Leonard Borejko Chodźko herbu Kościesza – polski historyk, geograf, kartograf, archiwista, wydawca i działacz emigracyjny.
Wojciech Chrzanowski – polski generał i kartograf, twórca pierwszej mapy ziem polskich w skali 1:300 000.

Wiktor Grygorenko – polski kartograf, teoretyk i historyk kartografii, autor odwzorowań kartograficznych, wykładowca uniwersytecki, profesor.
Wojciech Janusz – polski geodeta i kartograf, profesor Politechniki Warszawskiej.

Juliusz Krzysztof Kolberg (Colberg) herbu własnego (1829) – polski kartograf i geodeta pochodzenia niemieckiego, profesor Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego, tłumacz poezji polskiej na niemiecki, członek Komisji Najwyższej Egzaminacyjnej w Królestwie w 1829 roku.
Maciej Kończa – polski podróżnik, topograf, himalaista, jeden z pierwszych polskich himalaistów.

Edward Kowerski herbu Białynia – polski wojskowy kartograf w służbie rosyjskiej.

Tadeusz Lazzarini – polski geodeta.

Andrzej Roman Makowski – polski geodeta i kartograf, prof. dr hab. inż., specjalista w zakresie kartografii, systemowego opracowywania i wydawania map oraz teorii barwy, profesor Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej.

Tomasz Makowski – polski sztycharz i kartograf. Przez długi okres działał na dworze wojewody wileńskiego Mikołaja Radziwiłła „Sierotki” w Nieświeżu i Wilnie. W 1595 roku rozpoczął prace nad mapą Wielkiego Księstwa Litewskiego w skali 1 : 1 300 000 opublikowaną w Gdańsku w 1603 roku oraz w 1613 roku w Amsterdamie u Wilhelma Blaeu. Jedyne kompletne egzemplarze ze wspomnianego wydania znajdują się w Bibliotece Uniwersyteckiej w Upssali oraz w Herzogin Anna Amalia Bibliothek w Weimarze. W 1601 roku w Braniewie ukazała się Hierosolymitana peregrinatio księcia Mikołaja Radziwiłła Sierotki ze sztychami jego autorstwa. W 1620 roku wydano w Poznaniu traktat Hippica, to jest o koniach księgi Krzysztofa Dorohostajskiego ze sztychami Makowskiego.
Bolesław Henryk Olszewicz – polski geograf, bibliotekarz, historyk geografii i kartografii. Profesor Uniwersytetu Wrocławskiego i członek Międzynarodowej Akademii Historii Nauki w Paryżu.

Michał Pełczyński – topograf, generał brygady Wojska Polskiego.
Felicjan Zygmunt Piątkowski – polski kartograf i poligraf.

Stanisław Pietkiewicz – polski geograf i kartograf.
Adam Hełm-Pirgo – podpułkownik piechoty c. i k. armii i Wojska Polskiego, kartograf.
Marian Adam Hełm-Pirgo – polski inżynier architekt, kartograf, malarz, pisarz, poeta. Kapitan korpusu geografów Wojska Polskiego II RP i Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, awansowany na stopień podpułkownika. Uczestnik czterech wojen.

Lech Ratajski, także Leszek Ratajski – kartograf polski, profesor Uniwersytetu Warszawskiego.

Eugeniusz Mikołaj Romer – polski geograf, kartograf i geopolityk, twórca nowoczesnej kartografii polskiej, współzałożyciel wydawnictwa Książnica-Atlas, encyklopedysta.

Krzysztof Jakub Sośnica – polski geodeta, specjalista geodezji satelitarnej, profesor nauk ścisłych i przyrodniczych.

Hieronim Stebnicki – polski inżynier kartograf, geodeta, geofizyk, generał piechoty armii Imperium Rosyjskiego.

Maciej Strubicz, także Maciej Strobicz − polski szlachcic, kartograf i geograf.

Kazimierz Trafas – polski geograf i kartograf.

Franciszek Uhorczak – polski geograf, kartograf i pracownik naukowy. Twórca ponad 170 publikacji i profesor uniwersytecki, związany z Uniwersytetem Marii Curcie-Skłodowskiej i takimi periodykami, jak „Ziemia” oraz „Polski Przegląd Krajoznawczy”.
Leon Alojzy Winiarski – inżynier geometra-mierniczy, kartograf, podpułkownik geograf Wojska Polskiego.
Bogodar Winid – polski geograf i kartograf. Syn znanego geografa Walentego Winida, konsula Polski w Chicago. Ukończył studia geograficzne na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1947 i studia konsularne w krakowskiej Akademii Handlowej w 1948. W 1963 otrzymał tytuł doktora, a w 1971 profesora nadzwyczajnego.