
Ogrody we Wrocławiu obejmują ogrody zlokalizowane w obrębie miasta Wrocław.
Parki we Wrocławiu – parki utworzone w obrębie granic administracyjnych miasta Wrocławia. Stanowią one bardzo istotny składnik zieleni miejskiej we Wrocławiu. Są drugim po wrocławskich lasach skupiskiem drzewostanu w mieście. Mają oprócz swej funkcji społecznej: wypoczynek, rekreacja, turystyka, edukacja; także w wielu przypadkach istotną wartość w zakresie przyrody i ekologii, jako określone środowisko przyrodnicze tworzące z innymi, przyległymi obszarami zieleni, większe ekosystemy.

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Wrocławskiego – ogród botaniczny założony we Wrocławiu w roku 1811 na terenie częściowo Ostrowa Tumskiego, częściowo odzyskanym po zburzonych na rozkaz Napoleona fortyfikacjach miejskich i po zasypanej północnej odnodze Odry, ograniczonym dzisiejszymi ulicami Kanonią, Hlonda, Wyszyńskiego, Sienkiewicza i Świętokrzyską.

Ogród Japoński we Wrocławiu znajduje się w Parku Szczytnickim w Śródmieściu Wrocławia.

Ogród Roślin Leczniczych Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu – placówka naukowo-badawcza Wydziału Farmacji wrocławskiej uczelni medycznej, mieszcząca się przy alei Jana Kochanowskiego 12.

Ogród Zoologiczny we Wrocławiu – ogród zoologiczny znajdujący się przy ul. Wróblewskiego 1–5 we Wrocławiu, otwarty 10 lipca 1865. Jest najstarszym na obecnych ziemiach polskich ogrodem zoologicznym w Polsce. Powierzchnia ogrodu to 33 hektary. Oficjalną nazwą ogrodu jest Zoo Wrocław Sp. z o.o. Pod koniec 2015 Ogród Zoologiczny we Wrocławiu prezentował ponad 10 500 zwierząt z 1132 gatunków. Jest piątym najchętniej odwiedzanym ogrodem zoologicznym w Europie z dziennym rekordem wejść wynoszącym 28 300 osób.

Park Bieńkowicki, to niewielki park we Wrocławiu położony na osiedlu Bieńkowice. Nazwa parku została nadana § 1 pkt 25 uchwały nr LXXI/454/93 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 października 1993 roku w sprawie nazw parków i terenów leśnych istniejących we Wrocławiu. Park utworzony został w 1907 r.. Park położony jest przy ulicy Koreańskiej, która dzieli jego obszar na dwie części. Na południe od parku przebiega granica Wrocławia, za którą położona jest wieś Iwiny.

Park Biskupiński – to park położony we Wrocławiu, na osiedlu Biskupin, w obrębie tzw. Wielkiej Wyspy. Obecna nazwa parku obowiązuje na podstawie § 1 pkt 24 uchwały nr LXXI/454/93 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 października 1993 roku w sprawie nazw parków i terenów leśnych istniejących we Wrocławiu. Obszar miasta, na którym zlokalizowany jest park, objęty jest ochroną indywidualną w postaci zespołu przyrodniczo krajobrazowego, tj. Szczytnickiego Zespołu Przyrodniczo-Krajobrazowego.

Park Brochowski to park położony w południowo-wschodniej części Wrocławia, w obrębie osiedla Brochów. Jest najstarszym parkiem w obecnych granicach Wrocławia, założonym w średniowieczu przez augustianów. Ma powierzchnię ok. 8 ha. Pieczę nad Parkiem Brochowskim sprawuje Zarząd Zieleni Miejskiej, podległy Departamentowi Architektury i Rozwoju Urzędu Miejskiego Wrocławia. Obecna nazwa parku obowiązuje na podstawie § 1 pkt 9 uchwały nr LXXI/454/93 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 października 1993 roku w sprawie nazw parków i terenów leśnych istniejących we Wrocławiu.

