WWładze Chińskiej Republiki Ludowej uznają oficjalnie 56 narodowości, spośród których największą są Hanowie, stanowiący ok. 91% populacji, a pozostałe 55 to mniejszości narodowe.
WAkha – grupa etniczna zamieszkująca pograniczne rejony południowych Chin, Laosu, Mjanmy i Tajlandii. Używają języka akha należącego do tybeto-birmańskiej rodziny językowej, blisko spokrewnionego z językami plemion Lisu i Lahu. Ich liczba jest szacowana na około 550 tys. (1990), z czego mniej więcej połowa mieszka w prowincji Junnan w południowych Chinach. Dodatkowo w Chinach żyje blisko spokrewniona grupa etniczna, nazywana Hani, z której ok. 700 tys. osób mówi dialektami zbliżonymi do Akha.
WBai – jedna z 55 oficjalnie uznanych mniejszości etnicznych w Chinach. Według spisu z 2000 r. liczy 1 858 063 osób. Zamieszkuje region Dali w prowincji Junnan, a także prowincje Kuejczou i Hunan.
WBuyei – jedna z mniejszości etnicznych na południu Chin. Jej liczebność sięga 2,5 mln, co sytuuje ją na 11. miejscu wśród chińskich mniejszości. Buyei mieszkają również w Wietnamie.
WDong, Dongowie, także: Kam, Kamowie – licząca niespełna 3 mln osób mniejszość etniczna w Chinach. Posługują się językiem dong, zapisywanym znakami chińskimi, lecz należącym do niespokrewnionej z chińskim grupy języków dajskich. Zamieszkują prowincje Kuejczou, Hunan oraz region autonomiczny Kuangsi. Znani są z wysokich umiejętności ciesielskich i wyjątkowej architektury, której przykładem mogą być zadaszone mosty oraz tzw. wieże bębnów o charakterystycznym kształcie. Podstawą kuchni Dongów są marynowane warzywa oraz kleisty ryż.
WDongxiang – oficjalnie uznana mniejszość narodowa w Chińskiej Republice Ludowej, z grupy ludów mongolskich. Zamieszkuje głównie prowincję Gansu, niewielkie grupy także Xinjiang, a kilka tysięcy – Ningxia. Według spisu z 1990 r. liczyła ok. 378 tys. członków. Dawniej nazywani Dongxiang Hui lub Mongolskimi Huihui; sami siebie określają Santa.
WHani – naród zamieszkujący górzyste tereny pogranicza Chin i Wietnamu, mniejszości narodowe w tych krajach. Zdecydowana większość z około 500 tys. jej przedstawicieli mieszka w Chinach, w górach Ailao Shan pomiędzy Mekongiem, a Rzeką Czerwoną, w prowincji Junnan. W Wietnamie, według spisu z 1999 r., przynależność do narodu Hani zadeklarowało 17,5 tys. osób. Zamieszkują oni prowincje Lai Châu oraz Lào Cai.
WHmong lub Mong (mɔ̃ŋ) – liczna grupa etniczna zamieszkująca górzyste regiony Azji Południowo-Wschodniej, posługująca się językiem hmong. W południowych Chinach, gdzie mieszka ich około 3 mln, stanowią najliczniejszy odłam ludu Miao. W innych krajach żyje łącznie około 1,7 miliona Hmongów: w Wietnamie – 790 tys., w Laosie – 450 tys., w Tajlandii – 150 tys., a poza Azją w Stanach Zjednoczonych, we Francji i innych krajach świata.
WHui – jedna z 55 uznanych oficjalnie mniejszości w Chińskiej Republice Ludowej. Nazwa Hui oznacza zasadniczo „muzułmanin mieszkający w Chinach”. Zamieszkują całą Chińską Republikę Ludową, a największe skupisko znajduje się w południowym obszarze Regionu Autonomicznego Ningxia. Grupa ta ze względu na język oraz cechy kulturowe jest podobna do Chińczyków Han, wyróżnik stanowi jedynie religia – zdecydowana większość wyznaje islam, co pociąga za sobą inne różnice.
WJingpo, Jingpho, Kaczin, Kaczinowie – grupa etniczna zamieszkująca stan Kaczin w północnej Mjanmie oraz przygraniczne tereny ChRL i Indii. Termin „Kachin” jest raczej określeniem kulturowym niż etniczno-językowym.
WLahu – grupa etniczna żyjąca w Południowo-Wschodniej Azji. Na terenie ChRL stanowią jedną z 55 oficjalnie uznanych mniejszości narodowych. Na terenie chińskiej prowincji Junnan mieszka ich 450 tys., w Mjanmie 200 tys., w Tajlandii około 60 tysięcy. W Tajlandii bywają określani nazwą Massur. Niewielka liczba Lahu zamieszkuje również Laos i Wietnam. W zależności od dominującego koloru stroju dzielą się na podgrupy: Lahu Na (czarnych), Lahu Shi (żółtych), Lahu Nyi (czerwonych), Lahu Hpu (białych), Lahu Shehleh itd.
WLi – jedna z 55 mniejszości narodowych uznawanych oficjalnie w ChRL. W 2000 populacja Li wynosiła 1 247 814 osób, z których 90% zamieszkiwało Hajnan. Pozostałe 10% jest rozrzucone na południowym wybrzeżu Chin.
