
Adrian lub Hadrian, cu. Muczenik Adrian Nikomidijskij i Natalia z Nikomedii, cu. Muczenica Natalija, również: Adrian i towarzysze – święci i męczennicy chrześcijańscy z Nikomedii, którzy mieli ponieść śmierć w czasach prześladowania chrześcijan podczas rządów Maksymina Traka (235–238) lub Dioklecjana (284–305) i Maksymiana (286–305) czy też Maksyminusa (305–311).

Agata Sycylijska, również: Święta Agata, Agata z Katanii , (cs.) Muczenica Agafija, Sicilijskaja – dziewica, męczennica chrześcijańska, święta Kościoła katolickiego i prawosławnego.

Agatangel Rzymianin – męczennik wczesnochrześcijański, święty Kościoła katolickiego, Cerkwi prawosławnej oraz Kościołów orientalnych.

Agnieszka Rzymianka lub Agnia, cs. Muczenica Agnija diewa – dziewica i męczennica chrześcijańska, święta Kościoła katolickiego oraz prawosławnego, umęczona za panowania Dioklecjana w wieku około 12 lat w nieznanych okolicznościach. Patronka ogrodników, zaręczonych, młodych par, ofiar gwałtu, dziewic i harcerzy.

Antinous – grecki młodzieniec z Bitynii, który gdy skończył 12 lat został przygarnięty przez dwór Hadriana.

Arbuskula – rzymska aktorka mimiczna, poświadczona przez Cycerona [ad Att. IV 15, 6], a także Horacego [Sat. I 10, 76]. Na znaczną popularność aktorki wskazują źródła, jak wzmianka u Cycerona, w ogóle zresztą imion rzymskich aktorek mimicznych okresu republiki zachowało się tylko kilka.

Artemiusz, znany jako Challita w tradycji maronickiej, był generałem Cesarstwa Rzymskiego, dux Aegypti. Jest uważany za świętego przez Kościół katolicki i prawosławny jako Artemiusz z Antiochii.

Święta Bibianna (Bibiana) − święta Kościoła katolickiego, dziewica i męczennica.

Święta Cecylia, Cecylia z Rzymu, łac. Caecilia – dziewica i męczennica chrześcijańska, święta Kościoła katolickiego i prawosławnego.

Caecilia Metella – imię kobiet z wpływowego plebejskiego rodu rzymskiego Cecyliuszy.Cecylia Metella, córka Kwintusa Cecyliusza Metellusa Macedońskiego, konsula w 143 p.n.e. Urodzona przed 154 p.n.e.; zmarła po 133 p.n.e. Żona Gajusza Serwiliusza Watii pretora w 114 p.n.e.; matka Publiusza Serwiliusza Watii Izauryjskiego, konsula w 79 p.n.e.Cecylia Metella, druga córka Kwintusa Cecyliusza Metellusa Macedońskiego, konsula w 143 p.n.e. Urodzona przed 147 p.n.e.; zmarła po 125 p.n.e. Żona Publiusza Korneliusza Scypiona Nazyki konsula w 111 p.n.e. Matka Publiusza Korneliusza Scypiona Nazyki, konsula w 93 p.n.e. i Kornelii, żony Publiusza Korneliusza Lentulusa Marcelina.Cecylia Metella KalwaCecylia Metella Balearyka, córka Kwintusa Cecyliusza Metellusa Balearyjskiego, konsula w 123 p.n.e. Urodzona po 134 p.n.e.; zmarła po 80 p.n.e. Historycy długo uważali, że to ona była żoną Appiusza Klaudiusza Puchra, konsula 79 p.n.e. Dopiero T. P. Wiseman w swoim artykule postawił tezę, że żoną tą była jej kuzynka, córka Cecyliusza Diademata. Według relacji Cycerona w jego mowie obrończej w sprawie Sekstusa Roscjusza, w 80 p.n.e. Cecylia Balearyka udzieliła schronienia Sekstusowi Roscjuszowi zagrożonemu, że tak jak i jego ojciec zostanie zamordowany.Cecylia Metella DalmatykaCecylia Metella, córka Lucjusza Cecyliusza Metellusa Diademata, konsula w 117 p.n.e. Urodzona przed 115 p.n.e.; zmarła po 91 p.n.e. Żona Appiusza Klaudiusza Pulchra, konsula 79 p.n.e. (ta Cecylia, a nie Balearyka co pokazał T. P. Wiseman w swoim artykule. Miała z Appiuszem 6 dzieci, między innymi Klodię i Klodiusza.Cecylia Metella, córka Kwintusa Cecyliusza Metellusa Celera, konsula w 60 p.n.e. i Klodii. Od ok. 53 p.n.e. żona Publiusza Korneliusza Lentulusa Spintera. W 45 p.n.e. Spinter przeprowadził rozwód, gdyż Metella zdradzała go z Publiuszem Korneliuszem Dolabellą, ówczesnym mężem Tulioli, córki Cycerona. Była też kochanką poety Ticidasa, który opiewał ją w swoich wierszach pod pseudonimem Perilli. Związała się później z Markiem Klodiuszem Ezopusem, bardzo bogatym synem słynnego aktora Ezopusa.Cecylia Metella, córka Kwintusa Cecyliusza Metellusa Kreteńskiego, konsula w 69. Żona Marka Licyniusza Krassusa, syna triumwira Marka Krassusa. Jej syn, też Marek Licyniusz Krassus, został konsulem w 30 p.n.e. Zachował się jej wspaniały grobowiec przy drodze Appijskiej.

