
Abraha także Abraha al-Aszram – dowódca armii aksumickiej, w połowie VI w. obalił władcę Himjarytów – Simjafę Aszwę, osadzonego na tronie przez króla Aksum Kaleba, i ogłosił się królem Himjarytów. Panował prawdopodobnie przez około trzydzieści lat od 535 do 565 roku.

Kolonia Adeńska – brytyjska kolonia istniejąca w latach 1937–1963, składająca się głównie z miasta portowego Aden i jego najbliższego otoczenia. Przed 1937 roku obszar 121 km² tego terytorium, znany jako Aden Settlement, rządzony był przez Prezydencję Bombaju Indii Brytyjskich.

Ajjubidzi, arab. الأيوبيون – sunnicka dynastia pochodzenia kurdyjskiego, panująca w różnych regionach Bliskiego Wschodu od roku 1174 do roku 1342, u szczytu potęgi na przełomie XII i XIII wieku rządząca w Egipcie, Lewancie, Al-Dżazirze i Jemenie.

Aksum – starożytne królestwo, które istniało w latach 80 p.n.e do 825 r., położone w północnej części dzisiejszej Etiopii i Erytrei. Jego stolicą było Aksum.

Al-Ka’ida Półwyspu Arabskiego (AQAP) – filia terrorystycznej organizacji Al-Ka’ida na Półwyspie Arabskim, szczególnie aktywna na terenie Jemenu, gdzie prowadzi działania terrorystyczne.

Arabia Felix – łacińska, stosowana przez Rzymian nazwa południowo-zachodniej części Półwyspu Arabskiego.

Federacja Arabii Południowej – historyczna struktura państwowa pod protekcją brytyjską. Utworzona 4 kwietnia 1962 roku z 15 stanów Federacji Arabskich Emiratów Południa. 18 stycznia 1963 roku nastąpiło połączenie z kolonią Aden. W czerwcu 1964 roku dołączył jeszcze Górny Sułtanat Aulaqi, tworząc 17. stan. Federacja przestała istnieć 30 listopada 1967 roku po uzyskaniu niepodległości wraz z Protektoratem Arabii Południowej i przekształciła się w Ludowo-Demokratyczną Republikę Jemenu.

Jafa Górna, oficjalnie: Państwo Górna Jafa, pol. Jafi al-Ulja – historyczne arabskie państwo w obecnym Jemenie, o powierzchni ok. 1040 km ², ze stolicą w Mahdżaba.

Himjaryci – lud arabski z południowo-zachodniej części Półwyspu Arabskiego, który od ok. 115 p.n.e. do ok. 525 roku n.e. władał państwem na terenach obecnego Jemenu. Królestwo Himjarytów było jednym z sześciu największych królestw przedmuzułmańskich – obok królestwa Saby, królestwa Katabanu, królestwa Ausanu, królestwa Hadramaut i królestwa Ma’in.

Pierwsza wojna izraelsko-arabska 1948–1949, nazywana przez Izraelczyków wojną o niepodległość bądź wojną wyzwoleńczą, przez Arabów natomiast katastrofą – pierwszy konflikt zbrojny nowożytnego Izraela z jego arabskimi sąsiadami, który zapoczątkował serię wojen izraelsko-arabskich.

Jemen Północny – termin używany do oznaczenia zarówno Jemeńskiej Republiki Arabskiej (1962–1990) jak i jej poprzednika Królestwa Jemenu (1918–1962), sprawującego zwierzchnictwo nad terytorium, które dzisiaj jest północną częścią Jemenu w południowej Arabii.

Powstanie w Jemenie Południowym, znane również jako Konflikt adeński – powstanie przeciwko rządom brytyjskim w Federacji Arabii Południowej, trwające w latach 1963–1967.

Królestwo Jemenu – niepodległe państwo jemeńskie, istniejące w latach 1918-1962.

Królestwo minejskie lub Mina – starożytne państwo istniejące na Półwyspie Arabskim w VII-III wieku p.n.e. ze stolicą w Jasil i Karnawu. Około 115 r. p.n.e. zostało podbite przez Himjarytów.

Saba, bibl. Szeba – jedno z największych królestw przedislamskich, które znajdowało się w południowo-zachodniej części Półwyspu Arabskiego. Stolicą Saby było miasto Marib. Rozwinięte rolnictwo i handel, własne pismo południowoarabskie. Wznoszono również zamki i świątynie na terenach znanych w starożytności z produkcji wartościowego kadzidła i mirry.

