51 Kotły lodowcowe słowackich Tatr

Banikowski Kocioł – kocioł lodowcowy w słowackiej części Tatr Zachodnich. Znajduje się w górnej części Doliny Żarskiej, pod południowymi zboczami Banówki i zachodnimi zboczami grani łączącej Banówkę z Jałowieckim Przysłopem. Wchodzi w skład Wielkich Zawratów. Banikowski Kocioł to bezwodne, kamienne pustkowie zawalone gruzowiskiem granodiorytów, niemal pozbawione jakichkolwiek roślin. Nie prowadzi tędy żaden szlak turystyki pieszej.

Capi Kocioł – jeden z dwóch cyrków lodowcowych w najwyższym piętrze Doliny Młynickiej w słowackich Tatrach Wysokich. Drugim jest Kozi Kocioł, oddzielone są od siebie krótką grzędą Szczyrbskiego Szczytu. Capi Kocioł znajduje się w północno-zachodniej odnodze Doliny Młynickiej. Z trzech stron otoczony jest stromymi stokami i ścianami Szczyrbskiego Szczytu, Kolistej Turni, Hrubego Wierchu, Furkotu i Bystrego Przechodu.

Ciężki Kocioł – kocioł lodowcowy na wschodnich zboczach Przełęczy pod Rysami w Tatrach Słowackich. Jest to dolinka wisząca będąca najwyższym piętrem Doliny Ciężkiej. Kocioł otoczony jest z trzech stron potężnymi, skalnymi ścianami Rysów, Niżnych Rysów i Ciężkiej Turni. Na południowy wschód opada z niego stroma, częściowo piarżysta, częściowo trawiasta depresja mająca wylot w Zmarzłym Kotle. Po prawej stronie ograniczona jest gładkimi i stromymi płytami Zmarzłych Spadów, po lewej podobnymi płytami Spadów pod Rysami.

Cmentarzysko – kocioł polodowcowy w słowackich Tatrach Wysokich, tworzący górną część Doliny Łomnickiej, położony na wysokości ok. 2010 m n.p.m.. Leży u stóp Łomnicy, Wideł i Kieżmarskiego Szczytu. Opada wysokim, stromym progiem w kierunku Doliny Łomnickiej, a dokładniej do Lejkowego Kotła – pozostałości po wyschniętym Lejkowym Stawie. Do Cmentarzyska nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny, więc nie jest ono dostępne dla turystów.

Dolina Białych Stawów niem. Weißseetal, słow. dolina Bielych plies, węg. Fehér-tavi-völgy) – tatrzańska morenowa dolina należąca do systemu Doliny Kieżmarskiej, położona pomiędzy Doliną Przednich Koperszadów a Doliną Zieloną Kieżmarską.

Dwoisty Kocioł – cyrk lodowcowy w słowackich Tatrach Wysokich, znajdujący się w południowo-zachodnich stokach Granatów Wielickich, opadających w kierunku Doliny Wielickiej. Jest to pierwszy od południowego wschodu z trzech większych kotłów przecinających trasę Granackiej Ławki – systemu zachodów i półek biegnących pomiędzy Granackimi Turniami a Granackimi Basztami.

Dolinka Garajowa – niewielka dolinka położona na terenie Słowacji w Tatrach Wysokich, na północ od Dolinki Turkowej. Obydwie te dolinki są bocznymi, orograficznie prawymi odgałęzieniami Doliny Koprowej.

Gerlachowski Kocioł, Gierlachowski Kocioł – dawny cyrk lodowcowy, jeden z najlepiej uformowanych w Tatrach. Jego powierzchnia to około 0,4 km², a zawalone piargami dno wznosi się na wysokości 2010–2140 m n.p.m. Od południowej strony zagrodzony jest prawie poziomym wałem moreny stadialnej, opadającej do doliny Stos. Leży w otoczeniu dwóch grani odchodzących od Małego Gerlacha. Gerlachowski Kocioł nie ma widocznego na powierzchni cieku wodnego, odwadniającego ten teren.