Park Dąbski – to park położony we wschodniej części Wrocławia, na osiedlu Dąbie, na tzw. Wielkiej Wyspie. Obecna nazwa parku obowiązuje na podstawie § 1 pkt 22 uchwały nr LXXI/454/93 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 października 1993 roku w sprawie nazw parków i terenów leśnych istniejących we Wrocławiu. W pobliżu parku znajdują się liczne domy akademickie Politechniki Wrocławskiej i Uniwersytetu Wrocławskiego, tereny stadionu Ślęzy Wrocław a za nimi Ogrodu Zoologicznego, Parku Szczytnickiego i Hali Stulecia, oraz zajezdnia tramwajowa.

Park generała Mariana Langiewicza, to niewielki park we Wrocławiu położony na osiedlu Gajowice, obręb Grabiszyn. Park zlokalizowany jest w kwartale ulic:ulica Gajowicka ulica Bernarda Pretficza ulica Wróbla ulica Sztabowa.
Park Generała Władysława Andersa, to park położony w południowej części Wrocławia, na południe od ulicy Kamiennej, w obszarze dzielnicy Krzyki. Park powstawał na obszarze zajmowanym niegdyś przez zespół nekropolii, tj. cmentarzy: Stary cmentarz św. Marii Magdaleny, Nowy cmentarz gminy ewangelicko-reformowanej, Cmentarz św. Maurycego, Cmentarz św. Doroty. Zajmuje obszar około 6 ha. Obecna nazwa parku obowiązuje na podstawie § 1 pkt 21 uchwały nr LXXI/454/93 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 października 1993 roku w sprawie nazw parków i terenów leśnych istniejących we Wrocławiu.

Park Grabiszyński – park we Wrocławiu położony na osiedlu Grabiszyn-Grabiszynek. Nazwa parku została nadana § 1 pkt 12 uchwały nr LXXI/454/93 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 października 1993 w sprawie nazw parków i terenów leśnych istniejących we Wrocławiu. Pieczę nad Parkiem Grabiszyńskim sprawuje Zarząd Zieleni Miejskiej, podległy Departamentowi Architektury i Rozwoju Urzędu Miejskiego Wrocławia.

Park Jana Kasprowicza – to park położony w północnej części Wrocławia, na osiedlu Karłowice, dzielnica Psie Pole. Obecna nazwa parku obowiązuje na podstawie § 1 pkt 17 uchwały nr LXXI/454/93 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 października 1993 roku w sprawie nazw parków i terenów leśnych istniejących we Wrocławiu. Powierzchnia parku wynosi 5 ha.

Park Juliusza Słowackiego we Wrocławiu, to park położony w rejonie Starego Miasta – w pobliżu tzw. Nowego Miasta. Częściowo leży także w miejscu zasypanego odcinka fosy miejskiej, którego fragment przez pewien okres stanowił ujściowy odcinek rzeki Oława. Park obejmuje obszar o powierzchni 5,74 ha.

Park Kleciński we Wrocławiu – park położony w południowej części Wrocławia, na osiedlu Krzyki-Partynice. Obecna nazwa parku obowiązuje na podstawie § 1 pkt 10 uchwały nr LXXI/454/93 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 października 1993 roku w sprawie nazw parków i terenów leśnych istniejących we Wrocławiu. Powierzchnia parku wynosi 9 ha. Znajduje się tu między innymi amfiteatr i plac zabaw dla dzieci, boisko do piłki nożnej oraz boisko do siatkówki.

Park Leśnicki – park położony w zachodniej części Wrocławia, w obrębie osiedla Leśnica. Park jest najbardziej na południe wysuniętą częścią większego kompleksu zieleni, którego północną część stanowi Las Mokrzański. Park ma powierzchnię 21 ha. Park ten leży w korytarzu ekologicznym, którego oś tworzy rzeka Bystrzyca. Pieczę nad Parkiem Leśnickim sprawuje Zarząd Zieleni Miejskiej, podległy Departamentowi Architektury i Rozwoju Urzędu Miejskiego Wrocławia. Obecna nazwa parku obowiązuje na podstawie § 1 pkt 14 uchwały nr LXXI/454/93 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 października 1993 roku w sprawie nazw parków i terenów leśnych istniejących we Wrocławiu. Park wraz z zespołem pałacowym wpisany jest w rejestrze zabytków nieruchomych pod nr ZU/4 z 29.01.1958 oraz A/5293/193 z 15.02.1962.

