W

Stanisław Seweryn Burhardt-Bukacki – generał dywizji Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej i Polskich Sił Zbrojnych.

W

Kazimierz Fabrycy – generał dywizji Wojska Polskiego.

W

Janusz Julian Głuchowski ps. „Janusz” – generał dywizji Wojska Polskiego.

W

Eugeniusz de Henning-Michaelis – generał lejtnant armii Imperium Rosyjskiego oraz generał dywizji Wojska Polskiego i wiceminister spraw wojskowych w II RP.

W

Tadeusz Adam Kasprzycki – generał dywizji Wojska Polskiego, Minister Spraw Wojskowych w latach 1935–1939.

W

Daniel Konarzewski, herbu Pobóg – polski dowódca wojskowy, pułkownik Armii Imperium Rosyjskiego i generał dywizji Wojska Polskiego, uczestnik wojen: rosyjsko-japońskiej, I światowej, polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej oraz powstania wielkopolskiego. Odznaczony Orderem Virtuti Militari.

W

Marian Włodzimierz Kukiel właśc. Marian Władysław Włodzimierz Krajewski-Kukiel – generał dywizji Polskich Sił Zbrojnych, historyk wojskowości, działacz społeczny, polityk, zastępca przewodniczącego Komitetu Ministrów dla Spraw Kraju od 8 listopada 1939 roku, członek Towarzystwa Historycznego we Lwowie.

W

Aleksander Litwinowicz, ps. „Władysław” – inżynier mechanik, generał brygady Wojska Polskiego.

W

Stefan Majewski – generał dywizji Wojska Polskiego.

W

Felicjan Sławoj Składkowski, właściwie: Sławoj Felicjan Składkowski – generał dywizji Wojska Polskiego, premier II RP, doktor medycyny, wolnomularz, członek loży wolnomularskiej Wielkiej Loży Narodowej Polski.

W

Kazimierz Sosnkowski h. Godziemba, ps. Baca, Godziemba, Józef, Józef Godziemba, Ryszard, Szef – polski dowódca wojskowy i polityk, działacz niepodległościowy, początkowo w Polskiej Partii Socjalistycznej i jej Organizacji Bojowej, założyciel Związku Walki Czynnej, szef sztabu I Brygady Legionów Polskich, wiceminister (1919–1920), a potem minister spraw wojskowych (1920–1924). Przedstawiciel Polski w Lidze Narodów (1925), od 1936 generał broni Wojska Polskiego, dowódca Frontu Południowego podczas kampanii wrześniowej 1939. Następca Prezydenta RP, minister bez teki w rządzie gen. Władysława Sikorskiego na emigracji (1939–1940), komendant główny Związku Walki Zbrojnej (1939–1941), Wódz Naczelny Polskich Sił Zbrojnych (1943–1944), przewodniczący Komitetu Ministrów dla Spraw Kraju od 8 listopada 1939, członek władz Towarzystwa Rozwoju Ziem Wschodnich.