
Jezioro meteorytowe – jezioro wypełniające zagłębienie krateru uderzeniowego powstałego po upadku meteoroidu, małej planetoidy lub komety.

Bosumtwi (Bosomtwe) – jezioro w kraterze pozostałym po uderzeniu meteorytu. Leży 32 km na południowy wschód od Kumasi i jest największym naturalnym jeziorem w Ghanie, ma w przybliżeniu 8 km średnicy. Jest popularnym terenem rekreacyjnym i bezpiecznym miejscem do pływania.

Couture – jezioro i krater uderzeniowy w Quebecu w Kanadzie.

Dellen – jezioro meteorytowe w Szwecji, niedaleko jej wybrzeża bałtyckiego. Ma powierzchnię 131 km².

Elgygytgyn – jezioro meteorytowe w azjatyckiej części Rosji, w Czukockim Okręgu Autonomicznym. Nazwa pochodzi z języka czukockiego i oznacza ‘białe jezioro’.

Gow – jezioro meteorytowe wypełniające krater uderzeniowy w prowincji Saskatchewan w Kanadzie. Skały tego krateru są widoczne na powierzchni ziemi.

Hummeln – krater uderzeniowy w Szwecji.

Janisjarwi – jezioro meteorytowe w Karelii w Rosji.

Kaali kraater – krater uderzeniowy na wyspie Sarema w Estonii, w pobliżu wsi Kaali. Impaktowe pochodzenie krateru zostało stwierdzone w latach 20. XX wieku. Głównemu kraterowi towarzyszy osiem mniejszych, o średnicach od 12 do 40 metrów. Jezioro meteorytowe wypełniające krater nosi nazwę Kaalijärv i położone jest w głównym kraterze Kaali. Jezioro jest okrągłe, jego wielkość jest zmienna w zależności od pory roku i opadów. Ma od 60 do 30 m średnicy i głębokość od 6 do 1 m; otacza je wał ziemny. Cały krater ma średnicę 110 metrów i głębokość 22 metrów.

Kara-kul – bezodpływowe, słone jezioro w północno-wschodnim Tadżykistanie, będące największym jeziorem tego kraju.

Karikkoselkä – jezioro w gminie Petäjävesi w Finlandii Środkowej. Stanowi część systemu jezior Jämsänvesi - Petäjävesi należącego do zlewni rzeki Kymijoki. Większość jezior w tym regionie ma podłużny kształt i pochodzenie polodowcowe, Karikkoselkä wyróżnia się pośród nich okrągłym kształtem i dużą głębokością, sięgającą 26,5 m. Jest to spowodowane faktem, że wody jeziora wypełniają krater uderzeniowy.

Krater Acraman – duży krater uderzeniowy w stanie Australia Południowa. W centrum tej struktury znajduje się koliste sezonowe jezioro o średnicy ok. 20 km.

La Moinerie – jezioro i krater uderzeniowy w Quebecu w Kanadzie.

Lac de la Presqu'île – jezioro meteorytowe w prowincji Quebec w Kanadzie.

Lappajärvi – jezioro w Finlandii Zachodniej, pochodzenia meteorytowego. Jest 33. co do wielkości jeziorem Finlandii, wyróżnia się wśród otaczających, polodowcowych jezior nieskomplikowaną linią brzegową i niewielką liczbą wysp. Znajduje się w gminach Lappajärvi, Alajärvi i Vimpeli.

Lonar – jezioro meteorytowe, wypełniające krater uderzeniowy, w stanie Maharasztra, w Indiach. Skały tego krateru są widoczne na powierzchni ziemi.

Macza – krater uderzeniowy położony w południowo-zachodniej Jakucji w Rosji. Skały krateru są widoczne na powierzchni ziemi.
Manicouagan – jezioro i krater uderzeniowy w Kanadzie, w centralnej części prowincji Quebec, ok. 800 km na północny wschód od Montrealu.

Mien – jezioro meteorytowe położone w południowej Szwecji.

Mistastin – krater uderzeniowy i jezioro meteorytowe w prowincji Nowa Fundlandia i Labrador, na półwyspie Labrador, Kanada. Jezioro ma w przybliżeniu kolisty kształt i ok. 16 km średnicy, znajduje się w kolistej niecce o średnicy ok. 28 km. W środku jeziora znajduje się wyspa interpretowaną jako wzniesienie centralne krateru uderzeniowego. Krater powstał 36,4 ± 4 miliony lat temu. Powierzchnia jeziora wynosi ok. 145 km².