WLisu – grupa etniczna żyjąca w południowo-wschodniej Azji. Na terenie ChRL stanowią jedną z 55 oficjalnie uznanych mniejszości narodowych. W zachodniej części chińskiej prowincji Junnan mieszka ich 575 tys., w Mjanmie – 200 tys., w Tajlandii – ok. 25 tys., oraz kilka tysięcy w indyjskim stanie Arunachal Pradesh.
WMandżurowie – naród wywodzący się z plemion tungusko-mandżurskich ałtajskiej ligi językowej, zamieszkujących od zamierzchłych czasów północno-wschodnią Mandżurię.
WMiao (Miaosi), Meo, nazwa własna – Hmong (Hmongowie) – grupa etniczna w Azji Wschodniej: w Chinach, Mjanmie, Tajlandii, Wietnamie, i Laosie.
WMien, Yao, wiet.: người Dao - lud mieszkający w Chinach i na Półwyspie Indochińskim w Wietnamie, Laosie i Tajlandii. Ich większe skupiska w Chinach to prowincje Guangdong, Hunan, Jiangxi oraz region autonomiczny Kuangsi-Czuang. Sami określają się mianem „lu Mien“. Mówią językiem yao (mien), należącym do rodziny językowej hmong-mien (miao-yao). Reprezentują najwcześniejszą warstwę etniczną ludności w południowych Chinach. Trwająca do dziś migracja Yao na południe spowodowana wypieraniem przez Chińczyków, powoduje osiedlanie się enklawami, w górskich trudno dostępnych terenach. W Wietnamie żyje kilka grup etnicznych tej narodowości. Według spisu z 1999 r. przynależność do Dao zadeklarowało 620 538 osób.
WMosuo – grupa etniczna w Chinach, zamieszkująca w prowincjach Junnan i Syczuan. Mosuo nie są uznawani przez władze ChRL za odrębną mniejszość narodową i pomimo istotnych różnic kulturowych są zaliczani do Naxi. Posługują się dialektem na, blisko spokrewnionym z językiem naxi, nie mają jednak własnego pisma. Kultura ta jest znana od ok. IV w n.e. Liczba ludności Mosuo wynosi około 40 000, z czego 30 000 żyje w prowincji Junnan w miejscach takich jak okolice jeziora Lugu Hu, Yongning, Labo, Yanokuba i Xinyingpan, pozostałe 10 000 mieszka w prowincji Syczuan.
WNaxi – grupa etniczna zamieszkująca przedgórze Himalajów na terenie chińskiej prowincji Junnan i w południowo-zachodniej części Syczuanu. Uważa się, że Naxi pochodzą z Tybetu i jeszcze do niedawna utrzymywali się ze szlaków wiodących stamtąd do Indii i Chin.
WQiang – grupa etniczna w chińskiej prowincji Syczuan. Posługują się językiem qiang należącym do grupy tybeto-birmańskiej. Stanowią jedną z 55 oficjalnie uznanych mniejszości etnicznych w Chinach.
WSalarowie – lud turecki zamieszkujący Chiny.
WShe – jedna z oficjalnie uznawanych 55 mniejszości etnicznych w Chinach. Jest to największa po Chińczykach Han grupa w prowincji Fujian, zamieszkuje również prowincje Zhejiang, Jiangxi, Guangdong oraz Anhui.
WTujia – chińska mniejszość etniczna licząca ok. 8 mln osób. Zamieszkuje góry Wuling Shan w chińskich prowincjach Hunan i Hubei. Jest zaliczana do oficjalnych 55. mniejszości w ChRL. Nazwa bizika oraz jej chińskie tłumaczenie (tujia) oznaczają „tubylców”
WWa, Va – grupa etniczna zamieszkująca głównie północną Mjanmę, w stanach Shan i Kachin oraz przygraniczne rejony ChRL. Ich liczebność w Mjanmie wynosi ponad 400 tys., na terenie Chin szacuje się na ok. 400 tys. osób. Niektórzy zachowali język wa należący do grupy mon-khmer w ramach rodziny austroazjatyckiej. Stanowią jedną z 136 oficjalnie uznanych grup mniejszościowych w Mjanmie i jedną z 55 mniejszości etnicznych w Chinach.
WXibe lub Sibo – grupa etniczna pochodzenia tunguskiego, zamieszkująca głównie północno-wschodnie Chiny i region Sinciang. Jest jedną z 55 mniejszości narodowych oficjalnie uznawanych przez władze Chińskiej Republiki Ludowej.
WYi, Nuosu – mniejszość etniczna w Chinach, Wietnamie i Tajlandii. Większość jej członków, 8 milionów, mieszka w chińskich prowincjach Syczuan, Junnan, Kuejczou i Kuangsi. Sami określają się nazwą „Nuosu”. Nazwa „Lolo”, spotykana w dawniejszej literaturze, jest obecnie uważana w Chinach za obraźliwą, ale jest oficjalnie używana w Wietnamie jako Lô Lô oraz w Tajlandii jako Lolo. Yi posługują się różnymi, czasami wzajemnie trudno zrozumiałymi językami z rodziny tybetańsko–birmańskiej, które zapisują używając własnego pisma yi, lecz tylko jeden z nich (nuosu) jest nauczany w szkołach.
WZhuang – mniejszość etniczna w Chinach, licząca ok. 18 mln osób, zamieszkująca głównie Region Autonomiczny Kuangsi-Czuang na południu Chin, a także prowincje Junnan, Guangdong, Kuejczou oraz Hunan. Liczebnie są drugą co do wielkości grupą etniczną w Chinach po Hanach. Posługują się językiem zhuang, niespokrewnionym z językiem chińskim.