W

Brunszwik-Lüneburg – państwo wchodzące w skład Świętego Cesarstwa Rzymskiego.

W

Hanower – od 1866 nazwa pruskiej prowincji, a w 1946 nazwa niemieckiego landu Hanower, włączonego następnie do landu Dolna Saksonia. W przeprowadzonym 18 maja 1924 plebiscycie mieszkańcy prowincji opowiedzieli się za pozostaniem w granicach Prus, a więc przeciwko utworzeniu odrębnego kraju o nazwie Land Hannover.

W

Królestwo Hanoweru – państwo historyczne w Europie, na terenie dzisiejszych północno-zachodnich Niemiec. Królestwo Hanoweru zostało ustanowione w październiku 1814 roku na kongresie wiedeńskim, wraz z odzyskaniem przez Jerzego III z dynastii hanowerskiej po upadku Napoleona terenów Księstwa Hanoweru. Królestwo Hanoweru uległo likwidacji na skutek jego aneksji przez Królestwo Prus podczas wojny siedmiotygodniowej w 1866 roku.

W

Księstwo Brunszwiku – państwo istniejące w latach 1815–1918.

W

Oflag X B Nienburg – niemiecki obóz jeniecki (oflag) przeznaczony dla oficerów, działający podczas II wojny światowej w Nienburgu.

W

Oldenburg – kraina historyczna w północnych Niemczech, obecnie część landu Dolna Saksonia. W średniowieczu siedziba rodu Oldenburgów. Od 1777 roku stanowiło część księstwa Holstein-Oldenburg. W latach 1815–1918 miało status Wielkiego Księstwa Oldenburga. W 1871 weszło w skład Cesarstwa Niemieckiego.

W

Hrabstwo Schaumburgu-Lippe, od 1807 Księstwo Schaumburgu-Lippe – istniejące w latach 1643-1918 na terenie obecnej Dolnej Saksonii niewielkie państwo niemieckie, ze stolicą w Bückeburgu. Do 1806 hrabstwo Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Następnie państwo Związku Reńskiego, Związku Niemieckiego i Cesarstwa Niemieckiego. Leżało pomiędzy Wezerą a Leine, nie sięgało jednak do brzegów tych rzek. Jego skrajne punkty określały współrzędne geograficzne 52°12' – 52°30' N oraz 8°58' – 9°26' E. Cały obszar liczył 340 km². Liczba ludności rosła od 17 tys. w 1766 roku do 53 277 w 1939. Administracyjnie dzieliło się na 2 miasta oraz dwa powiaty ziemskie o nazwach identycznych jak nazwy miast. Pod względem religijnym dominował luteranizm, jego wyznawcy mieli na terenie księstwa 19 parafii. Według danych z 1905 mieszkało tu 45 533 ewangelików, 715 katolików, 165 chrześcijan innych wyznań, 230 żydów i 4 wyznawców innych religii, co do 4 osób brak danych o wyznaniu.

W

Ustawa o Wielkim Hamburgu i innych uregulowaniach terytorialnych w skrócie ustawa o Wielkim Hamburgu – ustawa, która traktowała o korektach administracyjnych w północnych Niemczech, głównie o rozszerzeniu terytorialnym Hamburga.