WWzgórza Bukowe (313.27) – mezoregion fizycznogeograficzny Pobrzeża Szczecińskiego, położony na południowy wschód od Szczecina, na prawym, wschodnim brzegu rzeki Odry – częściowo w granicach administracyjnych miasta (Prawobrzeże), a także przyległych gmin: Gryfino i Stare Czarnowo.
WBrama Czwójdzińskiego – krótki, 300-metrowy odcinek przełomu Rudzianki, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Stare Czarnowo, na obszarze Szczecińskiego Parku Krajobrazowego „Puszcza Bukowa”.
WBukowiec – najwyższe wzniesienie głównego grzbietu Wzgórz Bukowych i całego Pobrzeża Szczecińskiego, o wysokości 148,4 m n.p.m., położone w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Stare Czarnowo, na obszarze Szczecińskiego Parku Krajobrazowego „Puszcza Bukowa”.
WChojna – wzgórze, o wysokości 74 m n.p.m., w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Stare Czarnowo, na północnym skraju Szczecińskiego Parku Krajobrazowego „Puszcza Bukowa”, w rezerwacie przyrody „Bukowe Zdroje”.
WCzajcza Góra (Kopiec) - wzgórze w południowo-zachodniej części Wzgórz Bukowych o wysokości 127 m n.p.m. Wzniesienie "U-kształtne" z trzema szczycikami, porośniętymi około 120-letnią buczyną. Stoki od strony doliny Ponikwy osiągają ponad 60 m wysokości względnej. Punkty widokowe w kierunku Równiny Wełtyńskiej, obecnie przesłonięte drzewostanem. W pobliżu wzniesienia przebiegają Szlak Woja Żelisława i Szlak Równiny Wełtyńskiej i Pojezierza Myśliborskiego.
WDobropolski Potok – strumień płynący w Puszczy Bukowej położonej w województwie zachodniopomorskim. Długości ok. 5 km.
WGlinna Wielka – jezioro położone w zachodniej części Pobrzeża Szczecińskiego w obrębie mezoregionu Wzgórz Bukowych. Powierzchnia 65,6 ha.
WGłaz Grońskiego – pomnik przyrody, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Stare Czarnowo, na obszarze Szczecińskiego Parku Krajobrazowego „Puszcza Bukowa”. Zalega na niewielkim wywyższeniu terenu, po południowej stronie Drogi Grońskiego, 0,7 km na południe od schroniska szkolnego w Szczecinie, oraz 0,8 km na zachód od Dębów Bolesława Krzywoustego.
WGrzybno lub Zgniły Grzyb – jezioro położone w zachodniej części Pobrzeża Szczecińskiego, na południu Wzgórz Bukowych w powiecie gryfińskim, w gminie Gryfino. Jezioro otoczone jest pasem trzcin oraz łąkami i pastwiskami, a od strony północnej i częściowo zachodniej; lasami sosnowymi i olszowymi.
WJeziorna – strumień w północno-zachodniej Polsce, prawy dopływ Regalicy. Płynie przez zachodnią część Puszczy Bukowej w województwie zachodniopomorskim.
WJezioro Binowskie – jezioro bezodpływowe położone w zachodniej części Pobrzeża Szczecińskiego w obrębie mezoregionu Wzgórz Bukowych w południowo-zachodniej części Puszczy Bukowej.
WBiałe (Rybne) – jezioro położone w zachodniej części Pobrzeża Szczecińskiego w obrębie Wzgórz Bukowych w Puszczy Bukowej.
WJezioro Szmaragdowe – – sztuczne jezioro położone na osiedlu Szczecina – Zdrojach, na obszarze Parku Krajobrazowego „Puszcza Bukowa”. Zawdzięcza swą nazwę charakterystycznemu zabarwieniu wody.
WKołówko – osada leśna w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Stare Czarnowo, w sołectwie Kołowo, 1,8 km na wschód-południowy wschód od Kołowa, na skrzyżowaniu Zbójnego Traktu z Drogą Kołowską, na obszarze Szczecińskiego Parku Krajobrazowego „Puszcza Bukowa”.