Park Marii Dąbrowskiej – park miejski we Wrocławiu, na Karłowicach, założony w 1966.
Park Mikołaja Kopernika jest położony w centrum Wrocławia, w obrębie Starego Miasta, w rejonie ulicy Teatralnej i placu Teatralnego. Jego obecna nazwa obowiązuje od 1 stycznia 1994 roku. Wcześniej nazywany był: Zwingerpark, Park Międzymurzowy, Park Staromiejski, Park Hanki Sawickiej. Ma powierzchnię 2,75 ha. Zarządza nim Zarząd Zieleni Miejskiej.

Park na Niskich Łąkach – to park we Wrocławiu położony w obrębie osiedla Rakowiec, na północnym, prawym brzegu rzeki Oława. Park ograniczony jest od wschodu ulicą Na Niskich Łąkach, od północy torem wyścigów PZ Motu i dalej boiskiem klubu Polonia Wrocław. Przebiegająca przez zachodnią część parku Żabia Ścieżka dochodzi do ulicy Okólnej, przy której kończy się teren tego pasa zieleni parkowej. Do parku z Przedmieścia Oławskiego można dostać się przez rzekę Oława przeprawami: Mostem Żabia Ścieżka lub Mostem Rakowieckim.

Park Południowy – park we Wrocławiu, mieszczący się w południowej części osiedla Borek. Zaliczany jest do parków krajobrazowych o dużych walorach kompozycyjnych i dendrologicznych.

Park Popowicki – to park we Wrocławiu położony w obrębie osiedla Popowice, na południowym, lewym brzegu rzeki Odra. Teren parku zajmuje 16,5 ha powierzchni. Park ograniczony jest od północy niewielkim terenem ogrodów działkowych i bocznicy kolejowej biegnącej do portu rzecznego, za którymi przepływa Odra. Od wschodu ograniczony jest przez linię kolejową nr 271, od zachodu obszarem dawnego Portu Popowice, a na południu położona jest miejska zabudowa mieszkaniowa Popowic i przebiega ulica Popowicka. Park znajduje się pod opieką Zarządu Zieleni Miejskiej we Wrocławiu.

Park Skowroni – park położony w południowej części Wrocławia, pomiędzy osiedlami Gaj i Borek. Powierzchnia parku wynosi około 25 ha. Obecna nazwa parku obowiązuje na podstawie § 1 pkt 11 uchwały nr LXXI/454/93 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 października 1993 roku w sprawie nazw parków i terenów leśnych istniejących we Wrocławiu.

Park Stabłowicki – park położony we Wrocławiu, na osiedlu Stabłowice, w rejonie ulic Stabłowickiej i Głównej. Obecna nazwa parku obowiązuje na podstawie § 1 pkt 13 uchwały nr LXXI/454/93 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 października 1993 roku w sprawie nazw parków i terenów leśnych istniejących we Wrocławiu. Powierzchnia parku wynosi około 5,5 ha.

Park Stanisława Staszica we Wrocławiu – park położony na osiedlu Nadodrze, o powierzchni około 5,5 ha. Park powstał w latach 1905–1908 w miejscu dawnego targu końskiego (Rossplatz). Obecna nazwa obowiązuje na podstawie Uchwały nr LXXI/454/93 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 października 1993 r. w sprawie nazw parków i terenów leśnych istniejących we Wrocławiu.

