WAllectus – samozwańczy cesarz rzymski w Brytanii od 293, gdy zamordował swojego poprzednika Karauzjusza, do 296, gdy został pokonany przez Konstancjusza.
WManius Acilius Aureolus – samozwańczy cesarz rzymski w 268.
WBonosus – oficer rzymskiej floty Renu. W 280 roku n.e., kiedy Germanie spalili rzymskie statki ulokowane na Renie, wywołał bunt i w obawie przed spodziewaną karą mianował się cesarzem rzymskim. Walczył z prawowitym cesarzem - Probusem. Przegrawszy powiesił się. Cesarz Probus darował życie jego synowi i żonie.
WAppius Claudius Censorinus – uzurpator za czasów panowania cesarza rzymskiego Klaudiusza II Gockiego. Obwołany cesarzem przez wojsko w 269 r. Zamordowany po 8 dniach panowania z powodu surowych rządów.
WDomitianus – uzurpator galijski z 3 ćwierci III w. n.e. Znany jedynie z dwóch odnalezionych przypadkowo monet wybitych w jego imieniu. Utożsamiany ze wspomnianym przez starożytnych autorów wodzem Domitianusem, który za rządów cesarza Galiena pokonał syryjskich uzurpatorów Makrianów.
WDomitius Domitianus – rzymski uzurpator, wywołał powstanie przeciwko Dioklecjanowi w czerwcu/lipcu 297 (296?) roku w Egipcie. Zmarł w grudniu 297 roku.
WEmilian, Marcus Aemilius Aemilianus – cesarz rzymski od lata do października 253 r.
WQuietus, Kwietus, Fulvius Junius Quietus – rzymski uzurpator na wschodzie cesarstwa od 17 września 260. Wraz z bratem Makrianem Młodszym ogłoszony uzurpatorem na wschodzie po wzięciu do niewoli cesarza Waleriana przez Persów.
WMakrian, Fulvius Macrianus, – uzurpator na wschodzie cesarstwa rzymskiego.
WIngenuus – namiestnik Panonii, który prawdopodobnie w 258 ogłosił się cesarzem.
WJan – cesarz zachodniorzymski od 20 listopada 423 do maja lub czerwca 425 roku. Znany jako uzurpator.
WJotapian – uzurpator tytułu cesarza rzymskiego, działający w Syrii i Kapadocji za panowania Filipa I (244–249).
WJowin, Jowinus – rzymski senator z Galii, uzurpator, który ogłosił się cesarzem w 411 roku w Moguncji po rozprawieniu się przez, wtedy jeszcze będącego magister militum, Flawiusza Konstancjusza z innym uzurpatorem Konstantynem III, jego zapleczem oprócz nielicznych rzymsko-galijskich kręgów wojskowych byli głównie Alanowie, Burgundowie i Wizygoci Ataulfa. W 413 stracił poparcie Gotów, został pojmany i zamordowany w trakcie transportu do Rawenny, na dwór Honoriusza.
WMarcus Aurelius Sabinus Iulianus – cesarz rzymski od 284 do 285 roku n.e. Uzurpator za panowania cesarza Karynusa (283–285).
WJuliusz Saturnin – rzymski uzurpator; dowódca wojsk Probusa na Wschodzie, proklamowany cesarzem w wyniku lokalnej rebelii.
WMarcus Aurelius Mausaeus Carausius – uzurpator rzymski w Brytanii w latach 286/287–293.
WKonstantyn III – żołnierz stacjonujący w Brytanii, wybrany cesarzem rzymskim w 407 przez wojsko. Schwytany i zamordowany w 411 roku.
WKwartynus – uzurpator w czasie panowania Maksymina Traka.
WLaelianus, Ulpius Cornelius Laelianus - uzurpator za panowania cesarza Postumusa w 269 (268) roku n.e.
WLucjusz Domicjusz Aleksander, łac. Lucius Domitius Alexander – wysokiej rangi administrator Kartaginy. Legiony ogłosiły go cesarzem rzymskim ok. 308 roku. Był nim do 309/311, gdy lojalne wobec Maksencjusza legiony pokonały jego oddziały.
WMagnus Maksymus, Flavius Magnus Maximus – cesarz zachodniorzymski.
WMakrian Młodszy, Titus Fulvius Iunius Macrianus, Macrianus Minor (?–261) – syn Fulviusa Macrianusa, uzurpator na wschodzie cesarstwa. Po przegranej bitwie i pojmaniu Waleriana przez Persów, został 17 września 260 roku wybrany przez wojsko cesarzem . Wraz z ojcem stracił życie po przegranej bitwie w Tracji w 261 roku, gdzie pokonał ich Aureolus – utalentowany wódz cesarza Galiena.
WMaksymus, właściwie Maximus zwany też Maximus Tiranus – rzymski uzurpator panujący między 409 a 411 rokiem na terenie półwyspu Iberyjskiego. Cesarzem ogłosił go generał Gerontiusz, który być może był z nim spokrewniony.
WLucjusz Musjusz Emilian, łac. Lucius Mussius Aemilianus – rzymski uzurpator w Egipcie w czasach panowania Galiena.
WPacatianus, Pakacjan – rzymski uzurpator w prowincjach naddunajskich w połowie III wieku n.e., znany głównie z zabytków numizmatycznych.
WPostumus; Marek Kassjanius Latyniusz – cesarz rzymski od 260 do 269 roku. Jego władza ograniczała się do tak zwanego cesarstwa galijskiego obejmującego rzymskie terytoria w Galii, Germanii, Brytanii i Hiszpanii. Tytułował się Odnowicielem Galii.
WProculus – uzurpator za panowania cesarza rzymskiego Probusa. Pochodzenia frankońskiego, mieszkający w Albingaunum. Doświadczony dowódca wojskowy. W 280 roku mieszkańcy Lugdunum zaproponowali mu przejęcie władzy cesarskiej w obawie przed działaniami cesarza Probusa. Proculus uzbroił 2000 niewolników, jednak Probus wraz z wojskiem wycofanym z Syrii zmusił Proculusa do wycofania się na północ i przekazania władzy, by ostatecznie w 281 doprowadzić do jego śmierci. Proculus miał żonę o imieniu Samso i syna Herennianusa.
WPryskus Attalus – dwukrotny uzurpator z poparciem Wizygotów w czasie panowania rzymskiego cesarza Honoriusza.
WRegalianus – uzurpator w Panonii w roku 260. Jego żoną była Sulpicia Dryantilla.
WSabinian, Sabinianus – prokonsul w cesarstwie rzymskim. Proklamował się cesarzem rzymskim w 240 roku n.e.
WSebastianus – uzurpator tytułu cesarskiego w latach 412–413. Arystokrata pochodzący z Galii. Mianowany współcesarzem przez swego brata Jowinusa wkrótce po uzurpacji przez niego tronu cesarstwa zachodniorzymskiego w 411.
WSilbannacus – uzurpator rzymski z czasów po panowaniu Treboniana Galla (251–253). Mógł być jednym z dowódców późniejszego cesarza Waleriana.
WSponsianus (Sponsjanus) – pretendent do tytułu cesarskiego za panowania Filipa Araba (244–249).
WTrebellianus – uzurpator proklamowany cesarzem w Izaurii podczas rządów Galiena.
WLucius Iulius Aurelius Septimius Vaballathus Athenodorus – samozwańczy władca na rzymskim Wschodzie od 271 do 272 roku, syn władców Palmyry – Zenobii i Septimiusa Odenathusa.