
Marian Banaś – polski urzędnik państwowy, w latach 2005–2008 i 2015–2016 podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów, w latach 2005–2008 i 2015–2017 szef Służby Celnej, w latach 2016–2019 sekretarz stanu w Ministerstwie Finansów, w latach 2017–2019 szef Krajowej Administracji Skarbowej, w 2019 minister finansów w rządzie Mateusza Morawieckiego, od 2019 prezes Najwyższej Izby Kontroli.
Konstanty Dąbrowski – polski ekonomista i polityk. Minister skarbu (1944/1945–1950), minister finansów (1950–1952), minister handlu zagranicznego (1952–1956), następnie prezes Najwyższej Izby Kontroli (1957–1967). Poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, III, IV i V kadencji, w latach 1969–1972 członek Rady Państwa. Budowniczy Polski Ludowej.

Jan Michał Grubecki – działacz państwowy i ruchu ludowego, inżynier dróg i mostów, szef resortu komunikacji, poczty i telegrafu w PKWN.
Tadeusz Hupałowski – generał dywizji ludowego Wojska Polskiego. Członek Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego, minister administracji, gospodarki terenowej i ochrony środowiska (1981–1983), prezes Najwyższej Izby Kontroli (1983–1991).
Jacek Paweł Jezierski – polski urzędnik państwowy, zoolog, w latach 2007–2013 prezes Najwyższej Izby Kontroli.

Franciszek Jóźwiak, ps. Witold, Wit, Tadek, Mieczysław Ćwilichowski – polski polityk komunistyczny, szef sztabu Gwardii Ludowej i Armii Ludowej (1944), generał dywizji ludowego Wojska Polskiego, komendant główny Milicji Obywatelskiej (1944–1949) i wiceminister bezpieczeństwa publicznego, od marca 1946 członek Państwowej Komisji Bezpieczeństwa. Członek Rady Państwa (1949–1952), prezes Najwyższej Izby Kontroli (1949–1952), minister kontroli państwowej (1952–1955), wiceprezes Rady Ministrów (1955–1956). Poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz Sejm PRL I kadencji.

Lech Aleksander Kaczyński – polski polityk i prawnik. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2005–2010. Brat bliźniak Jarosława Kaczyńskiego.

Piotr Kownacki – polski prawnik, urzędnik państwowy. Pełniący obowiązki prezesa Najwyższej Izby Kontroli w latach 1991–1992, w latach 2008–2009 szef Kancelarii Prezydenta RP.

Krzysztof Kwiatkowski – polski prawnik, polityk i urzędnik państwowy.

Mieczysław Moczar, właśc. Mikołaj Demko; vel Diomko, pseudonim Mietek, Moczar, Woron (Kruk), Ryszard, Bolek – polski polityk komunistyczny okresu PRL, generał dywizji Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, minister Państwowych Gospodarstw Rolnych i minister spraw wewnętrznych, wieloletni prezes Najwyższej Izby Kontroli. Członek KPP, PPR i PZPR, poseł na Sejm PRL II, III, IV, V, VI i VII kadencji. Agent wywiadu Razwiedupru/GRU, wiceprzewodniczący Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w latach 1981–1983.

Józef Nentwig, polski działacz państwowy, wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli.

Zenon Nowak – polski polityk komunistyczny, poseł na Sejm PRL I, III, IV i V kadencji, członek Biura Politycznego KC PZPR (1954–1956), wiceprezes Rady Ministrów, w latach 1969–1971 prezes Najwyższej Izby Kontroli. Budowniczy Polski Ludowej.

Walerian Janusz Pańko – polski prawnik, profesor nauk prawnych, nauczyciel akademicki. Działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL, poseł na Sejm X kadencji, w 1991 prezes Najwyższej Izby Kontroli.

Zenobiusz Adam Rugiewicz – działacz państwowy, wieloletni wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli.
Mirosław Sekuła – polski polityk, poseł III i VI kadencji, samorządowiec, w latach 2001–2007 prezes Najwyższej Izby Kontroli, w latach 2011–2012 podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów, w latach 2013–2014 marszałek województwa śląskiego.

Janusz Czesław Wojciechowski – polski prawnik i polityk, sędzia.

Roman Zambrowski – polski polityk komunistyczny, pułkownik ludowego Wojska Polskiego. Kierownik Sekretariatu Komitetu Centralnego Komunistycznego Związku Młodzieży Polski (1931–1935). Pełnomocnik tajnego Centralnego Biura Komunistów Polski przy Komitecie Centralnym Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików) od stycznia do sierpnia 1944. Wicemarszałek Sejmu Ustawodawczego, członek Biura Politycznego KC PZPR (1948–1963), członek Rady Państwa (1947–1955), minister kontroli państwowej (1955–1956) i poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz Sejm PRL I, II i III kadencji, członek Centralnej Komisji Porozumiewawczej Stronnictw Demokratycznych.