Głęboki Worek lub Kieszeń – głęboki kocioł lodowcowy w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w górnej części Doliny Głębokiej. Z trzech stron zasłonięty jest stromymi i skalistymi ścianami Spalonej Kopy, grani Skrzyniarek oraz Pachoła i jej ramienia zwanego Płaczliwe. Jest to ponure miejsce, zawalone gruzowiskiem skał i niemal całkowicie pozbawione roślin. Bardzo długo zalega tu śnieg, którego masy zsuwają się do dna kotła z otaczających go stromych ścian skalnych. Kocioł jest suchy.

Granacki Kocioł – rozległy cyrk lodowcowy w słowackich Tatrach Wysokich, znajdujący się w południowo-zachodnich stokach Granatów Wielickich, opadających w kierunku Doliny Wielickiej. Jest to środkowy z trzech większych kotłów przecinających trasę Granackiej Ławki – systemu zachodów i półek biegnących pomiędzy Granackimi Turniami a Granackimi Basztami.

Dolina Jagnięca – mała, skalna dolinka położona na terenie Tatr Wysokich na Słowacji. Jest to boczna dolinka odchodząca od Doliny Zielonej Kieżmarskiej w kierunku północnym, doliny oddziela wysoki, ponad dwustumetrowy rygiel skalny.

Jagnięcy Kocioł – kocioł polodowcowy, tworzący górną część Doliny Skoruszowej. Jagnięcy Kocioł leży pod północną ścianą Jagnięcego Szczytu. Otoczony jest z trzech stron stromymi stokami i ścianami Jagnięcej Grani, Koperszadzkiej Grani i Kudłatego Działu i zasypywany ich stożkami piargowymi. Nie prowadzi do niego żaden znakowany szlak turystyczny.

Kocioł Jamnickich Stawów, zwany też Doliną Zadnią Jamnicką – najwyższe piętro Doliny Jamnickiej w słowackich Tatrach Zachodnich. Jest to dwupoziomowy kocioł lodowcowy pomiędzy zboczami Rohacza Ostrego, Wołowca oraz Stawiańskiego Wierchu. Kocioł ten powstał w strefie rdzawych, miękkich łupków. Znajdują się w nim dwa Jamnickie Stawy: Wyżni i Niżni. Wypływa z nich Jamnicki Potok. To o tej okolicy pisał w 1862 r. Kazimierz Łapczyński: „Dolinka Do Dziurawego, całkowicie zasypana łomami granitów, dwoma szmaragdowymi jeziorami wiecznie na skrajny Rohacz spogląda”.

Dolina Jaworowa Liptowska – boczne, orograficznie prawe odgałęzienie Doliny Cichej Liptowskiej w słowackich Tatrach Zachodnich. Opada spod Tomanowego Wierchu Polskiego w południowo-wschodnim kierunku i przy Ubogich Polanach na wysokości około 1140 m uchodzi do Doliny Cichej naprzeciwko i poniżej wylotu Doliny Szpaniej. Ma długość około 2,3 km i deniwelację 700 m. Jej orograficznie lewe zbocza tworzy zachodni grzbiet Tomanowego Wierchu Polskiego i południowo-wschodni Tomanowego Wierchu Liptowskiego, zbocza prawe zaś grzbiet odchodzący od Tomanowego Wierchu Polskiego w południowo-wschodnim kierunku do wierzchołka Kniaziowa Kopa i jej wschodni grzbiet.

Dolinka Kobyla lub Dolina Kobyla – niewielka tatrzańska dolina położona na terenie Słowacji, boczne odgałęzienie Doliny Koprowej podchodzące pod masyw Liptowskich Kop. Czasami nazywana była także Kotliną pod Zaworami.

Kocioł pod Polskim Grzebieniem – kocioł polodowcowy stanowiący górną część Doliny Świstowej i Litworowej w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się powyżej 150-metrowego progu skalnego nad Litworowym Stawem, u podnóża przełęczy Polski Grzebień.