WKołówko – uroczysko w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Stare Czarnowo, na obszarze Szczecińskiego Parku Krajobrazowego "Puszcza Bukowa".
WLisi Potok – strumień w północno-zachodniej Polsce, prawy dopływ Trawny. Płynie przez północną część Puszczy Bukowej w województwie zachodniopomorskim.
WLisica – wzniesienie o wysokości 140,2 m n.p.m., jeden z najwyższych punktów Wzgórz Bukowych.
WLisie Stawki – trzy nieduże jeziora położone 0,5 km na północny zachód od wsi Kołowo w obrębie Wzgórz Bukowych, w gminie Stare Czarnowo w województwie zachodniopomorskim.
WMosty - uroczysko znajdujące się w zachodniej części Puszczy Bukowej, w pobliżu szczecińskich osiedli Podjuchy i Żydowce.
WNiedźwiedzianka – struga w północno-zachodniej Polsce, lewy dopływ Płoni. Płynie przez północno-wschodnią część Puszczy Bukowej w województwie zachodniopomorskim.
WNowy Staw – sztuczny zbiornik wodny położony w zachodniej części Pobrzeża Szczecińskiego w obrębie Wzgórz Bukowych w Puszczy Bukowej, na południowy wschód od Kołowa i na północny zachód od Glińca.
WOczko Marzanny – źródło Chojnówki, sztucznie zbudowany zbiornik położony w południowej części Pobrzeża Szczecińskiego, w Puszczy Bukowej, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Stare Czarnowo.
WPiaseczna Góra - wydłużone wzgórze o trzech wierzchołkach położone w obrębie Wzgórz Bukowych na pograniczu Puszczy Bukowej i Polany Binowskiej. Północne zbocza, porośnięte rzadką buczyną, opadają stromo ku jeziorze Piasecznik Mały, natomiast bezleśne południowe stoki łagodnie schodzą ku jeziorze Piasecznik Duży. Na najwyższym wierzchołku zalega granitowa płyta inskrypcyjna o wymiarach 150x130 cm datowana na rok 1933. Z wierzchołków doskonały widok na Polanę Binowską, Polanę Kołowską i północną część Równiny Wełtyńskiej. Na ostatnim planie widoczna jest południowo-wschodnia część Wzniesień Szczecińskich opadających ku Dolinie Dolnej Odry. Przez wzgórze przechodzi Szlak Nadodrzański.
WPlebanka – niemal okrągłe małe jezioro śródleśne położone na południowy zachód od wsi Kołowo w centralnej części Wzgórz Bukowych w Puszczy Bukowej. Wokół jeziora liczne punkty widokowe w kierunku Polany Binowskiej, Polany Kołowskiej i Równiny Wełtyńskiej. W pobliżu jeziora węzeł szlaków turystycznych.
WPomnik Albrechta Rudelsdorffa – poniemiecki pomnik w Puszczy Bukowej upamiętniający ofiarę wypadku lotniczego z 1935 r.
WPomnik Carla Ludwiga Gené – zachowany w Puszczy Bukowej pod Szczecinem ponad stuletni pomnik upamiętniający nadleśniczego Carla Ludwiga Gené.
WPuszcza Bukowa – kompleks leśny położony przy południowo-wschodnich dzielnicach Szczecina na Wzgórzach Bukowych. Wchodzi w skład Szczecińskiego Parku Krajobrazowego „Puszcza Bukowa”, utworzonego w 1981 r. oraz Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Puszcze Szczecińskie”, utworzonego w 1996 r. Wyróżnia się dominacją dobrze zachowanych żyznych lasów liściastych, zwłaszcza buczyn, które występują tu w wielu postaciach siedliskowych. Występują tu poza tym lasy łęgowe, olsy, dąbrowy, bory sosnowe i grądy. Czynnikiem sprzyjającym zróżnicowaniu lasów i zachowaniu ich walorów naturalnych jest bogata rzeźba Wzgórz Bukowych i dominacja żyznych siedlisk świeżych i wilgotnych.
