WBartłomiej z Jasła – filozof i teolog, prof. uniwersytetów w Pradze i Krakowie. Reformator Akademii Krakowskiej, gdzie wykładał sztuki wyzwolone i teologię. Nauczyciel m.in. arcybiskupa gnieźnieńskiego Mikołaja z Kurowa, Macieja Raciąża, kanonika gnieźnieńskiego Blizbora, oraz bliżej nieokreślonych Jana i Mikołaja z Lelowa.
WJan Długosz herbu Wieniawa – polski historyk, kronikarz, twórca dzieła Historia, duchowny, geograf, pierwszy heraldyk polski, dyplomata; wychowawca synów Kazimierza Jagiellończyka, posiadał przywilej kreacji notarialnej.
WGall Anonim lub Anonim, tak zwany Gall – anonimowy autor Kroniki polskiej. Mimo cudzoziemskiego pochodzenia uważany za pierwszego polskiego kronikarza. Określenie Gall Anonim wynika z tradycji literackiej sięgającej XVI wieku oraz niepisanej umowy nowożytnych badaczy. Część współczesnych uczonych jest zdania, że bardziej poprawny jest termin Anonim, tak zwany Gall.
WJędrzej Gałka z Dobczyna – ksiądz, filozof, pisarz, profesor i dziekan wydziału sztuk wyzwolonych Uniwersytetu Krakowskiego.
WGertruda – córka króla Polski Mieszka II Lamberta i Rychezy; od 1043 lub 1044 żona Izjasława I, wielkiego księcia kijowskiego. Jako autorka łacińskich modlitw prozą poetycką, zapisanych w Kodeksie Gertrudy jest najdawniejszym pisarzem polskim znanym z imienia.
WMarcin Gall – imię, które nadał anonimowemu autorowi Kroniki polskiej jej pierwszy wydawca Gotfryd Lengnich w 1749 roku. Obecnie nieużywane. Do połowy XX wieku wielokrotnie wydawano, tłumaczono, omawiano i cytowano Kronikę nazywając jej autora tym właśnie imieniem – zanim powszechnie zaczęto stosować określenie Gall Anonim.
WMarcin z Opawy, Marcin Polak herbu Boduła, arcybiskup gnieźnieński (nominat) w 1278, kronikarz, dominikanin.
WPrzecław Słota z Gosławic herbu Jelita – szlachcic z ziemi łęczyckiej, burgrabia i podstarości poznański w latach 1398–1400.
WStanisław ze Skarbimierza – pierwszy rektor odnowionej w 1400 roku Akademii Krakowskiej, prawnik, kanonik kapituły katedralnej na Wawelu.
WWincenty Kadłubek, mistrz Wincenty Kadłubek lub mistrz Wincenty zwany Kadłubkiem – autor Kroniki dziejów Polski, uważany za jedną z najważniejszych postaci w dziejach literatury i historiografii polskiej; niekiedy określany mianem „ojca kultury polskiej”; biskup krakowski.
WWincenty z Kielczy, także Wincenty z Kielc – polski poeta tworzący po łacinie, kompozytor, hagiograf, kanonik krakowski, dominikanin; autor hymnu Gaude Mater Polonia.
WWładysław z Gielniowa – polski poeta-pieśniarz średniowieczny, kaznodzieja, bernardyn, błogosławiony Kościoła katolickiego.