
Królestwo Prus – państwo powstałe przez podniesienie Księstwa Pruskiego do rangi królestwa w 1701 r. Powstałe państwo objęło także pozostałe domeny dynastii Hohenzollernów. W 1806 r., po rozwiązaniu Świętego Cesarstwa Rzymskiego jego władcy utracili uprawnienia księcia elektora Rzeszy. W latach 1815–1866 państwo członkowskie Związku Niemieckiego, w latach 1866–1871 Związku Północnoniemieckiego, w latach 1871–1918 Cesarstwa Niemieckiego. Król Prus był jednocześnie cesarzem niemieckim, a Prusy w Cesarstwie miały pozycję hegemoniczną. Terytorium Królestwa Prus obejmowało dwie trzecie całego obszaru Cesarstwa Niemieckiego.

Ambasadorzy Elektoratu Brandenburgii i Królestwa Prus

An Mein Volk − odezwa wydana przez króla Prus, Fryderyka Wilhelma III, 17 marca 1813 roku we Wrocławiu, skierowana do jego podanych, "Prusaków i Niemców", apelująca o włączenie się społeczeństwa do walki przeciw Napoleonowi. Odezwa została wydana pod naciskiem pruskich liberałów i stanowiła pierwszy dokument w historii Prus skierowany bezpośrednio do ludu. Odezwę zredagował Theodor Gottlieb von Hippel Młodszy i opublikował w „Schlesische Zeitung” 20 marca 1813 r.

Prowincja Brandenburgia – prowincja państwa pruskiego, a potem zjednoczonych w XIX w. Niemiec. Prowincja powstała w 1815 roku. W 1939 roku prowincja miała powierzchnię 38 275 km² i liczyła 3 023 443 mieszkańców.

Departament kaliski, departament Prus Południowych istniejący w latach 1795–1807 ze stolicą w Kaliszu.

Departament piotrkowski, przejściowo departament łęczycki – jednostka administracyjna Prus Południowych 1793–1795 ze stolicą w Piotrkowie, utworzona zarządzeniem gabinetowym króla Prus z ziem zagarniętych w wyniku II rozbioru Polski.

Departament poznański – jednostka administracyjna Prus Południowych ze stolicą w Poznaniu, utworzona zarządzeniem gabinetowym króla Prus z dnia 7 kwietnia 1793 r. z ziem zagarniętych w wyniku II rozbioru Polski.

Departament warszawski, departament Prus Południowych istniejący w latach 1795–1807 ze stolicą w Warszawie.

Depesza emska – depesza wysłana 13 lipca 1870 z Ems, przez króla Prus Wilhelma I do kanclerza Rzeszy Otto von Bismarcka.
Gmach Sądu Rejonowego przy placu Wolności 10 w Katowicach − pierwotnie willa z ogrodem, wzniesiona w latach 1907–1909 w Katowicach przy placu Wolności 10, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego.

Granica Królestwa Kongresowego z Królestwem Prus – granica międzypaństwowa pomiędzy autonomicznym Królestwem Polskim, a Królestwem Prus w latach 1815–1870. Granica powstała na mocy ustaleń kongresu wiedeńskiego.
Granica Wolnego Miasta Krakowa z Królestwem Prus – dawna granica państwowa między Wolnym Miastem Kraków a Królestwem Prus. Istniała w okresie istnienia Wolnego Miasta Krakowa, w latach 1815–1846. Granicę na całej jej długości stanowiła rzeka Przemsza.

Hans Heinrich Ludwig von Held – funkcjonariusz celny i starszy poborca akcyzy w Prusach, publicysta i poeta.

Herb Prowincji Pomorze – jeden z symboli Prowincji Pomorze, jednostki administracyjnej państwa pruskiego, a potem zjednoczonych w XIX w. Niemiec.

Herb Wielkiego Księstwa Poznańskiego – jeden z symboli Wielkiego Księstwa Poznańskiego, autonomicznego księstwa, wchodzącego w skład Prus.

Hesja-Nassau – prowincja pruska, utworzona w 1868 z dawnego elektoratu Hesja–Kassel, księstwa Nassau, Wolnego Miasta Frankfurtu i kilku heskich, bawarskich i innych drobnych posiadłości.
Jarmark Łobeski – znany od poł. XVIII w. na Pomorzu dwudniowy jarmark, który odbywał się w miejscowości Łobez i swą sławę i znaczenie zawdzięczał temu, że odbywał się nie jak inne jarmarki w tym czasie raz w roku, ale aż 5 razy w roku, gdzie w pierwszy dzień jarmarku handlowano bydłem, a w drugi dzień innymi towarami.

Towarzystwo Kolei Wrocławsko-Świdnicko-Świebodzickiej – prywatna spółka kolejowa w Prusach, założona w celu wybudowania i eksploatacji linii kolejowej łączącej Wrocław z bogatym w surowce Przedgórzem Sudeckim.

Kolonizacja fryderycjańska – akcja osadnicza, przeprowadzona przez króla Prus Fryderyka II w drugiej połowie XVIII wieku i początkach wieku XIX we wschodnich Prusach.