WRezerwat przyrody „Buczynowe Wąwozy im. prof. Floriana Celińskiego” – rezerwat leśny utworzony 30 maja 1956 we wschodniej części Puszczy Bukowej, na terenie Szczecińskiego Parku Krajobrazowego „Puszcza Bukowa”, 2 km na wschód od rezerwatu przyrody „Kołowskie Parowy”. Znajduje się w województwie zachodniopomorskim, w gminie Stare Czarnowo, około 2,5 km na południe-południowy zachód od osiedla Szczecin-Śmierdnica, 1,5 km na północ od Dobropola Gryfińskiego.
WRezerwat przyrody „Osetno” – rezerwat leśny w województwie zachodniopomorskim, w gminie Stare Czarnowo, we wschodniej części Puszczy Bukowej, 3 km na północ od Starego Czarnowa, 2,5 km na zachód od Kołbacza i 2 km na wschód od Dobropola Gryfińskiego. Leży na terenie Szczecińskiego Parku Krajobrazowego „Puszcza Bukowa” oraz obszaru siedliskowego sieci Natura 2000 „Wzgórza Bukowe” PLH320020.
WRezerwat przyrody „Trawiasta Buczyna im. Profesora Stefana Kownasa” – rezerwat leśny o powierzchni 78,56 ha, utworzony 30 maja 1956, w województwie zachodniopomorskim, w gminie Stare Czarnowo, na południowo-wschodnim skraju Puszczy Bukowej na terenie Szczecińskiego Parku Krajobrazowego „Puszcza Bukowa”, zajmuje zachodnią połowę równinnego Lasu Budy nad Krzekną, około 2,5 km na zachód od Starego Czarnowa, północną granicą przylega do drogi wojewódzkiej nr 120.
WRadiowo-Telewizyjne Centrum Nadawcze w Kołowie znajduje się na szczycie Lisicy na skraju Puszczy Bukowej na rozległej i płaskiej Polanie Kołowskiej u wylotu Królewskiego Bruku.
WSkórcza Góra – wzgórze o wysokości 72 m n.p.m. w Parku Leśnym Zdroje w Szczecinie na północny wschód od Jeziora Szmaragdowego. Nazwa od kaszubskiego skorc - szpak. Pokryte zwartym lasem mieszanym sosnowo-dębowym, jedynie stoki północne i wschodnie częściowo trawiaste z kępami drzew i krzewów. Popularny obszar turystyczny i rekreacyjny dla mieszkańców Szczecina.
WSzczeciński Park Krajobrazowy „Puszcza Bukowa” – utworzony 4 listopada 1981, o powierzchni 20 938 ha, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w większości w gminie Stare Czarnowo, częściowo w granicach miasta Szczecina i gminy Gryfino. Położony w lasach Puszczy Bukowej na Wzgórzach Bukowych.
WSzlak Górski na Bukowiec – czarny znakowany szlak turystyczny w województwie zachodniopomorskim o charakterze podmiejskim, na terenie Szczecińskiego Parku Krajobrazowego „Puszcza Bukowa”, długość szlaku 3,8 km.
WSzlak Nadodrzański – znakowany na czerwono długodystansowy pieszy szlak turystyczny w województwie zachodniopomorskim.
WSzmaragdowa Topiel – leśne nieduże jezioro położone obok wsi Kołowo w zachodniej części Pobrzeża Szczecińskiego na Wzgórzach Bukowych w Puszczy Bukowej. Dojście drogą Zygzak od Kołówka. 0,5 km na zachód Szlak Nadodrzański. Szmaragdowa Topiel pokryta są rzęsą i częściowo zarasta.
WSzwedzki Młyn – pozostałości średniowiecznego młyna zbożowego nad strumieniem Chojnówka, przy Drodze Chojnowskiej w Puszczy Bukowej pod Szczecinem.
