WKanclerz wielki koronny – urzędnik kierujący kancelarią królewską Korony Królestwa Polskiego i odpowiadający za politykę zagraniczną Królestwa Polskiego. Urząd ten pojawił się na początku XII wieku i był sprawowany przez osobę duchowną. W czasie rozbicia dzielnicowego każdy władca miał własnego kanclerza; po zjednoczeniu kanclerz krakowski wypierał kanclerzy ziemskich.
WJan Jędrzej (Andrzej) Józef Borch (Borek) herbu Trzy Kawki – kanclerz wielki koronny w 1780 roku, podkanclerzy koronny w latach 1767-1780, wojewoda inflancki w latach 1765-1767, podkomorzy inflancki w latach 1744-1765, starosta brodajski w 1746 roku, starosta człuchowski w latach 1771-1773, starosta ludecki w 1761 roku, starosta lucyński w latach 1762-1772, starosta markowski w 1746 roku, starosta wilczański w 1746 roku, asesor Kompanii Manufaktur Uprzywilejowanej w 1769 roku.
WJakub Dembiński herbu Odrowąż – kasztelan krakowski, kanclerz wielki koronny. Pochodził z rycerskiego rodu Odrowążów pieczętujących się herbem Odrowąż.
WWalenty Dembiński herbu Rawicz – kasztelan krakowski w latach 1576-1584, kanclerz wielki koronny w latach 1564-1576, i podskarbi wielki koronny w latach 1561-1564, kasztelan sądecki w latach 1555-1563, kasztelan biecki w latach 1550-1555, burgrabia krakowski w latach 1549-1559, pisarz ziemski krakowski w 1544 roku, podstarosta krakowski w latach 1539-1544, sędzia grodzki krakowski w latach 1535-1539, referendarz koronny w latach 1544-1551, dworzanin konny Zygmunta II Augusta w latach 1548-1554, starosta lubomelski w latach 1563-1574, starosta czorsztyński w latach 1553-1584, starosta chęciński w latach 1550-1564, starosta warcki w 1576 roku.
WJan Taszka Koniecpolski herbu Pobóg – kanclerz wielki koronny od 1434, starosta lelowski, sieradzki, dobrzyński. Bliski współpracownik i protegowany kardynała Zbigniewa Oleśnickiego, któremu w głównej mierze zawdzięczał karierę polityczną.
WStefan Koryciński herbu Topór – kanclerz wielki koronny i podkanclerzy koronny od 1652, stolnik krakowski od 1643, starosta wolbromski, oświęcimski, warszawski, kowalski, starosta ojcowski w 1651 roku, starosta rabsztyński w 1656 roku.
WFeliks (Szczęsny) Kryski z Drobina herbu Prawdzic – kanclerz wielki koronny (1613-1618), podkanclerzy koronny od 1609 roku do 1613, referendarz wielki koronny od 1606 roku, marszałek sejmu zwyczajnego w Krakowie w 1603 roku, starosta kruszwicki, kowalski, przedecki, starosta zakroczymski od 1609 roku, pisarz i mówca polityczny. W roku 1610 otrzymał nominację na urząd kasztelana zakroczymskiego.
WKrzesław Kurozwęcki herbu Poraj – biskup kujawski, kanclerz wielki koronny.
WJan Leszczyński herbu Wieniawa – kanclerz wielki koronny w latach 1666-1677, podkanclerzy koronny w latach 1661–1666, wojewoda poznański w latach 1656–1661, wojewoda łęczycki w latach 1653–1656, marszałek dworu królowej Ludwiki Marii w latach 1649–1651, kasztelan gnieźnieński w latach 1644-1653, kasztelan śremski w 1644 roku, dworzanin królewski, marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1667 roku, ambasador nadzwyczajny Rzeczypospolitej w Królestwie Szwecji w 1655 roku.
WWacław Leszczyński herbu Wieniawa – kasztelan kaliski od 1616, wojewoda kaliski od 1618, podkanclerzy koronny od 1620, kanclerz wielki koronny od 1625, starosta generalny Wielkopolski od 1628, starosta warecki w 1623 roku.