Park Stanisława Tołpy, Waschteich Park, to niewielki park we Wrocławiu położony w całości na osiedlu Ołbin. Do 2005 r. park nosił nazwę Park Nowowiejski, na podstawie § 1 pkt 5 uchwały nr LXXI/454/93 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 października 1993 roku w sprawie nazw parków i terenów leśnych istniejących we Wrocławiu. Zmiana nazwy parku nastąpiła uchwałą Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 7 lipca 2005 r. NR XL/2481/05; na mocy tej uchwały obecnym patronem parku jest Stanisław Tołpa. Park zlokalizowany jest w obrębie ulic:ulica Nowowiejska ulica Bolesława Prusa ulica Edyty Stein.
Park Strachowicki we Wrocławiu – to park położony w zachodniej części Wrocławia, na osiedlu Strachowice. W pobliżu znajduje się Port lotniczy Wrocław-Strachowice. Obecna nazwa parku obowiązuje na podstawie § 1 pkt 19 uchwały nr LXXI/454/93 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 października 1993 roku w sprawie nazw parków i terenów leśnych istniejących we Wrocławiu. Pieczę nad Parkiem Strachowickim sprawuje Zarząd Zieleni Miejskiej podległy Departamentowi Architektury i Rozwoju Urzędu Miejskiego Wrocławia.
Park Szczytnicki – jeden z największych parków Wrocławia zajmujący powierzchnię około 100 hektarów. Położony jest na wschód od Starej Odry, na terenie dawnej wsi Szczytniki, włączonej w obręb miasta w 1868 roku. Park ma charakter krajobrazowy i duże walory kompozycyjne oraz dendrologiczne.

Park Świętej Edyty Stein to niewielki park we Wrocławiu położony w całości na osiedlu Ołbin. Został wydzielony z Parku Stanisława Tołpy na mocy uchwały Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 17 marca 2011 r. nr VIII/98/11; na mocy tej uchwały obecnym patronem parku jest św. Teresa Benedykta od Krzyża. Park zlokalizowany jest w obrębie następujących ulic:ul. Nowowiejska, ul. Kardynała Stefana Wyszyńskiego, ul. Błogosławionej Edyty Stein.

Park Tarnogajski – park miejski położony w południowo-wschodniej części Wrocławia na terenie osiedla Tarnogaj. Znajduje się pomiędzy ulicami Bogedaina, Armii Krajowej, Klimasa a torami kolejowymi. 16 czerwca 2016 Rada Miasta Wrocławia oficjalnie nadała mu nazwę. Park został utworzony dzięki środkom z Wrocławskiego Budżetu Obywatelskiego wygranym w 2015 i 2016 roku na terenie dawnego Cmentarza św. Bernardyna. Oficjalne otwarcie parku nastąpiło 19 maja 2018 roku.
Park Tysiąclecia – park miejski znajdujący się w zachodniej części Wrocławia, którego tworzenie rozpoczęło się w 2000 roku. Stanowi on wschodnią część nie zrealizowanego w całości większego założenia - Parku Nowodworskiego. Powierzchnia Parku Tysiąclecia wynosi około 90 ha. Położony jest na lewym (zachodnim) brzegu rzeki Ślęzy, która jednocześnie tworzy jego wschodnią granicę. Od zachodu ogranicza go Autostradowa Obwodnica Wrocławia. Południową granicę Parku Tysiąclecia stanowi ulica Graniczna, za którą położone jest osiedle Muchobór Wielki, a północną ulica Żernicka.

