WMichaił Aleksandrowicz Bakunin, ros. Михаи́л Алекса́ндрович Баку́нин – rosyjski myśliciel, panslawista i rewolucjonista. Uznawany za jednego z ojców anarchizmu, a ściślej, jego kolektywistycznej wersji.
WRyszard Wincenty Berwiński – polski poeta tworzący w okresie romantyzmu, związany z Wielkopolską, członek Towarzystwa Literacko-Słowiańskiego we Wrocławiu, tłumacz, folklorysta, uczestnik Wiosny Ludów.
WAdam Bielecki herbu Janina – duchowny rzymskokatolicki, działacz niepodległościowy i poseł na Sejm Ustawodawczy w Kromieryżu
WAugust Bielowski (Augustyn), pseud. Jan Płaza – polski historyk, slawista, pisarz, dyrektor Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie, autor, fundator i wydawca „Monumenta Poloniae Historica”, członek honorowy Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk w latach 1860–1876.
WIwan Borysykewycz – ukraiński prawnik, ziemianin w Uwisłej, działacz społeczny i kulturalny.
WEdmund Chojecki, ps. „Charles Edmond” – polski pisarz, dziennikarz, podróżnik, publicysta i poeta, tłumacz polsko-francuski, przedstawiciel narodowego romantyzmu, propagator socjalizmu utopijnego i anarchizmu.
WWojciech Prawdzic Cybulski – polski językoznawca, profesor, uczestnik powstania listopadowego, deputowany do Pruskiego Zgromadzenia Narodowego i pruskiego Landtagu w Berlinie w latach 1849-1852.
WJan Dobrzański – polski redaktor i pisarz, dyrektor polskiej sceny teatralnej we Lwowie mieszczącej się w Teatrze Skarbkowskim, członek Wydziału Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” we Lwowie w 1867 roku.
WJózef Dzierzkowski – polski pisarz i publicysta. Prekursor lwowskiej cyganerii literackiej, członek korespondent Towarzystwa Królewskiego Przyjaciół Nauk w Warszawie w 1829 roku. Jest autorem jednej z wcześniejszych polskich powieści fantastycznych, noszącej tytuł Lekarz Magnetyczny. Wznowienie powieści ukazało się w zbiorze Polska nowela fantastyczna. Ja gorę.
WAdam Gorczyński – polski pisarz i poeta okresu romantyzmu, autor popularnych powieści w stylu gawęd szlacheckich i staropolskich sylw, artysta malarz okresu polskiego romantyzmu, pejzażysta polskich krajobrazów, współzałożyciel Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, zaangażowany politycznie w polskie sprawy w Galicji, działacz społeczny, właściciel dóbr ziemskich w Brzeźnicy i Marcyporębie. Używał pseudonimu literackiego „Jadam z Zatora”. Zaprzestał działalności literackiej w latach 60. XIX wieku. W drugiej dekadzie XXI wieku patron inicjatyw kulturalnych w rodzinnej Brzeźnicy.
WAntoni Zygmunt Helcel (Hölzel von Sternstein), – powstaniec listopadowy, polski historyk państwa i prawa, wydawca, polityk konserwatywny, poseł na Sejm Ustawodawczy w Kromieryżu, do Sejmu Krajowego Galicji i austriackiej Rady Państwa.
WKalikst Neron Horoch herbu Trąby, baron, dziedzic dóbr Wrzawskich, oficer, uczestnik powstania listopadowego, założyciel i pierwszy Prezes Towarzystwa Opieki nad Weteranami z 1831 r. w Krakowie.
WJuliusz Fortunat Kossak herbu Kos – polski malarz, rysownik i ilustrator. Specjalizował się w malarstwie historycznym i batalistycznym, ulubionym tematem jego obrazów były konie. Malował małoformatowe dzieła głównie techniką akwarelową. Był jednym z inicjatorów utworzenia w Krakowie Muzeum Narodowego. Ojciec Wojciecha Kossaka.
WAndrzej Kotula – polski prawnik, działacz narodowy na Śląsku Cieszyńskim.
WWasyl Kowalski – ukraiński prawnik, polityk i działacz społeczny, jeden z liderów ugrupowania starorusinów.
