W

Tadeusz Bejm – działacz komunistyczny, poseł na Sejm PRL VI kadencji, minister administracji, gospodarki terenowej i ochrony środowiska (1975–1976), minister komunikacji (1976–1977), minister-członek Rady Ministrów (1977–1980) i minister (1980).

W

Aleksander Burski – polski tkacz, związkowiec i polityk komunistyczny. Poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL II i III kadencji, w latach 1960–1968 przewodniczący Komitetu Pracy i Płac. Budowniczy Polski Ludowej.

W

Leon Chajn – polski adwokat, działacz komunistyczny, polityk i publicysta, naczelny dyrektor archiwów państwowych. Sekretarz generalny Stronnictwa Demokratycznego, poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz Sejm PRL I, II, III i IV kadencji, członek Rady Państwa od 1957 do 1965, wiceprezes i członek Zarządu Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej pod koniec lat 40. Funkcje w Stronnictwie Demokratycznym sprawował oddelegowany przez władze PPR, pozostając jednocześnie jej członkiem. Po 1948 był równolegle do funkcji w SD tajnym członkiem PZPR.

W

Tadeusz Antoni Dziuba – polski polityk, urzędnik państwowy, poseł na Sejm X, VII i VIII kadencji, w latach 2005–2007 wojewoda wielkopolski. Od 2019 wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli.

W

Władysław Gomułka, ps. „Wiesław”, „Feliks Duniak” – polski polityk komunistyczny, I sekretarz KC PPR (1943–1948), I sekretarz KC PZPR (1956–1970), w latach 1945–1949 I wicepremier i minister ziem odzyskanych. Poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL II, III, IV i V kadencji. W latach 1957–1971 członek Rady Państwa. Budowniczy Polski Ludowej.

W

Edward Kowalczyk, ps. „Mruk” – polski cybernetyk, inżynier łączności, pracownik naukowy, publicysta i polityk. Minister łączności w latach 1969–1980, wiceprezes Rady Ministrów w rządzie Wojciecha Jaruzelskiego w latach 1981–1985. Poseł na Sejm PRL V i IX kadencji. Przewodniczący Stronnictwa Demokratycznego w latach 1981–1985.

W

Piotr Kownacki – polski prawnik, urzędnik państwowy. Pełniący obowiązki prezesa Najwyższej Izby Kontroli w latach 1991–1992, w latach 2008–2009 szef Kancelarii Prezydenta RP.

W

Jerzy Morawski – polski polityk komunistyczny, sekretarz Komitetu Centralnego PZPR w latach 1955–1956 i 1957–1960, członek Biura Politycznego KC PZPR w latach 1956–1960, ambasador PRL w Wielkiej Brytanii 1964–1969. Wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli. Poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II i III kadencji. Z wykształcenia ekonomista.

W

Franciszek Niewiadomski – działacz państwowy, prawnik.

W

Ewa Danuta Polkowska – polska prawniczka, urzędnik państwowy. W latach 2006–2016 szef Kancelarii Senatu, w latach 2016–2019 wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli.

W

Antoni Radliński – polski inżynier chemik i polityk, minister przemysłu chemicznego w latach 1957–1970.

W

Marek Zająkała – polski urzędnik państwowy. W latach 2006–2007 wiceminister obrony narodowej, w latach 2007–2011 wiceprezes NIK.

W

Roman Zambrowski – polski polityk komunistyczny, pułkownik ludowego Wojska Polskiego. Kierownik Sekretariatu Komitetu Centralnego Komunistycznego Związku Młodzieży Polski (1931–1935). Pełnomocnik tajnego Centralnego Biura Komunistów Polski przy Komitecie Centralnym Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików) od stycznia do sierpnia 1944. Wicemarszałek Sejmu Ustawodawczego, członek Biura Politycznego KC PZPR (1948–1963), członek Rady Państwa (1947–1955), minister kontroli państwowej (1955–1956) i poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz Sejm PRL I, II i III kadencji, członek Centralnej Komisji Porozumiewawczej Stronnictw Demokratycznych.