Kocioł pod Zasłonistą Turnią – kocioł lodowcowy podchodzący pod główną grań Tatr Wysokich na obszarze Słowacji. Położony jest pomiędzy znajdującymi się w grani głównej Śnieżnymi Kopami a położoną na wschód od niej Zasłonistą Turnią. Kocioł otoczony jest przez grań główną, Zasłonistą Turnię i krótką boczną grań wysyłaną przez Śnieżne Kopy w stronę Doliny Kaczej. Do dolnej części Doliny Kaczej opada wysoką ścianą. Jest zawalony rumowiskiem głazów. Z racji wysokiego położenia i zacienienia śnieg zalega w kotle zwykle do późnego lata.

Kotlina – niewielki cyrk lodowcowy na północnych, opadających do Doliny Żarskiej stokach Barańca w słowackich Tatrach Zachodnich. Położony jest na wysokości około 1850–1950 m. Od południowej strony wznoszą się nad nim strome skały podsypane piargami, zaś od północnej do Doliny Żarskiej opada stromym i zarastającym kosodrzewiną zboczem. Zimą z Barańca przez Kotlinę schodzą lawiny. Nazwa jest pochodzenia ludowego, dawniej Dolina Żarska była bowiem intensywnie wypasana. Kocioł jest suchy, ale okresowo po większych opadach spod szczytu Barańca spływają nim potoki wody, która wyżłobiła już w stokach Barańca wyraźne koryta.

Kozi Kocioł – jeden z dwóch cyrków lodowcowych w najwyższym piętrze Doliny Młynickiej w słowackich Tatrach Wysokich. Drugim jest Capi Kocioł, oddzielone są od siebie krótką grzędą Szczyrbskiego Szczytu. Kozi Kocioł jest mniejszy i stanowi północno-wschodnią odnogę tej doliny. Znajduje się u podnóży Szczyrbskiego Szczytu, Młynickiej Przełęczy, Hlińskiej Turni, Basztowej Przełęczy, Capich Turni i Zadniej Baszty. Od południowej strony podcięty jest progiem skalnym, pod którym znajduje się Niżni Kozi Staw.

Dolinka Lodowa – górna, prawa odnoga Doliny Małej Zimnej Wody w słowackich Tatrach Wysokich. Jej nazwa pochodzi od tego, że latem długo zalega w niej śnieg i lód. Otaczają ją od północy i zachodu Lodowa Kopa, Lodowy Szczyt, Mały Lodowy Szczyt i Żółty Szczyt. Od Doliny Małej Zimnej Wody oddzielona jest niższą Lodową Granią z Pięciostawiańską Kopą. Górą dolinka podchodzi pod Lodową Przełęcz, w dół ciągnie się do Żółtej Ściany.

Mała Spalona Dolina – jedno z bocznych odgałęzień Doliny Rohackiej w słowackich Tatrach Zachodnich. W dawnej literaturze nazywano ją również Doliną Czarną. Znajduje się pomiędzy dwoma odbiegającymi na północny wschód od Spalonej Kopy grzbietami: wyższym, zwanym Przednią Spaloną i niższym, zwanym Zadnią Spaloną. Jest pochodzenia lodowcowego, powstała na dnie bocznego lodowca.

Małe Rycerowe – lewoboczne odgałęzienie Doliny Cichej w Liptowskich Kopach w słowackich Tatrach. Opada spod wierzchołka Wyżniej Magury Rycerowej, pomiędzy stokami Pośredniej Magury Rycerowej i Rycerowej Kopy w północnym kierunku do Doliny Cichej w okolice Liptowskiego Koszaru. Według badań Janiny Mastalerzówny i Mieczysława Klimaszewskiego z 1930 r. w czasie ostatniego zlodowacenia w górnej części Małego Rycerowego znajdował się niewielki lodowiec wypełzający na dno Doliny Cichej, która wówczas nie była zlodowacona. Dnem dolinki spływa Mały Rycerowy Potok uchodzący do Cichej Wody. Zimą Małym Rycerowym spadają lawiny.

