WBasetla, inaczej basy lub basetnia – polski ludowy instrument smyczkowy o niskiej skali, o kształcie przypominającym wiolonczelę, zwykle wielkości pośredniej między wiolonczelą a kontrabasem. Ma od 2 do 4 strun. Na Ukrainie jej odpowiednik jest znany jako basolia (Басо́ля) i ma od 3 do 5 strun.
WDiabelskie skrzypce − ludowy instrument muzyczny wyglądem przypominający miotłę.
WDudy – instrument muzyczny dęty drewniany z grupy aerofonów stroikowych.
WFidel płocka – instrument strunowy smyczkowy. Wykonany z jednego kawałka drewna, najczęściej brzozy bądź olchy. Liczba strun, jak również ich strój pozostaje nierozstrzygnięty – od trzech – gdzie niższe kołki spełniałby rolę wsporników, do sześciu – w tym przypadku struny strojone byłyby w parach po dwie (unisono) lub każda z nich spełniała indywidualną funkcję.
WHarmonia – instrument z grupy idiofonów języczkowych, bądź - według innej systematyki - z grupy aerofonów.
WHarmonia pedałowa – polski ludowy instrument muzyczny. Odmiana ta występuje w Polsce. Instrument ten powstał w wyniku połączenia elementów konstrukcyjnych harmonii oraz fisharmonii lub według innych teorii eoliny.
WKozioł – odmiana dud, typowy instrument ludowy Regionu Kozła (Wielkopolska).
WPolskie skrzypce – rodzaj wczesnych skrzypiec powstałych w okresie renesansu i popularnych w Polsce w XV i XVI wieku. Przez muzykologów uważane są one za bezpośredniego przodka nowoczesnych skrzypiec, których konstrukcja wykształciła się dopiero w czasach baroku.
WSiesieńki – rodzaj dud występujących w Wielkopolsce. Nie mają piszczałki burdonowej.
WSuka biłgorajska – staropolski smyczkowy instrument muzyczny z grupy chordofonów ludowych, budową przypominający skrzypce.
WTrombita, trąbita, trembita – ludowy instrument dęty w kształcie prostej rury lub zagiętej nieco na końcu, sięgającej do 4 metrów długości używany jako pasterska trąba wydająca głęboki, niski dźwięk. Nazwa zaczerpnięta została prawdopodobnie z języka rumuńskiego.
WZłóbcoki – polski ludowy instrument muzyczny z grupy chordofonów smyczkowych, często mylony z gęślikami. Charakterystyczne dla Podhala, występowały do XIX wieku. Nazwa złóbcoki nawiązuje do żłobienia instrumentu z jednego klocka drewna, inni wywodzą ją od łób, czyli kołyski.