W

Książęta kujawscy

W

Anna Kazimierzówna – królewna polska z dynastii Piastów, hrabina Celje w latach 1380-1392, hrabina Teck od 1394 r.

W

Elżbieta – królewna polska, księżna pomorska z dynastii Piastów.

W

Elżbieta Łokietkówna – królewna polska, królowa węgierska, regentka w Polsce w latach 1370–1375, 1376–1377 i 1378–1380 z dynastii Piastów.

W

Fenenna – księżniczka kujawska (inowrocławska), królowa węgierska z dynastii Piastów.

W

Kazimierz I, „Kazimierz Konradowic” zwany kujawskim – książę kujawski od 1233, w wielkopolskim Lądzie w latach 1239-1261, w Wyszogrodzie od 1242, książę sieradzki w latach 1247-1261, książę łęczycki od 1247, książę dobrzyński 1248.

W

Kazimierz II łęczycki – od 1267 r. formalnie z braćmi książę brzeski i dobrzyński, od 1288 samodzielny książę łęczycki, od 1292 lennik Wacława II.

W

Kazimierz (Kaźko) III gniewkowski – od 1306 lennik Polski, w latach 1306-1309 namiestnik na Pomorzu Gdańskim z ramienia Władysława Łokietka, od 1314 roku w wyniku podziału z braćmi książę gniewkowski, w latach 1332-1343 usunięty z księstwa przez Krzyżaków.

W

Kazimierz III Wielki – najmłodszy syn Władysława I Łokietka i Jadwigi Bolesławówny, król Polski w latach 1333–1370, ostatni monarcha z dynastii Piastów na tronie polskim. W historiografii jest uważany za jednego z najwybitniejszych władców Polski.

W

Leszek Czarny – książę sieradzki od 1261 roku, łęczycki od 1267 roku, książę inowrocławski w latach 1273–1278, krakowski i sandomierski od 1279 roku. Był przyrodnim starszym bratem Władysława Łokietka.

W

Leszek inowrocławski (kujawski) – książę inowrocławski razem z młodszymi braćmi w latach 1287-1314, w 1296 w Gdańsku, od 1296 w Wyszogrodzie, w 1300 hołd lenny złożony Wacławowi II, w 1303 sprzedał Krzyżakom ziemię michałowską, w latach 1303-1312 w niewoli czeskiej, od 1312 lennik polski w latach 1314-1320/1324; w wyniku podziału między braci części księstwa z Inowrocławiem, abdykował.

W

Przemysł (Przemko) inowrocławski (sieradzki) – książę inowrocławski w latach 1287–1314, od 1300 lennik Wacława II, w latach 1303–1305 w Dobrzyniu, od 1306 lennik Polski, w latach 1306–1309 współzarządca Pomorza Gdańskiego, w wyniku podziału od 1314 w Bydgoszczy i Wyszogrodzie, od 1323/1324 ponownie w Inowrocławiu, w 1327 zamiana Inowrocławia na Sieradz.

W

Władysław (Włodko) Biały (Gniewkowski) – książę gniewkowski w latach 1347/1350–1363/1364. Ostatni przedstawiciel Piastów kujawskich.

W

Władysław I Łokietek – król Polski w latach 1320–1333, książę na Kujawach Brzeskich i Dobrzyniu 1267–1275, udzielne rządy razem z braćmi 1275–1288, książę brzeski i sieradzki 1288–1300, książę sandomierski 1289–1292, 1292–1300 lennik Wacława II, regent w księstwie dobrzyńskim 1293–1295, książę łęczycki 1294–1300, książę wielkopolski i pomorski 1296–1300, na wygnaniu w latach 1300–1304, od 1304 w Wiślicy, od 1305 ponownie w Sandomierzu, Sieradzu, Łęczycy i Brześciu, od 1306 w Krakowie i zwierzchnictwo nad księstwami: inowrocławskim i dobrzyńskim, 1306 – 1308/1309 na Pomorzu, od 1314 w Wielkopolsce, od 1327 zamiana Sieradza i Łęczycy na Inowrocław i Dobrzyń, w 1329 utrata ziemi dobrzyńskiej, w 1332 utrata Kujaw. Był ojcem Kazimierza III Wielkiego.

W

Ziemomysł – książę inowrocławski w latach 1267–1271, 1278–1287, na Bydgoszczy w latach 1267–1269, 1278–1287 z dynastii Piastów.