Małe Zawraty – górne piętro Doliny Żarskiej w słowackich Tatrach Zachodnich. Są to kotły lodowcowe pod południowymi zboczami Rohacza Płaczliwego i Smutnej Przełęczy, pomiędzy grzbietem Pośredniego Gronia i granią Żarskiej Przełęczy. Wypełnione są kamiennym rumowiskiem i wałami moren, częściowo porastające murawą z sitem skuciną. W jednym z zagłębień Małych Zawratów, pod Żarską Przełęczą znajduje się Żarski Stawek.

Mały Koszar – położony na wysokości ok. 1600–1800 m n.p.m. kocioł lodowcowy w Tatrach Bielskich. Znajduje się na północnej ich stronie pod Bielskimi Jatkami i jest jednym z górnych pięter Doliny pod Koszary. Od strony wschodniej jego ograniczenie stanowi Skrajny Diabli Grzbiet. Od zachodniej strony jego obramowanie tworzy Pośredni Diabli Grzbiet oddzielający go od drugiego kotła lodowcowego – Wielkiego Koszaru.

Mały Złoty Ogród – taras na północnej ścianie Małego Kieżmarskiego Szczytu w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w dolnej części jego ściany opadającej do kotła lodowcowego Zielonego Stawu Kieżmarskiego, a dokładniej w środkowej części turni Złoty Strażnik i Złota Baszta. Skalista ściana poniżej Małego Złotego Ogrodu opada do piargów Srebrnego Ogródka i Ucha.

Młynarzowy Kocioł – kocioł w masywie Młynarza w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w Żlebie między Kopy na południowo-wschodnich stokach Młynarza opadających do Doliny Białej Wody i stanowi część tego żlebu.

Dolina Piarżysta – górna część Doliny Ciemnosmreczyńskiej w słowackich Tatrach Wysokich, zajmująca dwa najwyższe jej piętra oddzielone od siebie progiem skalnym: trzecie z Wyżnim Ciemnosmreczyńskim Stawem i czwarte z bezwodnym kotłem lodowcowym. Również od niższego, drugiego piętra Dolina Piarżysta oddzielona jest progiem skalnym. Z trzech stron otoczona jest ścianami Cubryny, Koprowego Wierchu i bocznej grani od Cubryny do Koprowego Wierchu. Od leżącej po polskiej stronie Doliny Rybiego Potoku oddziela ją główna grań Tatr.

Dolina Pięciu Stawów Spiskich – dolina położona w słowackich Tatrach Wysokich, wznosząca się nad Doliną Małej Zimnej Wody i oddzielona od niej ścianą stawiarską.

Praszywe – cyrk lodowcowy w Dolinie Zadniej Łatanej w słowackich Tatrach Zachodnich. Józef Nyka używa polskiej nazwy Parszywe. Kocioł Praszywe (Parszywe) znajduje się pod północnymi stokami Rakonia, z trzech stron ograniczony jego granią i dwoma grzędami opadającymi z tej grani do Doliny Zadniej Łatanej. Od północnej strony kocioł zamknięty jest wałem morenowym, z podnóży którego wypływa jeden z źródłowych cieków Łatanego Potoku.

Rohacki Kocioł – górne piętro Doliny Jamnickiej w słowackich Tatrach Zachodnich, położone na wysokości ok. 1600–1800 m n.p.m. Jest to polodowcowego pochodzenia dolina wisząca, ograniczona z trzech stron ścianami Rohaczy, zboczami Stawiańskiego Wierchu i krótką grzędą wychodzącą z grani Żarskiej Przełęczy. Od strony Doliny Jamnickiej dolinka podcięta jest progiem skalnym, w którym znajduje się charakterystyczna bula – Czarna Kopa, będąca ogładzonym przez lodowce nunatakiem.