Königlich Preußische Militär-Eisenbahn – dawna państwowa, zarządzana przez wojska pruskie linia kolejowa między Schöneberg i Kummersdorf, która później została przedłużona do Jüterbog.

Königlich-Preußische Asiatische Compagnie in Emden nach Canton und China – państwowe przedsiębiorstwo handlowe, założone w 1751 roku przez króla Prus Fryderyka Wielkiego. Swą główną siedzibę miała w porcie Emden. Istniała do rozwiązania w roku 1765. Nigdy nie osiągnęła wielkości porównywalnej z np. holenderską Kompanią Zachodnioindyjską.

Obwód Nadnotecki, Dystrykt Nadnotecki – jednostka podziału terytorialnego Królestwa Prus w latach 1775–1807. Utworzona z części ziem zagarniętych I Rzeczypospolitej w czasie I rozbioru, położonych na południe od Prus Królewskich. W jego skład weszła część Wielkopolski i Kujaw z Inowrocławiem, Piłą i Bydgoszczą.

Prowincja Pomorze – prowincja państwa pruskiego, a potem zjednoczonych w XIX w. Niemiec. Stolicą prowincji był Szczecin, a przejściowo w okresie 1808–1814 Stargard. W 1939 roku prowincja miała powierzchnię 38 401 km² i liczyła 2 405 021 mieszkańców.

Prowincja Jülich-Kleve-Berg – pruska prowincja istniejąca w latach 1815–1822, ze stolicą w Kolonii (Köln).

Prowincja Poznańska – pruska prowincja istniejąca w latach 1848–1918. Utworzona z Wielkiego Księstwa Poznańskiego.

Na kongresie wiedeńskm ustalono, że Królestwo Prus składać się będzie z 10 prowincji:

Pruskie koleje państwowe – syntetyczna nazwa łącząca przedsiębiorstwa kolejowe, które były w posiadaniu bądź pod zarządem administracji państwowej Królestwa Prus przed rokiem 1920. Popularnie oznaczane skrótem KPEV, który jednak nie był oficjalną nazwą.

Prowincja Prusy – prowincja Królestwa Prus istniejąca w latach 1829-1878.

Prusy Nowowschodnie, prowincja państwa pruskiego (1795-1807) utworzona na ziemiach polskich, zagarniętych przez Prusy w III rozbiorze (1795), z wyjątkiem części terenów województw mazowieckiego i rawskiego znajdujących się na lewym brzegu Wisły, które włączono wówczas do prowincji Prusy Południowe. Powiaty mazowieckie i dobrzyńskie znajdujące się na prawym brzegu Wisły, a należące od II rozbioru do Prus Południowych, odłączono od tej prowincji i przyłączono do Prus Nowowschodnich. Ostatecznie w granicach prowincji znalazły się przedrozbiorowe: województwo płockie, ziemia dobrzyńska, część województwa mazowieckiego, znaczna część województw podlaskiego i trockiego oraz niewielka część Żmudzi. Prowincja obejmowała obszar między Wisłą, Bugiem i Niemnem o powierzchni 55 000 km² z 1 mln mieszkańców. Stolicą prowincji był Białystok.

Prusy Południowe – prowincja Królestwa Prus istniejąca w latach 1793–1807 na części ziem zagarniętych w wyniku rozbiorów I Rzeczypospolitej.

Prowincja Śląsk – prowincja Prus powstała po kongresie wiedeńskim i istniejąca w latach 1815–1919 i 1938-1941. Jej stolicą był Wrocław. Po przegraniu przez Niemcy II wojny światowej niemal całe terytorium, na którym leżała prowincja, należy do Polski, natomiast już od 1920 fragmenty prowincji znalazły się w granicach Czechosłowacji i Polski.

Śląska Kolej Górska – linia kolejowa wybudowana w trudnym terenie górskim Dolnego Śląska przez pruskie koleje państwowe.

Wielkie Księstwo Poznańskie – autonomiczne księstwo, wchodzące w skład Prus, powstałe na mocy kongresu wiedeńskiego, mające w zamierzeniu mocarstw zaspokoić narodowe dążenia Polaków w związku z wyłączeniem decyzją kongresu zachodniej części Wielkopolski i Kujaw z terytorium Księstwa Warszawskiego, z którego utworzono Królestwo Polskie, państwo konstytucyjne, związane jedynie unią personalną z Imperium Rosyjskim. Po powstaniu listopadowym w Królestwie Polskim, popartym przez Poznanian, autonomia Księstwa została ograniczona w 1831 r., a po powstaniach wielkopolskich z 1846 i 1848 – całkowicie zniesiona. Administracja pruska bez żadnego aktu prawnego zmieniła nazwę na Prowincja Poznańska, ale w użyciu społecznym nadal pozostawała nazwa Wielkie Księstwo Poznańskie. Nazwa ta pozostała w pełnej tytulaturze królów Prus, a następnie cesarzy niemieckich aż do abdykacji Wilhelma II.