WErłan Bekeszowicz Abdyłdajew – kirgiski dyplomata, minister spraw zagranicznych od 2012 roku, ambasador w ChRL w latach 2001–2005.
WGieorgij Wasilewicz Cziczerin ros. Гео́ргий (Ю́рий) Васи́льевич Чиче́рин – rosyjski dyplomata, prawnik, komisarz ludowy spraw zagranicznych RFSRR (1918-1923), komisarz ludowy spraw zagranicznych ZSRR (1922-1930).
WWitalij Iwanowicz Czurkin – radziecki i rosyjski dyplomata. Od 8 kwietnia 2006 roku był stałym przedstawicielem (ambasadorem) Rosji w ONZ i w Radzie Bezpieczeństwa ONZ.
WAleksandr Siemionowicz Fieklisow – pułkownik, funkcjonariusz i agent wywiadu radzieckiego, dyplomata m.in. rezydent Pierwszego Zarządu Głównego Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego w Ambasadzie ZSRR w Waszyngtonie od 1960 do 1964. Bohater Federacji Rosyjskiej (1996)
WJakub Hanecki, ros. Якуб Станиславович Ганецкий, właśc. Jakub Fürstenberg, ps. partyjne: Kuba, Mikoła, Maszynist – polski, rosyjski działacz komunistyczny, bliski współpracownik i skarbnik Lenina, wiceprzewodniczący Polrewkomu 1920, uczestnik negocjacji pokojowych w Rydze.
WIgor Siergiejewicz Iwanow – rosyjski polityk, w latach 1998–2004 minister spraw zagranicznych w rządzie Federacji Rosyjskiej, od 2004 sekretarz Rady Bezpieczeństwa Narodowego, organu działającego przy prezydencie Władimirze Putinie.
WJurij Kociubynśkyj, ukr. Юрій Михайлович Коцюбинський, Jur Kociubiński, – ukraiński i radziecki komunista, dyplomata, komisarz spraw wojskowych.
WMieczysław Kozłowski pseud. Wiktor – działacz i członek Zarządu Głównego SDKPiL, prawnik, dyplomata sowiecki.
WAndriej Kozyriew, ros. Андрей Владимирович Козырев – rosyjski polityk, minister spraw zagranicznych Federacji Rosyjskiej od 1990 do 1996. Jego ojciec był radzieckim dyplomatą. Andriej Kozyriew ukończył Moskiewski Państwowy Instytut Stosunków Międzynarodowych i od 1978 pracował w ministerstwie spraw zagranicznych Związku Radzieckiego, będąc w latach 1986–1990 dyrektorem departamentu organizacji międzynarodowych, od października 1990 ministrem spraw zagranicznych RFSRR, a następnie Rosji.
WSiergiej Wiktorowicz Ławrow, ros. Сергей Викторович Лавров – rosyjski polityk i dyplomata. W latach 1992–1994 wiceminister spraw zagranicznych Federacji Rosyjskiej. W latach 1994–2004 Stały Przedstawiciel Federacji Rosyjskiej przy ONZ i Radzie Bezpieczeństwa ONZ. Od 9 marca 2004 minister spraw zagranicznych Federacji Rosyjskiej. Stały członek Rady Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej.
WIwan Akimowicz Łyczow – radziecki polityk, dyplomata, działacz partyjny, zarządzający sprawami KC WKP(b) (1935-1938).
WDmytro Zacharowycz Manujilśkyj, znany również w polskiej literaturze jako Dymitr Manuilski, ukr. Дмитро Захарович Мануїльський, ps. Мефодій, Фома, Іван Безграмотний – ukraiński i radziecki polityk socjaldemokratyczny i komunistyczny, działacz państwowy. I sekretarz KC KP (b)U w latach 1921–1923. Minister spraw zagranicznych Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej w latach 1944–1952.
WLudwig Karłowicz Martens – rosyjski rewolucjonista niemieckiego pochodzenia, radziecki polityk i dyplomata.
WEdward Nalbandjan, orm. Էդվարդ Նալբանդյան – ormiański dyplomata i polityk, ambasador, od 2008 minister spraw zagranicznych.