Dolinka Rozpadła lub dolinka Rozpadlina – nieduża dolina w słowackich Tatrach Zachodnich, jedno z górnych pięter Doliny Tomanowej Liptowskiej. Znajduje się na południowych stokach grani głównej Tatr Zachodnich pomiędzy Suchym Wierchem Kondrackim a Krzesanicą. Od wschodniej strony jej obramowanie stanowi Jaworowy Grzbiet odchodzący na południe od Suchego Wierchu Kondrackiego i zakończony Jaworowymi Skałkami, od zachodniej Rozpadła Grań odchodząca w południowo-wschodnim kierunku od Krzesanicy. W dolnej części dolina zacieśnia się w Jaworowy Żleb uchodzący na Polanie pod Jaworem do Doliny Tomanowej Liptowskiej. Spod Kondrackiej Kopy schodzi do dolinki nieduży Żleb spod Dziury, u jego wylotu znajduje się jaskinia. W zimie do dolinki z otaczających ją wzniesień schodzą lawiny.

Skoruszowy Kocioł – niewielki kocioł lodowcowy w masywie Młynarza w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w środkowej części Skoruszowego Żlebu pomiędzy podnóżami wschodniej i północno-wschodniej ściany Małego Młynarza i Jarząbkowym Gzbietem. Kocioł ma skaliste dno, a jego boczne ściany to średnio strome trawniki. Zazwyczaj przepływa przez niego woda.

Spadowy Kociołek – kocioł lodowcowy w Dolinie Białej Wody w Tatrach Słowackich. Znajduje się w Dolinie Spadowej i jest trzecim od dołu piętrem tej doliny. Posiada cechy typowe dla kotłów lodowcowych. Po jego orograficznie prawej stronie wznoszą się: Pośrednia Spadowa Przełączka, Ciężka Turniczka, Niżnia Spadowa Przełączka i Ciężka Turnia. Do niżej położonych piarżysk Doliny Spadowej opada progiem o wysokości około 50 m. Do górnej części kotła opadają dwa żlebki. Lewy, bardziej stromy i węższy opada z siodełka Ciężkiej Turniczki. W środkowej części rozdwaja się na dwa kominki. Prawy żlebek ma długość około 100 m, jest trawiasty i bardzo stromy. Wyżej przekształca się w depresję podchodzącą pod Pośrednią Spadową Przełączkę. Prawym żlebkiem i depresją prowadzi droga wspinaczkowa z Doliny Spadowej na tę przełączkę.

Srebrny Kocioł – niewielki kociołek na północnej ścianie Małego Kieżmarskiego Szczytu w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w dolnej części tej ściany, poniżej Niemieckiej Drabiny, około 30 m poniżej przełączki w Złotym Murze. Z przełączki tej do Srebrnego Kotła bardzo stromo opada szeroki żleb. Ze Srebrnego Kotła bardzo stromo do Srebrnego Ogródka opada Komin Stanisławskiego.

Srebrny Ogródek – niewielki kocioł w Zielonej Dolinie Kieżmarskiej w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w głęboko wciętej zatoce u podnóży masywu Małego Kieżmarskiego Szczytu. Jego obramowanie tworzą ściany Złotego Kopiniaczka, Złotego Kopiniaka i Złotego Strażnika. W ściany te wcina się Srebrny Komin i Komin Stanisławskiego. Zsypujące się z nich skały utworzyły w kotle spory piarg łączący się z piargiem Ucha.

Suchy Zadek – kotlina w Dolinie Bystrej w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w zachodniej, najwyższej części doliny na wysokości ok. 1850-1870 m n.p.m. Ponad nią wznoszą się szczyty Małej Bystrej, Zadniej Kopy i Przedniej Kopy. Od drugiej kotliny w górnej, wschodniej części Doliny Bystrej oddzielona jest grzędą Garbate. Wylot kotliny Suchy Zadek przegradza dobrze wykształcona morena recesyjna częściowo zarośnięta kosodrzewiną. Będąca cyrkiem lodowcowym kotlina zawalona jest rumowiskiem dużych głazów granitowych, a na jej dnie, u samych podnóży Zadniej Kopy, znajduje się samotny staw Anusine Oczko.

Szalony Kocioł – jedno z dwóch górnych pięter Doliny do Regli w słowackich Tatrach Bielskich. Od południa podchodzi pod główną grań Tatr Bielskich na odcinku od Szalonego Wierchu po zachodni wierzchołek Zadnich Jatek. Zachodnie jego ograniczenie tworzy opadający z Szalonego Szczytu grzbiet zwany Wielkim Szalonym Klinem, wschodnie północna grań Zadnich Jatek z Kozim Klinem, Szaloną Szczerbiną i Szaloną Turnią.