Park Wschodni – park w południowo-wschodniej części Wrocławia, na osiedlu Księże. Położony jest na obszarze zawartym pomiędzy ramionami rzeki Oława – Oława Dolna otacza park od północy, natomiast Oława Górna opływa park od wschodu i następnie południa, a zawracając ku północy, zamyka teren parku od zachodu, by na północno-zachodnim krańcu parku połączyć się z Oławą Dolną. Obie odnogi połączone są ponadto przecinającą park strugą, wypływającą z Oławy Górnej. Jest więc położony na dwóch wyspach, utworzonych przez odnogi rzeki Oława. Oprócz głównych ramion Oławy, przez park przebiega kilka mniejszych, nienazwanych cieków. Tylko niewielka część obszaru wyspy zachodniej zajęta jest pod nieduży zespół ogródków działkowych, położonych w północnej jej części. Jedyną, dostępną obecnie drogą do parku, jest gruntowa droga biegnąca od ulicy Krakowskiej, przez Most Parkowy. Wjazd na teren parku jest zabroniony, ale istnieje dojazd do ogródków działkowych. Przed mostem znajduje się nieduży, ogólnodostępny parking. Pieczę nad Parkiem Wschodnim sprawuje Zarząd Zieleni Miejskiej podległy Departamentowi Architektury i Rozwoju Urzędu Miejskiego Wrocławia. Obecna nazwa parku obowiązuje na podstawie § 1 pkt 4 uchwały nr LXXI/454/93 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 października 1993 roku w sprawie nazw parków i terenów leśnych istniejących we Wrocławiu.

Park Zachodni, to park położony w zachodniej części Wrocławia. Nazwa parku została nadana § 1 pkt 3 uchwały nr LXXI/454/93 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 października 1993 roku w sprawie nazw parków i terenów leśnych istniejących we Wrocławiu. Pieczę nad Parkiem Zachodnim sprawuje Zarząd Zieleni Miejskiej, podległy Departamentowi Architektury i Rozwoju Urzędu Miejskiego Wrocławia. Powstał w latach 1897 – 1899(1905-1910). Park częściowo leży na terenie dawnych cmentarzy.

Park Złotnicki to park położony w zachodniej części Wrocławia na osiedlu Złotniki. Na zachód od parku, za ulicą Żwirową, przepływa rzeka Bystrzyca. Park obejmuje powierzchnię ok. 20 ha.. Położony jest w obrębie ulic: Złotnickiej, Żwirowej i Solińskiej. Na południe od parku przebiega linia kolejowa nr 275 biegnąca z Wrocławia do Legnicy. Pieczę nad Parkiem Złotnickim sprawuje Zarząd Zieleni Miejskiej podległy Departamentowi Architektury i Rozwoju Urzędu Miejskiego Wrocławia. Obecna nazwa parku obowiązuje na podstawie § 1 pkt 15 uchwały nr LXXI/454/93 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 października 1993 roku w sprawie nazw parków i terenów leśnych istniejących we Wrocławiu.
Promenada Staromiejska – pas zieleni miejskiej położony w miejscu dawnych fortyfikacji obronnych wzdłuż Fosy Miejskiej we Wrocławiu. Stanowi on obszar miejskiej przestrzeni zielonej zlokalizowany w obrębie Starego Miasta. Pośród zieleni nadbrzeżnej wykonana została promenada obejmująca aleje zarówno z drogami pieszymi, jak i rowerowymi. Część z nich stanowi również bulwar nad brzegami Fosy Miejskiej, Zatoki Gondoli i Odry. Aleje spacerowe i drogi rowerowe wyznaczone są po wewnętrznej stronie fosy ; po przeciwnej (zewnętrznej) stronie fosy przebiega na znacznym odcinku ulica Podwale, z wyłączeniem odcinka biegnącego przez Park Juliusza Słowackiego, wzdłuż Zatoki Gondoli oraz Odry. Początek wyznaczony jest przez most gen. Władysława Sikorskiego. Dalej bieg promenady wzdłuż fosy, przecięty jest przez następujące ulice i place: plac Jana Pawła II we Wrocławiu, kładka św. Antoniego, kładka nad fosą, ulicę Krupniczą, ulicę Świdnicką, ulicę Piotra Skargi, ulicę Oławską, al. Juliusza Słowackiego, ulica Jana Ewangelisty Purkyniego, a nad Odrą przebiega zgodnie z bulwarem Xawerego Dunikowskiego, aż do mostu Piaskowego. Promenada Staromiejska otacza Stare Miasto pierścieniem od zachodu, południa i wschodu, a od północy zamyka ten pierścień Odra.