32 Dawne królestwa

Królestwo Ava – królestwo dominujące na terenie Górnej Birmy w latach 1364–1555.

Carstwo Bułgarii, Trzecie Carstwo Bułgarii,, Królestwo Bułgarii to kolejna forma państwa bułgarskiego powstała w 1908 roku po proklamowaniu pełnej niepodległości przez Księstwo Bułgarii i formalnej aneksji Rumelii Wschodniej.

Po śmierci króla Leónu Alfonsa IX w 1230 roku, jego syn Ferdynand III, król Kastylii, zjednoczył ostatecznie oba królestwa. Unia ta okazała się trwała, a nowe państwo określano od tej pory jako królestwo Kastylii i Leónu lub też Koronę Kastylii i Leónu. W połowie XIII wieku było to największe państwo na Półwyspie Iberyjskim, zajmujące 300 tys. km² i liczące 3 mln mieszkańców.

Królestwo Afganistanu – historyczne państwo położone w Azji Środkowej, na terenie obecnego Afganistanu, istniejące w latach 1926–1973.

Królestwo Albanii – państwo historyczne na terenie obecnej Albanii, istniejące w latach 1943-1944. Władzę w imieniu Niemców sprawowała Wysoka Rada Regencji, na czele której stał regent Mehdi Frashëri, a rządy powierzono albańskim konserwatystom. Niemcy wycofali się z Albanii w 1944 roku, a w kraju rządy przejęła Komunistyczna Partia Albanii.

Królestwo Albanii – państwo historyczne na terenie obecnej Albanii, istniejące w latach 1939–1943.

Królestwo Albanii zostało stworzone przez Karola Andegaweńskiego na terenie zachodniej części półwyspu Bałkańskiego z albańskich terenów, które w 1271 roku zdobył kosztem Despotatu Epirskiego. W lutym 1272 roku Karol zaczął używać tytułu króla Albanii. Królestwo rozciągało się od obszarów leżących wokół Dyrrhachium, wzdłuż wybrzeża aż do Butrintu. Andegawenowie starali się rozciągać swoje panowanie na Bałkanach w kierunku Konstantynopola, polityka ta jednak zakończyła się klęską po nieudanym oblężeniu Beratu w 1281 roku. Grecka kontrofensywa spowodowała utratę terenów leżących w dużej odległości od wybrzeża. Nieszpory sycylijskie dodatkowo osłabiły pozycję Andegawenów a epirskie ataki sprawiły że królestwo skurczyły się do okolic Dyrrachium, gdzie potomkowie Karola zachowali swoją władzę aż do 1368 roku, kiedy to miasto zostało zdobyte przez Karola Thopię. W 1392 roku, po kapitulacji Jerzego, syna Karola, weszły w skład Republiki Weneckiej.

Królestwo Anglo-Korsykańskie – państwo, istniejące na Korsyce w latach 1794–1796.

Królestwo Araukanii i Patagonii – państwo historyczne obejmujące region Araukanii i Patagonii.

Królestwo Burgundii, zwane też Królestwem Arles, lub Arelat – drugie państwo burgundzkie, istniejące w latach 933–1378

Królestwo Fezu – państwo muzułmańskie w północno-zachodniej Afryce, w Maghrebie, istniejące i rządzone przez dynastię Wattasydów w latach 1472–1549.

Królestwo Grecji – historyczne państwo w dziejach Grecji, istniało w latach 1944-1973.

Królestwo Hawajów – państwo istniejące na Hawajach w latach 1810–1893. Zamieszkiwane głównie przez Hawajczyków i Amerykanów. W czasach tych w kulturze europejskiej wyspy hawajskie funkcjonowały pod dwiema nazwami: Wyspy Sandwich i Hawaje.

Królestwo Hiszpanii – państwo istniejące w latach 1874–1931 na terenie obecnej Hiszpanii. Okres ten jest nazywany restauracją, obejmuje przedział czasu od przywrócenia monarchii do jej ponownego upadku.

Królestwo Kambodży – niepodległe państwo na terytorium obecnej Kambodży, które uzyskało pełną suwerenność w 1954 po konferencji genewskiej. Było kontynuacją pozostającego od pod protektoratem francuskim Królestwa Kambodży.

Królestwo Kastylii – było jednym ze średniowiecznych królestw położonych na Półwyspie Iberyjskim. Jako autonomiczny byt polityczny wyłoniło się w IX wieku w postaci hrabstwa, zależnego od Królestwa Leónu. Przypuszcza się, że nazwa Kastylia pochodzi od licznych zamków budowanych w tym rejonie.