Dolina Szeroka Bielska lub po prostu Szeroka Dolina – dolina na północnej stronie Tatr Bielskich, pod Szeroką Przełęczą Bielską. Nazwa doliny pochodzi od Szerokiego Pola Bielskiego schodzącego do jej dna. Dolina Szeroka jest górnym, południowym piętrem Doliny do Regli. Jej południowe ograniczenie tworzy główna grań Tatr Bielskich na odcinku od zachodniego wierzchołka Zadnich Jatek po szczyt Płaczliwej Skały. Północna grań Szalonego Wierchu zwana Wielkim Szalonym Klinem dzieli ją na dwie części; obydwie są kotłami lodowcowymi. Kocioł między północną granią Szalonego Wierchu i północną granią Zadnich Jatek to Szalony Kocioł.

Świstówka Liptowska – dolina w kotle lodowcowym pomiędzy szczytami Czerwonych Wierchów w Tatrach Zachodnich. Wyżłobiona jest w skałach wapiennych i dolomitowych i znajduje się w górnej części słowackiej Doliny Tomanowej Liptowskiej. Dolina opada w południowo-wschodnim kierunku. Jej zbocza tworzą:południowo-wschodnie – Głazista Turnia i jej południowo-wschodni grzbiet, zachodnie – południowy grzbiet Ciemniaka, północne – średnio strome stoki Ciemniaka i Krzesanicy, wschodnie – odbiegający od Krzesanicy górny odcinek Rozpadłej Grani.

Dolinka Turkowa – mała dolinka położona na terenie Słowacji, w Tatrach Wysokich, na południowy zachód od Dolinki Garajowej. Jest bocznym, orograficznie prawym odgałęzieniem Doliny Koprowej.

Walentkowe Kamienne lub po prostu Kamienne (słow. – cyrk lodowcowy w górnej części Doliny Walentkowej w słowackich Tatrach Wysokich. Jego północno-wschodnie obramowanie tworzą zbocza Świnicy, wschodnie Walentkowa Grań, południowo-wschodnie boczny grzbiet Walentkowego Wierchu z Walentkową Kopą.

Wielicki Kocioł – najwyższe piętro Doliny Wielickiej w słowackich Tatrach. Jest to cyrk lodowcowy pod granią główną Tatr Wysokich. Z trzech stron otoczony jest przez takie szczyty i turnie jak: Litworowy Szczyt, Litworowy Zwornik, Wielicki Szczyt, Mały Wielicki Szczyt, Zmarzła Kopa, Gerlachowska Kopka. Wysokie położenie i zacienienie przez potężny masyw Gerlacha powodują, że bardzo długo zalega tutaj śnieg. W kotle znajdują się niewielkie stawki – Wielickie Oka. Nie prowadzi przez niego szlak turystyczny, ale kocioł jest dobrze widoczny z podejścia od Doliny Wielickiej na Polski Grzebień i Małą Wysoką.

Wielki Koszar – położony na wysokości ok. 1500–1800 m n.p.m. kocioł lodowcowy w Tatrach Bielskich. Dawniej nazywano go także Diablim Koszarem. Znajduje się na północnej ich stronie pod Bielskimi Jatkami, które tworzą jego górne obramowanie. Wraz z kotłem lodowcowym Małego Koszaru tworzy najwyższe piętro Doliny pod Koszary. Od strony wschodniej ograniczenie Wielkiego Koszaru stanowi krótki Pośredni Diabli Grzbiet odchodzący od Pośrednich Jatek i oddzielający go od Małego Koszaru. Od zachodniej strony Wielki Koszar obramowany jest Zadnim Diablim Grzbietem odchodzącym od wschodniego, niższego szczytu Zadnich Jatek oraz północno-wschodnią granią Turni nad Jaworzynką, zwanej też Kopą nad Jaworzynką.