Caecilia Metella Dalmatica – córka Lucjusza Cecyliusza Metellusa Dalmatyńskiego, konsula w 119 p.n.e., najwyższego kapłana w 115 p.n.e. Jako młoda kobieta poślubiła Marka Emiliusza Skaura, polityka u szczytu swojej kariery, przywódcy senatu. Miała z nim syna i córkę. Jej drugim mężem od 88 p.n.e. był Lucjusz Korneliusz Sulla. Urodziła Sulli syna i bliźnięta W 86 zmuszona została przez proskrypcje Mariusza do opuszczenia Rzymu. W czasie dyktatury Sulli odgrywała rolę pierwszej damy Rzymu. Niedługo przed jej śmiercią zmarł pierwszy jej i Sulli syn. Po śmierci Sulla urządził jej wspaniały państwowy pogrzeb.

Egnacjusze – ród rzymski (gens) pochodzenia samnickiego. Przynajmniej niektórzy jego członkowie osiedlili się w Teanum. Prawdopodobnie pod koniec wojny ze sprzymierzeńcami większość z nich przeniosła się do Rzymu – wiadomo, że dwóch przyjęto do Senatu [Cic. Pro Cluent. 48]. Wydaje się jednak, że jedna z gałęźi rodu pozostała w Teanum – Cyceron w jednym z listów do Attyka [ad Att. VI 1] wymienia bowiem Egnatiusa Sidicinusa.

Święty Florian – święty i męczennik chrześcijański.

Mucjusz Scewola – bohater rzymskiej legendy.

Gnejusz Marcjusz Koriolan – legendarna postać z wczesnych dziejów Rzymu.

Hersilia – Sabinka z dostojnego rodu, jedna z kobiet porwanych przez Rzymian podczas porwania Sabinek, następnie główna mediatorka pomiędzy obydwoma narodami.

Horacjusz Kokles – bohater z legendy rzymskiej, który obronił w pojedynkę ważny most na Tybrze w wojnie przeciwko Etruskom Porsenny.

Święty Jerzy – święty Kościoła katolickiego, jeden z Czternastu Świętych Wspomożycieli; jako Jerzy Zwycięzca uznany wielkim męczennikiem przez Kościół prawosławny.

Kalpurnia – obywatelka Rzymu, trzecia i ostatnia żona Juliusza Cezara.

Kandyd z Agaunum, również Kandyd z Teb – rzymski żołnierz legendarnej Legii Tebańskiej, męczennik i święty Kościoła katolickiego.

Klelia – legendarna postać związana z początkami Rzymu.

Kryspin i Kryspinian – bracia rodzeni, męczennicy i święci Kościoła katolickiego oraz prawosławnego.

Titus Livius – rzymski historyk pochodzący z miasta Patavium. Autor monumentalnego dzieła o historii Rzymu.
Lucjusz Worenus, Lucius Vorenus – jeden z centurionów rzymskich, obok Tytusa Pullo wspomnianych przez Cezara w dziele O wojnie galijskiej. Był on centurionem w XI legionie, który walczył na terenach Galii. Cezar wspomina jego bohaterskie czyny w walce przeciw Nerwiom.

Lukrecja – legendarna postać z VI wieku p.n.e.

Lukusta, Lokusta - rzymska zawodowa trucicielka; jej postać jest opisana w Rocznikach autorstwa Tacyta.

Łucja, łac. Lucia, wł. Lucia da Siracusa, cs. Muczenica Łukija Sirakuzskaja – dziewica i męczennica, święta Kościoła katolickiego i prawosławnego. Jej imię wymienia się w kanonie Mszy Świętej.
Marcela Rzymianka – wdowa, święta Kościoła katolickiego.
Marcin z Tours, święty Marcin – biskup Tours, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego, Wyznawca.

Marek Kurcjusz – postać legendarna; młodzieniec rzymski, który poniósł bohaterską śmierć dla dobra swej ojczyzny; bohater jednego z podań przekazanych przez Tytusa Liwiusza.

Święta Martyna z Rzymu – męczennica chrześcijańska, święta Kościoła katolickiego i prawosławnego.

Święty Maurycy, łac. Mauritius − dowódca oddziału legendarnej Legii Tebańskiej (primicerius), męczennik chrześcijański, Kościoła katolickiego, prawosławnego i koptyjskiego, wspominany również przez ewangelików.