Marib, właściwie Ma’rib – stołeczne miasto gubernatorstwa Ma’rib w Jemenie, a w czasach historycznych było stolicą królestwa Saba na południu Półwyspu Arabskiego. Położone jest w odległości 135 km na wschód od dzisiejszej stolicy Jemenu, Sany. Liczba ludności 16 794.

Protektorat Adeński był brytyjskim protektoratem w południowej Arabii, istniejącym w latach 1886-1963. Administracyjnie dzielił się na dwie części: Zachodni Protektorat Adenu z największym miastem Lahidż i Wschodni Protektorat Adenu z głównym ośrodkiem w porcie Al-Mukalla. Obejmował prawie całe terytorium Jemenu Południowego, oprócz obszaru Kolonii Adeńskiej. Obecnie część Jemenu.

Protektorat Południowej Arabii grupował stany objęte protekcją Wielkiej Brytanii, później przekształcił się w Jemen Południowy. Protektorat powstał 18 stycznia 1963 jako struktura państwowa składająca się z tych obszarów Protektoratu Adeńskiego, które nie dołączyły do Federacji Arabii Południowej.

Sabejczycy – dominujący w I tysiącleciu p.n.e. lud pochodzenia semickiego południowo-zachodniej Arabii, który pod koniec II tysiąclecia p.n.e. osiedlił się u wybrzeży Morza Czerwonego, tworząc kilka rywalizujących ze sobą królestw. Najważniejszym z nich było królestwo Saba ze stolicą w Marjab i to od niego właśnie wzięła się obecna nazwa całego tego ludu. Innymi ważnymi królestwami były: królestwo minejskie ze stolicą QRNH, królestwo katabańskie ze stolicą Timna, królestwo Ausan ze stolicą MSWR i królestwo Hadramaut ze stolicą Szabwa. Królestwa te rywalizowały ze sobą przede wszystkim o polityczną, ekonomiczną i militarną kontrolę ważnych szlaków handlowych wiodących do zlokalizowanych w pobliżu źródeł mirry i kadzidła. Z rywalizacji tej zwycięsko wyszło królestwo Saba, któremu na początku VII wieku p.n.e. udało się podbić sąsiednie królestwo Ausan, a następnie królestwa Main i Kataban. Decydująca dla ustalenia chronologii tych wydarzeń stała się identyfikacja Karib'īl-Watara, jednego z królów Saby i zdobywcy Ausan, z Karabilu – Sabejczykiem, który ok. 685 roku p.n.e. złożyć miał trybut asyryjskiemu królowi Sennacherybowi. Dominacja królestwa Saba trwała do ok. 400 roku p.n.e., kiedy to królestwom minejskiemu i katabańskiemu udało się odzyskać niezależność. Koegzystencja istniejących królestw trwała do początków naszej ery, kiedy to mniejsze z nich wchłonięte zostały przez królestwo Saba i królestwo Hadramaut. Kres istnieniu dwóch ostatnich królestw Sabejczyków położył górski lud Himjarytów, podbijając je w III wieku n.e.

Sułtanat Lahidż, znany też jako Sułtanat Abdali – historyczne arabskie państwo w obecnym Jemenie, ze stolicą w mieście Lahidż.

Wojna domowa w Jemenie – konflikt zbrojny w 1994 pomiędzy siłami wywodzących się z Jemenu Północnego i Jemenu Południowego. Wojnę przegrała Jemeńska Partia Socjalistyczna, w efekcie tego wielu socjalistów musiało opuścić kraj.

Wojna domowa w Jemenie Północnym – wojna w Jemenie Północnym w latach 1962–1970.

Wojna w Zufarze – rebelia trwająca od 1962 do 1976 w Zufarze będącym częścią Omanu. Rząd Omanu został wsparty militarnie przez Wielką Brytanię i Iran, natomiast rebelianci przez Jemen Południowy.

Zafar — wioska w Jemenie, starożytna stolica Himjarytów, konfederacji plemion, która po raz pierwszy zjednoczyła Arabię pod swoim panowaniem.

Zjednoczone Państwa Arabskie – istniejąca w latach 1958-1961 konfederacja Zjednoczonej Republiki Arabskiej i Królestwa Jemenu.