Królestwo Kongo – państwo historyczne w środkowo-zachodniej Afryce ze stolicą w Mbanza Kongo. Powstało w XIV wieku w dolnym biegu rzeki Kongo. Szczyt rozwoju osiągnęło w XV–XVI wieku.

Królestwo Kurdystanu – historyczne państwo Kurdów istniejące w latach 1921–1924.

Królestwo Libii − państwo w Afryce, istniejące w latach 1951-1969 na terenie obecnego Państwa Libia.

Królestwo Luba (1585-1889) – pre-kolonialne państwo kwitnące między XV i XIX wiekiem w Afryce Środkowej. Umiejętności obróbki żelaza i handel wzdłuż rzeki Lualaba takimi metalami, jak miedź, pozwoliły władcom Luby na utworzenie królestwa, które rozprzestrzeniało się na południowym obszarze dzisiejszej Demokratycznej Republiki Konga. Królestwo Luby prosperowało, dopóki nie wpadło w ręce belgijskich kolonistów pod koniec XIX wieku n.e.

Królestwo Mann i Wysp – normańskie królestwo istniejące na części wysp archipelagu Wysp Brytyjskich pomiędzy 1079 i 1266 rokiem.

Królestwo Norwegii – niepodległe państwo, powstałe po zerwaniu unii duńsko-norweskiej. Istniało pomiędzy majem a listopadem 1814 roku.

Królestwo Obojga Sycylii – państwo istniejące w latach 1816–1860 na terenie Sycylii i południowej części Półwyspu Apenińskiego.

Królestwo Rarotonga – państwo istniejące w latach 1858-1893 na Wyspach Cooka.

Królestwo Włoch – państwo powstałe na Półwyspie Apenińskim po podboju przez Franków, pod wodzą Karola I Wielkiego, istniejącego tu Królestwa Longobardów. W 962 stało się częścią Świętego Cesarstwa Rzymskiego.

Królestwo Włoch – państwo położone w północno-środkowej części Półwyspu Apenińskiego, utworzone w 1805 roku przez Napoleona Bonapartego w miejsce założonej trzy lata wcześniej Republiki Włoskiej. Napoleon koronował się przy tym na króla tego państwa, zaś swoim zastępcą (wicekrólem) uczynił Eugeniusza de Beauharnais.

Królestwo Włoch, także: Królestwo Włoskie – historyczne państwo położone na Półwyspie Apenińskim oraz na wyspach: Sardynii i Sycylii. Powstało w 1861 roku w następstwie procesu zjednoczenia ziem włoskich, w ramach którego przyłączono do Królestwa Sardynii państwa Półwyspu Apenińskiego i Sycylii. Było monarchią konstytucyjną, rządzoną przez władców wywodzących się z dynastii sabaudzkiej. Królestwo Włoch przestało istnieć w 1946 roku, kiedy to w wyniku referendum konstytucyjnego zniesiono monarchię i wprowadzono republikę parlamentarną.

Królestwo Yeke – krótkotrwałe państwo istniejące od około 1856 do 1891 roku, pod jednym władcą – Msiri. Znajdowało się w Katandze. W kraju posługiwano się językiem kiyeke.

Szeua lub Szewa – historyczny region w środkowej Etiopii. Na jego obszarze znajduje się nowoczesna stolica Etiopii – Addis Abeba.

Królestwo Westfalii – państwo niemieckie utworzone przez Napoleona Bonaparte w 1807 roku po pokoju w Tylży. W jego skład weszły terytoria utracone przez Królestwo Prus, oraz Hesję-Kassel i część Elektoratu Hanoweru. Stolicą kraju było Kassel. Królem Westfalii był brat Napoleona Hieronim Bonaparte.

Wschodnie Królestwo Węgier − nazwa wschodniej, zależnej od Turcji części Królestwa Węgier w latach 1538–1551 oraz 1556–1570, która po układzie w Wielkim Waradynie znalazła się pod rządami Zapolyów: początkowo Jana Zápolyi jako dożywotniego króla Węgier, a po jego śmierci pod panowaniem jego syna, aż do zrzeczenia się przez niego tytułu królewskiego i przyjęciu tytułu księcia Siedmiogrodu.

Zjednoczone Królestwo Portugalii, Brazylii i Algarve – historyczna monarchia składająca się z Portugalii, Brazylii i Algarve. Powstało, gdy portugalski król Jan VI przeniósł się w 1808 roku do Brazylii w czasie wojny z Francją Napoleona Bonaparte. Stolicą królestwa było Rio de Janeiro.