Paula Rzymianka, właśc. Kornelia Paula Asinia – patronka wdów, święta Kościoła katolickiego.

Plaucja Urgulanilla - Rzymianka pochodząca z arystokratycznego rodu Plaucjuszów Sylwanów. Ojcem jej był Marek Plaucjusz Sylwan konsul w 2 r. n.e., namiestnik prowincji Azji, nagrodzony oznakami triumfalnymi za zasługi w tłumieniu powstań w Dalmacji i Panonii.

Poncjusz z Cimiez – święty Kościoła katolickiego i Cerkwi prawosławnej, męczennik, senator rzymski, domniemany biskup Cimiez, ewangelizator tego miasta i okolic Nicei oraz doliny Ubaye w Górnej Prowansji; według niektórych starożytnych tekstów hagiograficznych i średniowiecznych kronik nawrócił na chrześcijaństwo cesarza Filipa I Araba i jego syna Filipa II.

Święty Prokop, cs. Wielikomuczenik Prokopij – męczennik chrześcijański, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego.

Święta Pryska lub Pryska, męczennica rzymska, łac. Sancta Prisca – Rzymianka, dziewica, męczennica i święta Kościoła katolickiego. W tradycji katolickiej uważana jest za świętą, pomimo trudności z jednoznacznym ustaleniem jej tożsamości. Informacji dostarcza Passiones Tatianae et Priscae, z którego wyodrębnione zostało życie św. Martyny.

Święta Sabina – męczennica, święta katolicka.

Święty Sebastian – męczennik chrześcijański i święty Kościoła katolickiego oraz prawosławnego.

Sergiusz i Bakchus, Sergius i Bacchus, cs. Muczeniki Siergij Rimljanin i Wakch Rimljanin - żołnierze rzymscy znad Eufratu w armii Galeriusza, męczennicy chrześcijańscy, święci Kościoła katolickiego i prawosławnego, czczeni przez Apostolski Kościół Ormiański, koptyjski i syryjski Kościół Ortodoksyjny.

Sulpicia Dryantilla – żona cesarza-uzurpatora Regalianusa.

Święty Pammachiusz, łac. Pammachius - rzymski senator, święty Kościoła katolickiego.

Tacjana (Tatiana) z Rzymu, również Tatiana Rzymska (Rzymianka), cu. Muczenica Tatiana Rimskaja, diakonissa – diakonisa, święta i męczennica chrześcijańska; uznają ją Apostolski Kościół Ormiański, Syryjski Kościół Ortodoksyjny, jak i Kościół katolicki oraz Cerkiew prawosławna.

Tarpeja – według rzymskiej legendy westalka, córka Spuriusza Tarpejusza, który dowodził obroną twierdzy na Kapitolu podczas najazdu Sabinów, wywołanego porwaniem Sabinek.

Tarsycjusz, Tarcyzjusz, gr. Ταρσίζιος – męczennik rzymski z czasów prześladowań za cesarza Decjusza Trajana, pochowany w katakumbach św. Kaliksta, akolita, święty Kościoła katolickiego.

Święty Torpes z Pizy – męczennik chrześcijański i święty Kościoła katolickiego oraz prawosławnego, czczony szczególnie w zachodniej części basenu Morza Śródziemnego.

Święty Tyburcjusz (Tyburcy), łac. Tiburtius – męczennik chrześcijański, święty Kościoła katolickiego.
Tytus Pullo – jeden z centurionów rzymskich wspomnianych przez Cezara w dziele O wojnie galijskiej. Służył w XI legionie, który walczył na terenach Galii. Cezar wspomina o nim i Lucjuszu Vorenusie podczas walk przeciw Nerwiom. Według Cezara mieli rywalizować ze sobą o awans. Uratował także Lucjusza Vorenusa z rąk żołnierzy galijskich, gdy nieopatrznie zapuścili się za daleko od sił głównych armii rzymskiej.

Uranius – dziedziczny kapłan Afrodyty i El Gabala w Emesie w Syrii. W 253 r. odparł najazd Persów na Emesę i ogłosił się cesarzem. Po zwycięstwie Waleriana nad Emilianem w tym samym roku zawarł ugodę z Walerianem i zrzekł się pretensji do tytułu cesarskiego. Jego dalsze losy są nieznane, aczkolwiek przypuszcza się, że po przybyciu Waleriana do Syrii w 254 r. mógł zostać zamordowany.
Werginia lub Wirginia – legendarna postać z dziejów starożytnego Rzymu, pojawiająca się w kontekście wydarzeń z połowy V wieku p.n.e.

Weturia – bohaterka rzymskiej legendy, matka Gnejusza Marcjusza Koriolana.

Wiktoria z Sabiny, również: Wiktoria z Rzymu, wł. Sante Vittoria, Anatolia, e Audace – dziewica, męczennica chrześcijańska i święta Kościoła katolickiego.