
Drogi rzymskie – system dróg wybudowany przez Rzymian o łącznej długości przekraczającej 70 tys. kilometrów. Drogi miały na celu głównie ułatwienie przemieszczania się legionów oraz kupców. Pozwalały również na szybsze przekazywanie informacji dzięki zorganizowanej wzdłuż dróg poczty państwowej. Była to jednak broń obosieczna: Tak samo przeciwko imperium mogli je wykorzystać barbarzyńcy.

Via Aemilia Scauri – starożytna droga rzymska zbudowana przez cenzora Marcusa Aemiliusza Scaurusa około 107 p.n.e.

Via Aemilia – droga rzymska o długości ponad 262 km, prowadząca z Ariminum do Placentii. Była ufundowana przez Aemiliusa Lepidusa, od którego imienia pochodzi jej nazwa. Została ukończona w 175 p.n.e. Umożliwiła włączenie doliny rzeki Pad do Republiki Rzymskiej. Przez wieki droga odgrywała rolę ważnej arterii komunikacyjnej, dała też nazwę krainie którą przecina - Emilii-Romanii.

Via Amerina, droga rzymska z Rzymu do Amerii (Amelia) i Peruzii (Perugia), zbudowana w latach 241-240 p.n.e., będąca odgałęzieniem Via Cassia. Od tej ostatniej odchodziła w miejscowości Baccanae i kierowała się ku północy przez Civita Castellana, Faleria, Todi i Perugię, po czym łączy się z Via Cassia w Clusium.

Via Appia, Droga Appijska – najstarsza droga rzymska, przebiegająca przez Italię w południowej części Półwyspu Apenińskiego.

Via Aurelia – starożytna rzymska droga, łącząca Rzym z Pizą. Zbudowana w III wieku p.n.e., prawdopodobnie na polecenie konsula z roku 200 p.n.e. C. Aureliusa Cotty.

Via Campana, Via Antica Consolare Campana – droga rzymska rozpoczynająca się przy Amfiteatrze Flawiuszy w Pozzuoli. Biegła przez kilka kraterów wygasłych wulkanów, miasto Qualiano i łączyła się z via Appia w Giugliano in Campania.

Via Caecilia – droga rzymska będąca odgałęzieniem Via Salaria, od której odchodziła na 56 kilometrze od Rzymu. Biegła przez Amiternum, prawdopodobnie przez Interamna Praetuttiorum Teramo i Atri do Adriatyku. Brzeg morza osiągała w Castrum Novum (Giulianova), po przebyciu 243 km z Rzymu. Prawdopodobnie została zbudowana przez konsula z 117 p.n.e. Luciusza Cecyliusza Metellusa Diadematusa.

Cardo – ulica przecinającą miasto lub obóz rzymski na osi północ-południe. Prostopadła do niej decumanus, przebiegała na linii wschód-zachód. W punkcie ich przecięcia znajdowało się forum, poza tym linie te decydowały o kierunku innych ulic.

Via Casilina – droga rzymska w Lacjum. Powstała z połączenia dwóch starszych dróg: Via Latina i Via Labicana. Łączyła Rzym z antycznym Casilinum. Zaczynała się w Rzymie, przy Porta Maggiore, najbardziej monumentalną bramą murów Aureliana.

Via Cassia – droga rzymska, ciągnąca się od Mostu Mulwijskiego nieopodal Rzymu przez starożytne miasta Sutri, Bolsena, Arezzo, Florencja, Pistoia, Lukka, Luni, gdzie łączyła się z Via Flaminia. Jej nazwa pochodzi od patrycjuszowskiego rodu Cassia.
Via Claudia Augusta – droga rzymska łącząca obecne tereny południowych Niemiec z północną Italią. Biegnie między innymi przez Augsburg i Trydent.

Via Clodia – droga rzymska, będąca wariantem via Cassia i via Aurelia, prowadząca z Rzymu do Pizy. Początkowo biegła wraz z via Cassia, po czym odchodziła ku północnemu zachodowi, zachodnim brzegiem Lacus Sabatinus, przez Forum Clodii i Blera. Dalszy przebieg jest problematyczny. Być może przechodziła przez Florencję i Lukkę.