Wielkie Rycerowe – lewoboczne odgałęzienie Doliny Wierchcichej w słowackich Tatrach. Jest to bardzo stroma dolina zawieszona w Liptowskich Kopach. Od południowej strony podchodzi pod szczyt Wielkiej Kopy Koprowej, Wyżni Rycerowy Zawracik i Wyżnią Magurę Rycerową, od wschodniej strony jej obramowanie stanowią Zadnia Rycerowa Kopa i Wielka Garajowa Kopa, od zachodniej Rycerowa Kopa.

Dolina Zadnia Raczkowa – górne piętro Doliny Raczkowej w słowackich Tatrach Zachodnich. Dawniej była wypasana, pasterze nazywali ją Raczkowym Zadkiem. Rejon doliny zbudowany jest ze skał krystalicznych, dolina wyżłobiona została przez lodowiec. Występują na niej wały morenowe, zagłębienia pomiędzy nimi oraz zwałowiska głazów, wśród których zdarzają się granity z dużą zawartością czystego kwarcu. Dostrzec można rzadkie w Tatrach Zachodnich ogładzenia lodowcowe. Dolina ograniczona jest od wschodu zboczami Starorobociańskiego Wierchu, od zachodu Jarząbczego Wierchu i Raczkowej Czuby, od północy Kończystego Wierchu. Od południowej strony, powyżej równi Pod Klinem podcięta jest stromym, skalistym progiem. Dnem doliny płynie Raczkowy Potok, który w tym stromym progu tworzy kilka kaskad nazywanych Raczkową Siklawą.

Dolina Zadnia Salatyńska – boczne, orograficznie lewe odgałęzienie Doliny Rohackiej w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się pomiędzy północną granią Spalonej Kopy a wychodzącym z Małego Salatyna grzbietem Zadni Salatyn. Od południowej strony podchodzi pod główną grań, zwaną na tym odcinku Skrzyniarkami. Górne piętro tej doliny, pod Skrzyniarkami, to rozległy kocioł lodowcowy, obszar zawalony gruzowiskiem kamiennym, w niektórych tylko miejscach porastający kosówką. W dolnej, zalesionej części doliny płyną 3 potoczki uchodzące do Rohackiego Potoku.

Zadnie Rycerowe – lewoboczne odgałęzienie Doliny Wierchcichej w słowackich Tatrach. Jest to polodowcowy kocioł w Liptowskich Kopach pomiędzy stokami Zadniej Garajowej Kopy, Małej Garajowej Kopy, Wielkiej Garajowej Kopy i Zadniej Rycerowej Kopy. Powstał w czasie ostatniego tatrzańskiego zlodowacenia, które objęło tylko wyżej położone obszary Tatr. Rzeźbę lodowcową tych okolic w 1930 badali Janina Mastalerzówna i Mieczysław Klimaszewski. Według nich niewielkie lodowce powstające wówczas w górnych partiach Liptowskich Kop wypełzały na skraj głównego żłobu lodowcowego Doliny Cichej. Zadnie Rycerowe jest jednym z 11 takich lodowcowych kotłów w górnych partiach Doliny Cichej.

Zawrat Kokawski – górna, orograficznie prawa odnoga doliny Hliny w słowackich Tatrach Zachodnich.

Złoty Kocioł – wysoko położony, piarżysty cyrk lodowcowy w północnych ścianach Małego Kieżmarskiego Szczytu w słowackich Tatrach Wysokich. Do późnego lata zwykle zalega w nim śnieg.

Zmarzły Kocioł – kocioł lodowcowy w Dolinie Ciężkiej w Tatrach Słowackich. Na jego dnie znajduje się Zmarzły Staw. Autorem nazwy kotła jest Władysław Cywiński.

Żelazna Kotlina – kotlina stanowiąca jedno z górnych pięter Doliny Złomisk w słowackiej części Tatr Wysokich. Żelazna Kotlina leży u podnóża grani głównej Tatr, jej dolny brzeg znajduje się na wysokości ok. 2075 m n.p.m. Do Żelaznej Kotliny nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne.