W

Astrolabium – pomiarowy przyrząd astronomiczny używany w nawigacji do początku XVIII wieku, służący do wyznaczania położenia ciał niebieskich nad horyzontem, poprzednik sekstantu. Nazwy astrolabium używa się również w odniesieniu do współczesnego instrumentu astrometrycznego, wynalezionego przez francuskiego astronoma André Danjona.

W

Gwiazda Polarna, Gwiazda Biegunowa – gwiazda widoczna gołym okiem, która jest położona najbliżej bieguna niebieskiego. Termin ten najczęściej jest stosowany w odniesieniu do Polaris, jasnej północnej gwiazdy polarnej Ziemi, ale na ziemskim niebie jest też południowa gwiazda polarna, a inne planety również mają swoje gwiazdy biegunowe.

W

Kompas słoneczny – przyrząd służący do określania kierunku północnego na podstawie położenia Słońca. Kompas słoneczny stosowany jest w rejonach bieguna, gdzie przez brak wrażliwości na konkretny kierunek przyciągania nie są przydatne ani kompasy magnetyczne ani żyroskopowe, oraz w rejonach anomalii magnetycznych.

W

Laska Jakuba – przyrząd nawigacyjny w postaci prostej listwy z ruchomą poprzeczką, stosowany w żeglarstwie, służący do mierzenia wysokości ciał niebieskich nad horyzontem, a także kątów poziomych i pionowych pomiędzy obiektami widocznymi na Ziemi. Wyparta w XVIII w. przez sekstant.

W

Oktant – dawny przyrząd nawigacyjny do mierzenia wysokości ciał niebieskich nad horyzontem, a także kątów poziomych i pionowych między obiektami, o budowie zbliżonej do sekstantu, ale z kątomierzem (limbusem) stanowiącym wycinek jednej ósmej koła.

W

Sekstant – kątomierz lusterkowy, optyczny przyrząd nawigacyjny, stosowany w żeglarstwie i astronomii, służący do mierzenia wysokości ciał niebieskich nad horyzontem, a także kątów poziomych i pionowych pomiędzy obiektami widocznymi na Ziemi.

W

Suwak nawigacyjny nazywany też suwakiem Bygrave'a - przyrząd używany w astronawigacji lotniczej, będący rodzajem suwaka logarytmicznego, umożliwiający rozwiązywanie kilku podstawowych trójkątów sferycznych używanych w astronomii sferycznej z dokładnością do 1 minuty łuku i w czasie wystarczająco krótkim dla potrzeb nawigacji lotniczej. Składa się z koncentrycznie osadzonych, ruchomych względem siebie cylindrów, na których naniesione są spiralne podziałki. Wynaleziony w pierwszej połowie XX wieku przez kapitana RAF L.G.Bygrave. W czasie II wojny światowej nieco zmodyfikowana odmiana suwaka była produkowana w Niemczech na potrzeby Luftwaffe przez firmę Dennert & Pape. Obecnie ze względu na powszechne użycie komputerów praktycznie nie stosowany.

W

Szukacz gwiazd – urządzenie określające orientację statku kosmicznego.