
Bydgoszcz jest jednym z większych ośrodków kulturalnych Polski północnej. Działa tu kilka dużych placówek kulturalnych m.in. Opera Nova, Filharmonia Pomorska, Teatr Polski, kina, galerie sztuki oraz kilkanaście muzeów.

Kinoteatr Adria, dawniej zwany Strzelnicą – budynek w Bydgoszczy, przy ul. Toruńskiej 30, pełniący nieprzerwanie od 1867 roku funkcje kulturalne. Do 1938 roku należał do Bydgoskiego Bractwa Kurkowego. Stanowił jedno z najokazalszych założeń typu Établissement w Bydgoszczy. Po II wojnie światowej mieścił kinoteatr „Adria”.

Biblioteka Bernardynów w Bydgoszczy – zbiór księgozbiorów zebranych w okresie staropolskim w Bydgoszczy przez zakon bernardynów.

Biblioteka Główna wraz z bibliotekami filialnymi tworzy jednolity system biblioteczno-informacyjny Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Jest biblioteką naukową ogólną. Gromadzi zbiory z zakresu nauk humanistycznych: filozofii, psychologii, pedagogiki i socjologii, sztuki, nauk filologicznych i historycznych; intensywnie uzupełniane są zbiory z zakresu matematyki, biologii, geografii i ochrony środowiska, jak również z nauk technicznych.

Bydgoska Aleja Autografów – zbiór płaskorzeźb wmurowanych w nawierzchnię ulicy Długiej w Bydgoszczy, między ulicami Jana Kazimierza i Stefana Batorego, przedstawiających odwzorowane w granicie podpisy osób zasłużonych dla Bydgoszczy. Pierwszy autograf został wmurowany w 2007 roku. Podpisy osób odwzorowuje bydgoski artysta Michał Kubiak. Uroczystość odsłonięcia odbywa się zazwyczaj 6 grudnia, w dniu święta patrona miasta, św. Mikołaja.

Deutsche Bühne – niemiecka scena teatralna w Bydgoszczy, funkcjonująca w czasach II Rzeczypospolitej (1920–1939).

Dom Polski w Bydgoszczy – ośrodek życia kulturalnego i towarzyskiego polskiego społeczeństwa w Bydgoszczy w okresie zaboru pruskiego. Funkcjonował od 1907 r. Został zniszczony w ramach akcji odwetowej Grenzschutzu w sierpniu 1919 r., tuż przed przejściem miasta w granice odrodzonej Polski.

Estrada Bydgoska – impresaryjna instytucja kultury zajmująca się organizacją imprez rozrywkowych, istniejąca w latach 1957-1998 w Bydgoszczy.

Galeria Autorska Jana Kaji i Jacka Solińskiego – bydgoska galeria artystyczna, założona 16 czerwca 1979 roku. W latach 80. należała do nielicznych prywatnych galerii w Polsce. Pierwsza jej siedziba mieściła się przy ul. Dworcowej 98, druga przy ul. Chocimskiej 5, trzecia przy ulicy Pomorskiej 48. Aktualnie mieści się ponownie przy ul. Chocimskiej 5.

Tradycje kultury bydgoskiej sięgają okresu średniowiecza-renesansu. Staropolska kultura Bydgoszczy – miasta od swego zarania leżącego w granicach Królestwa Polskiego, silnie spolonizowanego – z końcem XVIII wieku weszła w dziedzinę polityki germanizacyjnej. W II połowie XIX wieku rozwinęły się zawodowe instytucje kultury, rozwijane przez władze pruskie, którym przeciwstawiały się rosnące w siłę kulturalne przedsięwzięcia polskie. Po włączeniu Bydgoszczy w 1920 r. w granice odrodzonego państwa polskiego, rozpoczęto intensywną repolonizację miasta, która doprowadziła do wytworzenia w latach 30. XX w. nowej polskiej elity kulturalnej w Bydgoszczy. Po dramatycznym epizodzie II wojny światowej, trwał nadal proces rozwoju kulturalnego głównie pod względem instytucjonalnym. W latach 50. i 60. położono podwaliny pod ustalenie rangi Bydgoszczy jako uznanego ośrodka muzycznego, zaś po 1990 r. nastąpił rozwój prywatnych instytucji zajmujących się promocją oraz upowszechnianiem kultury.

Kino i kinematografia obecne są w Bydgoszczy od początku XX wieku. W okresie największego rozkwitu popularności przybytków X Muzy, było ich 22, po czym liczba kin malała. W 2013 r. w Bydgoszczy znajdowały się trzy multipleksy i pięć kin kameralnych.

Kujawsko-Pomorskie Centrum Kultury w Bydgoszczy – samorządowa instytucja kultury utworzona w 1956 roku.

Pałac Młodzieży w Bydgoszczy – placówka wychowania pozaszkolnego w Bydgoszczy. Otwarta 22 lipca 1974 roku i działająca do dziś. Z usług placówki korzysta w sposób stały ponad 4,7 tys., a okazjonalnie - kilkadziesiąt tysięcy osób rekrutujących się spośród dzieci i młodzieży.
Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka w Bydgoszczy – biblioteka specjalistyczna w Bydgoszczy służąca kształceniu i doskonaleniu nauczycieli i pedagogizacji społeczeństwa, a także wspieraniu działalności szkół oraz bibliotek szkolnych.

Pomorski Dom Sztuki w Bydgoszczy – zabytkowy budynek kulturalny w Bydgoszczy przy ul. Gdańskiej 20, w latach 1887-1939 siedziba niemieckich stowarzyszeń kulturalnych, w latach 1945-2006 siedziba pomorskich związków twórczych oraz Teatru Muzycznego Opery i Operetki, a także do 1982 siedziba Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych, zaś po 2006 r. własność Akademii Muzycznej w Bydgoszczy.

{{Czasopismo infobox}} Nieznane pola: "email". Przegląd Bydgoski – regionalny kwartalnik naukowo-kulturalny ukazujący się w Bydgoszczy w latach 1933–1938.

Kawiarnia artystyczna "Węgliszek" – kawiarnia i klub muzyczny, należąca w latach 1993-2012 do Miejskiego Ośrodka Kultury w Bydgoszczy.

Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. dr Witolda Bełzy w Bydgoszczy – samorządowa jednostka kultury w Bydgoszczy, mieszcząca się w zabytkowych budynkach położonych między Starym Rynkiem, a ul. Długą. Jest najstarszą istniejącą nieprzerwanie (1903) biblioteką w województwie kujawsko-pomorskim. Od 2002 r. nosi imię Witolda Bełzy.