W

Amaunet – bogini egipska. W późnej wersji ogdoady bóstw z Hermopolis tworzyła parę z Amonem. Władała wiatrem północnym.

W

Eol – w mitologii greckiej władca wiatrów oraz wyspy Eolii.

W

Fawoniusz – w mitologii rzymskiej bóg i uosobienie wiatru zachodniego i zachodniej strony świata.

W

Marutowie – w religii wedyjskiej grupa siedmiu, jedenastu lub więcej bogów wiatru, sprzymierzonych z Indrą. Byli uważani za strażników Somy i opiekunów rolników. Jednym z imion Hanumana, syna boga wiatru Waju jest Maruti

W

Njörðr, także Njord, Njerd, Njordhr, Njordr – w mitologii Germanów północnych bóg spokojnego morza i jego zasobów. Opiekun kupców i myśliwych. Był także odpowiedzialny za wiatry, zarówno morskie jak i lądowe. Należał do boskiego rodu Wanów, był ojcem Frejra i Frei.

W

Sokar – w mitologii egipskiej bóstwo dokonujące przyjęcia i oczyszczenia zmarłego władcy oraz przenoszący go na swej barce do niebios; patron metalurgów, rzemieślników i tragarzy oraz wszelkich przewoźników.

W

Strzybóg – w mitologii słowiańskiej bóg występujący w trzech źródłach wschodniosłowiańskich, którego kult mógł istnieć także w Polsce. Współcześnie interpretuje się go jako boga wiatrów, który rozprowadza bogactwa.

W

Teszub – główne bóstwo w panteonie hurycko-urartyjskim. Bóg burzy, który władał błyskawicami, wiatrem i deszczem. Król wszystkich bogów, syn Kumarbi, małżonek Hebat – Wielkiej Bogini.