WBRITE lub Bright Target Explorer, znane także jako Canadian Advanced Nanospace eXperiment 3 (CanX-3) – konstelacja sześciu nanosatelitów umieszczonych na orbicie okołoziemskiej przez konsorcjum kanadyjsko-austriacko-polskie.
WCentrum Badań Kosmicznych PAN – instytut naukowy III Wydziału Polskiej Akademii Nauk z siedzibą przy ul. Bartyckiej 18 A w Warszawie. Powołany został decyzją Prezydium PAN 29 września 1976 roku, a działalność rozpoczął 1 kwietnia 1977 roku. W 2010 zatrudniał 180 osób, w tym 13 profesorów i 15 profesorów nadzwyczajnych różnych specjalności, bardzo często technicznych. Od 1991 roku współpracuje z Europejską Agencją Kosmiczną.
WMirosław Hermaszewski – lotnik i kosmonauta, generał brygady pilot Wojska Polskiego. Pierwszy i jedyny w dotychczasowej historii Polak, który odbył lot w kosmos.
WHeweliusz – trzeci polski sztuczny satelita oraz drugi polski satelita naukowy ; „polski” – czyli zintegrowany w Polsce. Jest szóstym i ostatnim z należących do międzynarodowej konstelacji satelitów astronomicznych BRITE, budowanych w ramach konsorcjum polsko-kanadyjsko-austriackiego. Dołączył do wcześniej wystrzelonych: austriackich „TUGSAT-1” i „UniBRITE”, kanadyjskich „Toronto” i „Montreal” oraz polskiego „Lema”
WILR-33 BURSZTYN – polska eksperymentalna wielostopniowa rakieta suborbitalna zaprojektowana przez Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Lotnictwa. Głównym celem prac rozwojowych nad BURSZTYNEM jest zdobycie doświadczeń w budowie silników rakietowych i rakiet. Rakieta może znaleźć zastosowanie w sondażu atmosfery, badaniach w mikrograwitacji oraz jako platforma służąca do testowania technologii rakietowych i kosmicznych.
WLem − drugi sztuczny satelita w całości zbudowany w Polsce, oraz pierwszy polski satelita naukowy. Stanowi część międzynarodowej konstelacji satelitów astronomicznych BRITE. Nazwa „Lem” pochodzi od nazwiska pisarza Stanisława Lema. We wrześniu 2012 roku nieoficjalnie zapowiadano wystrzelenie satelity w roku 2013 z kosmodromu Dombarowskij na rakiecie Dniepr, wraz z rekordową liczbą satelitów, w tym największych Dubai-Sat 2 i STSAT-3. W 2012 roku pojawiła się też oficjalna informacja, według której planowany termin wyniesienia satelity na orbitę to II kwartał 2013. Start nastąpił zgodnie z planem 21 listopada 2013 roku.
WMeteor – polskie jedno i dwustopniowe rakiety meteorologiczne na stały materiał pędny, przeznaczone do badania górnych warstw atmosfery, w tym kierunków i siły wiatrów na wysokościach od 18 do ponad 50 km. Rakiety Meteor zaprojektowali inżynierowie warszawskiego Instytutu Lotnictwa, a produkowane były przez zakłady WSK-Mielec.
WMeteor-2K – jednostopniowa rakieta na paliwo stałe, będąca rozwinięciem Meteora-2. Była największą i najbardziej zaawansowaną technologicznie rakietą spośród podobnych konstrukcji wytwarzanych w Polsce. Do kadłuba rakiety Meteor-2 dodano dwa silniki pomocnicze, będące wersją silnika Meteora-1, odrzucane po starcie na małej wysokości. Dzięki ulepszeniu rakieta nie poddawała się podmuchom wiatru podczas startu oraz osiągnęła zakładany pułap 90 km. Startowała ze stałej wyrzutni typu W-120 o długości prowadnicy 14 m, stałym azymucie sondażu równym 300° oraz kącie podniesienia regulowanym w zakresie od 75° do 92°. W chwili startu następował zapłon silników pomocniczych rakiety, a po przebyciu 5 cm na wyrzutni uruchamiał się silnik główny. Opuszczała stanowisko startowe z prędkością 35 m/s. Po 2,3 s, na wysokości 440 m, kończyły pracę silniki pomocnicze i odpadały od rakiety. Praca silnika głównego trwała natomiast 18 s, do wysokości około 14,5 km. W 120 sekundzie lotu następowało odrzucenie stożka przedniego rakiety i wyrzucenie zasobnika z dipolami oraz ich automatyczne uwolnienie. Monitorowanie przemieszczania się układu ładunków w atmosferze pozwalało wyznaczyć kierunek i siłę wiatrów na różnych wysokościach. Siła bezwładności odrzuconego i oddalającego się od rakiety stożka przedniego powodowała wyciągnięcie na zewnątrz sondy badawczej „RAMZES”, umieszczonej w głowicy i jej spadochronu. Przez pierwsze 5 s po oddzieleniu się głowicy pozostawała ona połączona z sondą. Następnie odcinane były linki łączące głowicę i sondę, która wtedy samodzielnie opadała na spadochronie na ziemię. Rakieta po raz pierwszy wystartowała 10 lipca 1970 r. W tym samym roku 7 października przeprowadzono kolejne dwa udane starty i na tym zakończono loty rakiety Meteor-2K. Całością prac nad projektem kierował mgr inż. Jerzy Haraźny. Za próby w locie odpowiedzialny był mgr inż. Grzegorz Pawlak. Starty przeprowadzano na Stacji Sondażu Rakietowego w Łebie. Stację zlokalizowano na przesmyku lądowym pomiędzy morzem a jeziorem Łebsko w miejscu dawnego poligonu rakietowego niemieckiej firmy Rheinmetall-Borsig z Düsseldorfu.
WPW-Sat – pierwszy polski sztuczny satelita. Został wyniesiony na orbitę 13 lutego 2012 roku podczas pierwszego lotu rakiety Vega. Zadaniem PW-Sat było przetestowanie elastycznych ogniw fotowoltaicznych i sprawdzenie systemu deorbitacji. System deorbitacji jest jednym z pomysłów na strącenie z orbity nieaktywnych satelitów, co zmniejszy zagrożenie ze strony groźnych kosmicznych śmieci. Misja zakończyła się niepowodzeniem - ogon się nie rozwinął. 28 października 2014 roku PW-Sat został usunięty z katalogu TLE NORAD, co zostało uznane jako potwierdzenie deorbitacji PW-Sata.
WPW-Sat2 – polski sztuczny satelita typu CubeSat 2U, zaprojektowany i zbudowany przez członków Studenckiego Koła Astronautycznego przy Politechnice Warszawskiej, który 3 grudnia 2018 roku został umieszczony na orbicie na pokładzie rakiety Falcon 9. Satelita został w pełni zintegrowany w lutym 2018 roku. Głównym celem misji jest przetestowanie specjalnego żagla, jako taniego i dostępnego dla każdego satelity sposobu deorbitacji. Jego otwarcie nastąpiło 29 grudnia 2018 roku. Zespół udostępnia dokumentację techniczną satelity na stronie internetowej projektu.
WSojuz 30 – piąty udany załogowy lot kosmiczny pojazdu Sojuz na stację orbitalną Salut 6. Był to drugi lot kosmiczny zorganizowany w ramach międzynarodowego programu badań kosmicznych Interkosmos i pierwszy z udziałem polskiego kosmonauty. Lot Sojuza 30 miał miejsce w dniach 27 czerwca–5 lipca 1978.