WJordańsko-izraelski traktat pokojowy został podpisany 26 października 1994 w dolinie Ha-Arawa. Był to drugi – po zawartym w 1979 pokoju izraelsko-egipskim – traktat między państwem Izrael a krajem arabskim, w którym uznawane było istnienie państwa Izrael. Ustalony został przebieg granicy izraelsko-jordańskiej na Jordanie, a obydwa kraje nawiązały stosunki dyplomatyczne.
WKonferencja pokojowa w Madrycie w 1991 – wielostronna trzydniowa konferencja pokojowa dotycząca konfliktu izraelsko-palestyńskiego zorganizowana w stolicy Hiszpanii pod auspicjami USA i ZSRR na przełomie października i listopada 1991. Wzięli w niej udział przedstawiciele Izraela, Palestyny, Egiptu, Jordanii, Libanu i Syrii. Dwustronnym negocjacjom towarzyszyły również obrady plenarne i wielostronne panele dyskusyjne.
WMultinational Force & Observers (MFO) (Wielonarodowe Siły i Obserwatorzy, Międzynarodowe Siły Obserwacyjne) – międzynarodowe siły pokojowe na Półwyspie Synaj, nadzorujące strefę graniczną między Izraelem a Egiptem. Działają od 1982, a obecnie (2020) liczą ok. 1100-1200 żołnierzy i pracowników cywilnych z 13 państw. Jest to jedna z niewielu misji pokojowych nieprowadzonych przez ONZ, NATO, Unię Europejską lub Afrykańską, nie posiada nawet mandatu Rady Bezpieczeństwa ONZ.
WPlan Trumpa, właśc. Pokój do dobrobytu: wizja polepszenia życia narodu palestyńskiego i izraelskiego – propozycja administracji Donalda Trumpa z wyraźnym zamiarem rozwiązania konfliktu izraelsko-palestyńskiego. Donald Trump oficjalnie zaprezentował plan na konferencji prasowej w Białym Domu 28 stycznia 2020 r. Wraz z premierem Izraela Binjaminem Netanjahu; Przedstawiciele palestyńscy nie zostali zaproszeni. Autorem planu jest zespół kierowany przez zięcia Trumpa, starszego doradcy prezydenta Stanów Zjednoczonych Jareda Kushnera. Plan daje Palestyńczykom około 70% Zachodniego Brzegu. Amerykański prezydent przedstawił proponowaną mapę państw izraelskiego i palestyńskiego. Zgodnie z planem, który ma 80 stron, terytoria palestyńskie miałyby zostać powiększone dwukrotnie, ale Izrael uzyskałby suwerenność nad żydowskimi osiedlami na Zachodnim Brzegu Jordanu. Projekt zakłada też zamrożenie na cztery lata żydowskiego osadnictwa na palestyńskich terenach administrowanych przez Izrael.
WPorozumienia z Oslo – wzajemne uznanie Izraela i Organizacji Wyzwolenia Palestyny zawarte w 1993 w Oslo, a podpisane 13 września 1993 w Waszyngtonie, fundament procesu pokojowego na Bliskim Wschodzie i podstawa prawna istnienia Autonomii Palestyńskiej.
WPorozumienia z Rodos były czterema umowami międzynarodowymi o zawieszeniu broni zawartymi w 1949 roku pomiędzy Izraelem i jego sąsiadami Egiptem, Libanem, Transjordanią i Syrią. Zawarcie umów oficjalnie kończyło działania wojenne I wojny izraelsko-arabskiej w 1948 roku i ustanawiało linię demarkacyjną pomiędzy wojskami izraelskimi i arabskimi. Organizacja Narodów Zjednoczonych wyznaczyła Komisję Rozjemczą Narodów Zjednoczonych do nadzorowania i raportowania przestrzegania warunków rozejmu. Dodatkowe wsparcie stanowiły siły międzynarodowych obserwatorów UNTSO. Ponadto, dyskusje związane z realizację zawieszenia broni, doprowadziły w 1950 roku do podpisania odrębnej Deklaracji Trójstronnej pomiędzy Stanami Zjednoczonymi, Wielką Brytanią i Francją. Państwa te zobowiązały się podejmować działania w celu zapobieżenia przypadkom naruszenia granic lub linii demarkacyjnych. Wyraziły w ten sposób swoje zaangażowanie na rzecz ustanowienia pokoju i stabilizacji na Bliskim Wschodzie.
WPorozumienie z Camp David – umowa międzynarodowa między Izraelem, reprezentowanym przez premiera Menachema Begina i Egiptem, reprezentowanym przez prezydenta Anwara Sadata, podpisane 17 września 1978 roku, po 12 dniach tajnych negocjacji prowadzonych w rządowym ośrodku wypoczynkowym Stanów Zjednoczonych w Camp David. Dwa izraelsko-egipskie porozumienia zostały podpisane w Białym Domu w obecności prezydenta Jimmy’ego Cartera. Doprowadziły one do zawarcia w 1979 traktatu pokojowego pomiędzy Izraelem a Egiptem.
WTraktat pokojowy izraelsko-egipski został podpisany przez egipskiego prezydenta Anwara Sadata i izraelskiego premiera Menachema Begina w Waszyngtonie w dniu 26 marca 1979. Był to wynik procesu pokojowego i Porozumień Camp David. Zakończył on serię wojen izraelsko-egipskich, które rozpoczęły się w 1948 od I wojny izraelsko-arabskiej. W wyniku zawarcia traktatu pokojowego Izrael wycofał swoje wojska i cywili z Półwyspu Synaj, który zajął podczas wojny sześciodniowej 1967. Traktat gwarantował prawo swobodnej żeglugi dla izraelskich statków przepływających przez Kanał Sueski, Zatokę Akaba, Cieśninę Tirańską i wody międzynarodowe.