WWężówka – jezioro położone w zachodniej części Pobrzeża Szczecińskiego w obrębie Wzgórz Bukowych, na południe od Kołowa w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Stare Czarnowo. Powierzchnia 2,29 ha.
WWzgórze Widok (Góra Widok, Polana Widok) – wzniesienie o wysokości 55 m n.p.m. w północnej części Wzgórz Bukowych, na terenie Parku Leśnego Zdroje, 0,5 km na północ od Jeziora Szmaragdowego. Wzniesienie stanowi hałdę dawnej kopalni kredy. Większa część zalesiona, natomiast północny cypel z polaną stanowi punkt widokowy zwany "Okiem na Szczecin". Okolica została zagospodarowana turystycznie. Przed wojną na płaskim wierzchołku wzgórza znajdował się okrągły pawilon widokowy w kształcie monopterosu, obecnie zachował się tylko niewielki, żelbetowy schron bojowy pochodzący z okresu II wojny światowej. Przez wzgórze przechodzi Szlak Familijny przez Park Leśny Zdroje. U podnóża przebiega trasa kolejowa Szczecin Główny – Szczecin Dąbie.
WWielecki Staw – sztucznie zbudowany zbiornik, o powierzchni 2,65 ha, w gminie Stare Czarnowo, na pograniczu południowo-wschodniego Szczecina, w bliskim sąsiedztwie sztucznych zbiorników na Płoni: Staw Klasztorny i Staw Cysterski.
WWzgórze Akademickie – wzniesienie o wysokości 51 m n.p.m. w północnej części Wzgórz Bukowych, na terenie Parku Leśnego Zdroje, w dzielnicy Szczecin-Podjuchy. Wysunięty ku zachodowi fragment wzgórza jest częścią hałdy dawnej kopalni kredy. Południowe i wschodnie stoki zalesione i opadające ku wyrobisku kopalni, natomiast północne i zachodnie – trawiaste i strome. Z wierzchołka doskonały widok na Szczecin, Dolinę Dolnej Odry i Wzniesienia Szczecińskie. Przez wzgórze przechodzi Szlak do Szwedzkiego Kamienia. U podnóża przebiega trasa kolejowa Szczecin Główny – Szczecin Dąbie.
WWzgórze Batowa – wzgórze w Radziszewie przy granicy administracyjnej Szczecina, w zachodniej części Puszczy Bukowej, na prawo od drogi wojewódzkiej nr 119 do Chlebowa, na południe od Zielonej Doliny. Na wzgórzu znajdował się punkt dowodzenia generała Pawła Batowa, będącego dowódcą 65 Armii Radzieckiej, która w dniach 16–20 kwietnia 1945 roku sforsowała w tym rejonie Odrę. Na pamiątkę tych wydarzeń umieszczono głaz narzutowy z tablicą informującą. Poniżej wzgórza staw będący pozostałością po żwirowni. Widoki w kierunku zachodnim - na Międzyodrze i Wał Stobniański.
WWzgórze Bombardierów – wzniesienie o wysokości 56 m n.p.m. położone w północno-zachodniej części Wzgórz Bukowych na terenie osiedla Szczecin-Klucz. Bezleśne wzgórze o łagodniejszych stokach wschodnich i bardziej stromych stokach zachodnich opadających ku dolinie Odry. Ze szczytu doskonały widok we wszystkich kierunkach obejmujący Szczecin, Dolinę Dolnej Odry, Wzniesienia Szczecińskie i położone bardziej na południe i wschód inne wzniesienia Wzgórz Bukowych. Na wierzchołku słabo widoczne stanowiska ogniowe I i II Baterii 48. Pułku Artylerii Lekkiej 2. Łużyckiej Dywizji Wojska Polskiego, które 20 marca 1945 r. ostrzeliwały stąd nieprzyjaciela wycofującego się z rejonu Mostu Cłowego i Dworca Głównego w Szczecinie. Przez południowo-wschodnią część wzgórza przechodzi Szlak Artyleryjski.