WSanteri Nuorteva , ur. 29 czerwca 1881 w Wyborgu, zm. 31 stycznia 1929 w Leningradzie) – fiński i radziecki dziennikarz i polityk.
WJustas Vincas Paleckis – litewski dziennikarz, wykładowca uniwersytecki, polityk i dyplomata, poseł do Parlamentu Europejskiego VI i VII kadencji. Syn Justasa Paleckisa, ojciec Algirdasa Paleckisa.
WArtur Staszewski ros. Артур Карлович Сташевский, wł. Artur Hirszfeld, ps. Wierchowski – funkcjonariusz wywiadu wojskowego ZSRR, pierwszy rezydent wspólnej rezydentury INO i Razwiedupra w Berlinie (1921–1924) i szef siatki wywiadowczej w Europie Zachodniej, kierowanej przez tę rezydenturę, przedstawiciel handlowy ZSRR w Republice Hiszpańskiej w czasie wojny domowej w Hiszpanii (1936–1937).
WEduard Szewardnadze – radziecki i gruziński polityk, minister spraw zagranicznych ZSRR od 2 lipca 1985 do 20 grudnia 1990 oraz od 19 listopada do 25 grudnia 1991, prezydent Gruzji od 26 listopada 1995 do 23 listopada 2003.
WAleksandr Gawriłowicz Szlapnikow, ros. Александр Гаврилович Шляпников – rosyjski i radziecki działacz socjalistyczny, bolszewik, pierwszy komisarz ludowy pracy oraz handlu i przemysłu w utworzonej po rewolucji październikowej Radzie Komisarzy Ludowych.
WOłeksandr Jakowycz Szumski – ukraiński polityk komunistyczny, poseł USRR w Warszawie (1921-1924) oraz ludowy komisarz oświaty USRR, zwolennik polityki ukrainizacji.
WSiergiej Leonidowicz Tichwinski – radziecki i rosyjski historyk, dyplomata, sinolog, funkcjonariusz służb specjalnych.
WAnatolij Torkunow – radziecki i rosyjski dyplomata, politolog, specjalista w zakresie stosunków międzynarodowych, od 1992 roku rektor Moskiewskiego Państwowego Instytutu Stosunków Międzynarodowych (MGIMO), członek korespondent (2003) i członek (2008) Rosyjskiej Akademii Nauk.
WLew Dawidowicz Trocki właśc. Lejba Dawidowicz Bronsztejn – rewolucjonista rosyjski, socjaldemokrata i komunista. Jeden z twórców i przywódców RFSRR, ZSRR oraz Armii Czerwonej. Przewodniczący Petersburskiej Rady Delegatów Robotniczych(ros.) w czasie rewolucji 1905 roku i Piotrogrodzkiej Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich po rewolucji lutowej i obaleniu caratu. Przewodniczący Komitetu Wojskowo-Rewolucyjnego przy Radzie Delegatów, faktycznie kierujący przejęciem władzy przez bolszewików w Piotrogrodzie. Członek Komitetu Centralnego RKP(b) i WKP(b) (1917–1927), członek Biura Politycznego RKP(b) i WKP(b) (1919–1926). Komisarz ludowy spraw zagranicznych RFSRR (1917/1918), następnie komisarz ludowy spraw wojskowych i marynarki wojennej w rządzie RFSRR i ZSRR (1918–1925). Współtwórca i zwolennik teorii permanentnej rewolucji.
WGrigol Waszadze – gruziński dyplomata i polityk, minister spraw zagranicznych od 5 grudnia 2008 do 25 października 2012.
WWacław Worowski, ros. Вацлав Вацлавович Воровский, ps. П. Орловский, Шварц, Жозефина, Фавн – rosyjski rewolucjonista i publicysta, bolszewik, krytyk literacki i dyplomata.
WAndriej Januariewicz Wyszynski – rosyjski socjaldemokrata i komunista polskiego pochodzenia, prawnik, prokurator generalny ZSRR i dyplomata. Oskarżyciel w procesach pokazowych okresu wielkiego terroru w ZSRR.
WAnatolij Maksymowycz Złenko ukr. Анато́лій Макси́мович Зле́нко – sowiecki i ukraiński dyplomata, ostatni minister spraw zagranicznych Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej (1990-1991), minister spraw zagranicznych Ukrainy.