WJacek (Hiacynt) Małachowski herbu Nałęcz – hrabia, kanclerz wielki koronny 1786–1793, podstoli wielki koronny i referendarz wielki koronny od 1764, starosta ostrołęcki od 1756, starosta piotrkowski od 1758, starosta grodecki od 1762, prezes Komisji Kruszcowej, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1776–1783, duktor powiatów piotrkowskiego i radomszczańskiego w 1764 roku. Dziedzic na dobrach Rękoraj i Moszczenica.
WJan Małachowski herbu Nałęcz – hrabia na Końskich i Białczewie, kanclerz wielki koronny w latach 1746-1762, podkanclerzy koronny w latach 1735-1746, stolnik koronny w latach 1734-1735, wielkorządca krakowski od 17 stycznia 1734 roku do 30 czerwca 1736 roku, starosta opoczyński w latach 1726-1752, starosta ostrołęcki w 1739 roku, starosta bracławski, buczniowski, grodecki, kamieniobrodzki, krzeczowski i sądecki.
WTomasz Sobocki herbu Doliwa – kanclerz wielki koronny, cześnik koronny od 1539, burgrabia krakowski, przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej w Imperium Osmańskim w 1540 roku.
WJanusz Suchywilk ze Strzelec, herbu Grzymała (ur. ok. 1310, zm. 5 kwietnia 1382 w Żninie) – kanclerz ruski w 1356, kanclerz krakowski w latach 1357-1373, prepozyt gnieźnieński, dziekan krakowski, arcybiskup gnieźnieński w latach 1374-1382.
WJan Sebastian Szembek herbu Szembek – kanclerz wielki koronny w 1712 roku, wielkorządca krakowski w 1709 roku, podkanclerzy koronny w 1702 roku, referendarz koronny w latach 1699–1702, starosta biecki w latach 1695–1706, starosta grudziądzki, lubaczowski, różański, starosta łomżyński w 1706 roku, wielkorządca krakowski w latach 1706-1709, administrator żup krakowskich w 1703 roku.
WKrzysztof Szydłowiecki – możnowładca, w latach 1507–1510 podskarbi nadworny koronny, od 1511 podkanclerzy, od 1515 kanclerz wielki; w 1515–1527 wojewoda krakowski, od 1509 kasztelan sandomierski, od 1527 krakowski, od 1515 starosta generalny krakowski, starosta średzki, nowokorczyński, gostyniński, sochaczewski, łukowski i leżajski; hrabia na Szydłowcu.
WKarol Tarło herbu Topór – kanclerz wielki koronny w 1702 roku, podkanclerzy koronny w latach 1689-1702, wojewoda lubelski w latach 1685–1689, starosta stężycki w latach 1668-1686 i 1693-1695, marszałek kapturowy sandomierski w 1674 roku.
WJan Wielopolski herbu Starykoń – marszałek sejmu nadzwyczajnego w Warszawie w 1662 roku, kanclerz wielki koronny, podkanclerzy koronny, poseł na Sejm, ambasador Rzeczypospolitej w Królestwie Francji w 1685 roku, starosta łucki.
WAndrzej (Jędrzej) Hieronim Franciszek Zamoyski herbu Jelita – kanclerz wielki koronny w latach 1764–1767, marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1761 roku, wojewoda inowrocławski w latach 1757–1764, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1773–1783, starosta halicki, lubelski, brodnicki i rostocki, prezes i asesor Kompanii Manufaktur Uprzywilejowanej w 1769, polityk, prawnik, pamiętnikarz, twórca tzw. Kodeksu Zamoyskiego.
WStanisław Żółkiewski herbu Lubicz – polski magnat, od 1618 hetman wielki koronny i kanclerz wielki koronny, hetman polny koronny od 1588 do 1618, wojewoda kijowski od 1608, kasztelan lwowski od 1590, sekretarz królewski od 1573, starosta kałuski przed 1587 rokiem, starosta kamionacki w 1598 roku, starosta hrubieszowski w 1588 roku, starosta rohatyński w 1601 roku, starosta międzyrzecki w 1611 roku, starosta barski w 1613 roku, starosta jaworowski w 1619 roku, wójt barski, zwycięzca w wielu kampaniach przeciwko Rosji, Szwecji, Imperium Osmańskiemu i Tatarom, pisarz i pamiętnikarz.