WKarol Fryderyk Libelt – polski filozof mesjanistyczny, działacz polityczny i społeczny, prezes Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk.
WTeofil Magdziński – prawnik, konspirator, działacz demokratyczny na emigracji, uczestnik powstania wielkopolskiego 1846 r., Wiosny Ludów, powstania styczniowego, polski polityk, reprezentant ludności polskiej w Reichstagu i władzach miejskich Bydgoszczy, gdzie był nieugiętym obrońcą polskości.
WJędrzej Moraczewski, ps. „Gospodarz Jędrzej” – historyk, publicysta, twórca jednej z pierwszych polskich encyklopedii oraz działacz społeczny.
WFrantišek Palacký – czeski historyk, polityk, współtwórca i główny propagator austroslawizmu. Jeden z przedstawicieli czeskiego odrodzenia narodowego. Był jednym z organizatorów Zjazdu Słowiańskiego (1848).
WMichaił Pietrowicz Pogodin, ros. Михаи́л Петро́вич Пого́дин – rosyjski historyk, pisarz, dziennikarz, profesor Uniwersytetu Moskiewskiego i członek Petersburskiej Akademii Nauk. Jeden z ideologów ideologii wielkoruskiej i panslawizmu.
WPavol Jozef Šafárik – słowacki poeta, historyk, etnograf, slawista i profesor uniwersytecki.
WLeon Ludwik Sapieha – polski książę, marszałek sejmu galicyjskiego, szambelan dworu królewskiego Mikołaja I Romanowa w 1830 roku, jeden z dowódców powstania listopadowego, odznaczony Orderem Virtuti Militari (1831), założyciel szkoły w Dublanach, członek dziedziczny austriackiej Izby Panów, polski polityk i działacz gospodarczy w Galicji, zwolennik pracy organicznej.
WLucjan Hipolit Siemieński – polski poeta, pisarz, publicysta, krytyk literacki, tłumacz, uczestnik powstania listopadowego; w latach 1849–1850 profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek Akademii Umiejętności (1873); przetłumaczył m.in. Odyseję Homera (1873).
WFranciszek Jan Smolka – polski prawnik, działacz tajnych organizacji niepodległościowych, polityk demokratyczny i liberalny, działacz społeczny, prezydent Sejmu Ustawodawczego w Kromieryżu i austriackiej Rady Państwa, poseł do Sejmu Krajowego Galicji, twórca Kopca Unii Lubelskiej we Lwowie.
WPaweł Stalmach − polski dziennikarz, publicysta, redaktor i wydawca gazet, działacz społeczny i narodowy działający na Śląsku Cieszyńskim.
WĽudovít Štúr, Ludevít Velislav Štúr – słowacki pisarz, publicysta, działacz narodowy, językoznawca, kodyfikator języka słowackiego, filozof.
WKarol Szajnocha – polski pisarz, historyk i działacz niepodległościowy.
WEdward Świerkiewicz – polski malarz, publicysta, aktor, działacz społeczny.
WJosef Kajetán Tyl – czeski pisarz i dramaturg, współtwórca obecnego hymnu Czech: Kde domov můj.
WStanko Vraz, znany też jako Jakob Fras (Frass) – słoweński poeta tworzący w języku chorwackim, przedstawiciel iliryzmu. Pisał wiersze patriotyczne i miłosne, ballady, sonety, dzienniki podróży. Ważniejsze dzieła: Đulabije (1840), Gkasi iz dubrave žeravinske (1841), Guslie i tambura (1845).
WAleksander Wielopolski herbu Starykoń – polski polityk, hrabia w Królestwie Kongresowym w 1820, margrabia Gonzaga-Myszkowski, XIII ordynat pińczowski, naczelnik Rządu Cywilnego, wiceprezes Rady Stanu Królestwa Kongresowego, szambelan dworu królewskiego Mikołaja I Romanowa w 1830.
WOłeksa Zakłynski – ksiądz greckokatolicki, staroruski polityk i działacz społeczny, poseł do galicyjskiego Sejmu Krajowego i austriackiej Rady Państwa