Via Egnatia – starożytna droga rzymska, zbudowana w latach 146-120 p.n.e. na Półwyspie Bałkańskim.

Via Flaminia – droga rzymska prowadząca z Rzymu do Ariminum.

Via Flaminia minor – droga rzymska łącząca Bononię (Bolonię) z Arretium Arezzo.
Fosse Way – jedna z ważniejszych rzymskich dróg w Brytanii. Wiodła z Isca Dumnoniorum do Lindum Colonia, przez Lindinis (Ilchester), Aquae Sulis (Bath), Corinium (Cirencester) i Ratae Corieltauvorum (Leicester). Jej długość wynosi około 300 km.

Itinerarium Antonina, (łac.) Itinerarium Antonini – rzymskie dzieło geograficzne, rejestr odległości i postojów na drogach imperium.

Via Julia Augusta – droga rzymska, która była połączeniem Via Aemilia Scauri oraz Via Postumia. Biegła z

Kamień milowy – znak kamienny, który służył do oznaczania drogi w czasach Imperium Rzymskiego.

Via Labicana – droga rzymska biegnąca na wschód i południowy wschód od Rzymu. Prawdopodobnie pierwotnie kończyła się w Tusculum, a później została przedłużona do Labicum.

Via Militaris – była starożytną drogą rzymską.

Via Popillia to nazwa dwóch różnych antycznych dróg rzymskich, których budowę rozpoczęto za konsula Publiusza Popiliusza Laenasa. Właściwa Via Popillia łączyła Kapuę z Reggio di Calabria nad Cieśniną Mesyńską.

Via Popillia-Annia lub Via Popilia-Annia – antyczna droga rzymska, której budowę rozpoczęto za konsula Publiusza Popiliusza Laenasa. Była przedłużeniem Via Flaminia z Ariminum na północ, wzdłuż brzegów Adriatyku, przez dzisiejszy region Wenecja Euganejska. Obecnie nazwa ta oznacza też ulicę w Rimini.

Via Postumia – droga rzymska o długości około 521 km, przecinała całą Galię Przedalpejską - od Genui do Akwilei. Jej budowa została zainicjowana w 148 p.n.e. przez konsula Spuriusza Postumiusa Albinusa Magnusa, od którego imienia pochodzi jej nazwa.

Via Praenestina – we współczesnym włoskim nazywana Via Prenestina to starożytna rzymska droga biegnąca w środkowych Włoszech.

Via Sacra główna ulica w starożytnym Rzymie, która prowadziła od wzgórza Velia przez Forum Romanum i kończyła się na Kapitolu.

Via Salaria – jedna ze starożytnych dróg rzymskich Półwyspu Apenińskiego o długości 242 km; łączyła Rzym z Morzem Adriatyckim. Wzdłuż dawnej Via Salaria przebiega dzisiaj włoska droga krajowa - SS 4.

Via Tiburtina – rzymska droga kierującą się ze wschodu na północny wschód z Rzymu do Tivoli. Została zbudowana przez rzymskiego konsula Marcusa Valeriusa Maximusa około roku 286 p.n.e., później została przedłużona do terytorium Marsi i Equi w Abruzzo, jako Via Valeria. Całkowita długość wynosiła około 200 km z Rzymu do Aternum. Wychodziła z Rzymu przez mur Aureliana w Porta Tiburtina oraz przez mury serwiańskie w Porta Esquilina. Istniejąca dziś droga krajowa o tej samej nazwie przebiega tą samą trasą.

Vía de la Plata – starożytny rzymski szlak komunikacyjny i pielgrzymkowy leżący na zachodzie Hiszpanii, który łączy Méridę i Astorgę.

Watling Street – jedna z ważniejszych rzymskich dróg w Brytanii, łącząca porty z Londynem i St Albans.