Meteoryt Morasko – krajobrazowo-leśny rezerwat przyrody utworzony 24 maja 1976 roku, położony w północnej części Poznania, na Morasku i graniczący bezpośrednio z Suchym Lasem. Na jego terenie mieszczą się kratery, które zdaniem większości badaczy powstały w wyniku upadku meteorytu Morasko ok. 5 tys. lat temu. Rezerwat podlega Nadleśnictwu Łopuchówko, bezpośrednią opiekę sprawuje leśnictwo Marianowo.

Paasselkä – jezioro w południowo-wschodniej Finlandii, pochodzenia meteorytowego. Stanowi część większego jeziora Orivesi w systemie jezior Saimaa. Znajduje się na granicy regionów Karelia Północna i Sawonia Południowa.

Pilot – jezioro meteorytowe wypełniające krater uderzeniowy w Terytoriach Północno-Zachodnich w Kanadzie. Skały tego krateru są widoczne na powierzchni ziemi.

Cratère des Pingualuit – krater uderzeniowy w Ameryce Północnej, na dalekiej północy kanadyjskiej prowincji Quebec. Jest jednym z najmłodszych kraterów na kontynencie i jednym z najlepiej zachowanych na świecie.
Sääksjärvi – jezioro w gminie Kokemäki w Finlandii, pochodzenia meteorytowego. Znajduje się na wschód od miasta Pori.

Saarijärvi – jezioro w gminie Taivalkoski w Ostrobotni Północnej w Finlandii. Wody jeziora pokrywają pozostałości starego krateru uderzeniowego.

Siljan – jezioro i krater uderzeniowy w Szwecji. Położone w środkowej części kraju w regionie Dalarna. Jest szóstym albo siódmym co do wielkości powierzchni jeziorem Szwecji i największym znanym kraterem uderzeniowym w Europie.

Krater Suawjarwi – krater uderzeniowy w Republice Karelii w Rosji. W centrum krateru o średnicy 16 km znajduje się jezioro meteorytowe Suawjarwi o długości ok. 3 km, otaczają je podobnych rozmiarów jeziora : Sukoziero, Pulwiasjarwi i Eningilambi. Od północnego wschodu z kraterem sąsiaduje duże jezioro Siegoziero.

Suvasvesi – jezioro we wschodniej Finlandii koło miasta Kuopio, 18. pod względem powierzchni w kraju. Tworzą je dwa zbiorniki, które powstały w obrębie dwóch blisko położonych kraterów uderzeniowych o podobnych rozmiarach. Wbrew pozorom, powstały one w różnych okresach geologicznych i ich powstanie nie było powiązane przyczynowo.

Tai Hu – jezioro w prowincji Jiangsu we wschodniej części Chińskiej Republiki Ludowej. Jest to trzecie pod względem wielkości jezioro słodkowodne Chin.

Tswaing – krater uderzeniowy w prowincji Gauteng w RPA, około 40 km na północny zachód od Pretorii.

Wanapitei Lake – jezioro meteorytowe w Sudbury w prowincji Ontario, w Kanada. Jezioro ma ok. 16,5 km długości, 14 km szerokości. Lustro wody znajduje się ok. 267 m n.p.m.
West Hawk – jezioro i krater uderzeniowy w prowincji Manitoba w Kanadzie. Skały tego krateru nie są widoczne na powierzchni ziemi.

Wiyâshâkimî – jezioro we wschodniej Kanadzie, w północno-zachodniej części prowincji Quebec. Jezioro zajmuje powierzchnię 1383 km² i jest tym samym największym po jeziorze Mistassini naturalnym zbiornikiem wodnym w Quebecu. Położone jest na wysokości 241 m n.p.m. w odległości około 130 km na wschód od wybrzeża Zatoki Hudsona, na obszarze Tarczy Kanadyjskiej. Jezioro odwadnia rzeka Rivière à l'Eau Claire, która płynie w kierunku zachodnim i przepływając przez jezioro Tasiujaq uchodzi do Zatoki Hudsona. Lac à l’Eau Claire razem z jeziorem Tasiujaq znajdą się na obszarze planowanego prowincjonalnego parku narodowego Tursujuq.