W

Brytania – nazwa stosowana przez Rzymian w odniesieniu do dwóch największych Wysp Brytyjskich.

W

Britannia – motyw zdobniczo-propagandowy umieszczany na rewersach niektórych drobniejszych (rozmiennych) monet brytyjskich, wyobrażający personifikację Brytanii w stylu antycznym (klasycznym).

W

Brytowie – lud celtycki zamieszkujący Brytanię przed najazdem Anglów i Sasów.

W

Catuvellauni (Katuwelaunowie) – celtyckie plemię belgijskie w południowo-wschodniej Brytanii. Przypuszczalnie główny ośrodek plemienia znajdował się w Wheathampstead – dzisiejszej wsi położonej na północ od St Albans. Jednakże po nieudanej próbie przeciwstawienia się Cassivellaunosa Rzymianom, gród ten upadł i po jego wyludnieniu jego funkcje przejął Verlamion – późniejsze oppidum rzymskie Verulamium, a dzisiejsze St Albans.

W

Cucullati – karłowate bóstwa opiekuńcze pochodzenia celtyckiego czczone w północnych prowincjach rzymskich, zwłaszcza w Brytanii.

W

Dumnonie – celtyckie plemię żyjące od końca II wieku n.e. do czasów wczesnego średniowiecza na terenach dawnego Królestwa Strathclyde (Brytania), pomiędzy wałem Hadriana a wałem Antonina.

W

Durotrygowie – celtyckie plemię zamieszkujące tereny południowej Brytanii w czasach poprzedzających inwazję Imperium Rzymskiego na Brytanię.

W

Fosse Way – jedna z ważniejszych rzymskich dróg w Brytanii. Wiodła z Isca Dumnoniorum do Lindum Colonia, przez Lindinis (Ilchester), Aquae Sulis (Bath), Corinium (Cirencester) i Ratae Corieltauvorum (Leicester). Jej długość wynosi około 300 km.

W

Icenowie – plemię Brytów zamieszkujące w starożytności obszary dzisiejszych hrabstw Norfolk i Suffolk. Wsławili się w 60 r. n.e. zrywem powstańczym pod wodzą Boudiki.

W

Jewry Wall – mur będący pozostałością po rzymskiej łaźni publicznej, znajdujący się w Leicester, w hrabstwie Leicestershire, w środkowej Anglii. Został wzniesiony w II w. n.e. W średniowieczu przekształcono go we fragment muru będącego ogrodzeniem kościoła św. Mikołaja. W I połowie XX wieku przeprowadzono w jego pobliżu badania archeologiczne. Obecnie znajduje się pod opieką organizacji English Heritage. Znajduje się na liście zabytków klasy I.

W

Londinium – największe rzymskie miasto w Brytanii i zarazem stolica prowincji. Dziś obszar Londinium stanowi niewielki fragment londyńskiego City of London, a na powierzchni ziemi zachowało się bardzo niewiele z tamtego okresu. Można zobaczyć pozostałości murów miejskich oraz fundamenty świątyni. Przedmioty wydobyte w czasie wykopalisk można obejrzeć w muzeum miejskim, które prezentuje losy rzymskiego miasta.

W

Mediobogdum – obecnie pozostający w ruinie, dawny rzymski obóz wojskowy położony w okolicach przełęczy Hardknott, w hrabstwie Kumbria, w północno–zachodniej Anglii. Powstał na początku II wieku n.e. Został opuszczony w III wieku. W XIX wieku przeprowadzono na nim pierwsze prace archeologiczne. Obecnie jest zarządzany przez organizacje English Heritage i National Trust.

W

Nodens – celtyckie bóstwo czczone w rzymskiej Brytanii, wykazujące imienne pokrewieństwo z postaciami mitologii iryjskiej i walijskiej.

W

Segontium — rzymska twierdza na północnym wybrzeżu obecnej Walii, w mieście Caernarfon w Gwynedd. Był najdłużej utrzymywanym fortem rzymskim w Brytanii.

W

Tabliczki z Vindolandy – niewielkie drewniane tabliczki zapisane atramentem, powstałe na przełomie I i II wieku n.e. Odkryto je na początku lat 70. XX wieku w Vindolandzie – dawnym obozie rzymskich legionistów na terenie współczesnej Wielkiej Brytanii. Zawierają zarówno dokumenty wojskowe jak i prywatne wiadomości dla i od członków rzymskiego garnizonu. Przechowywane są w Muzeum Brytyjskim.

W

Verulamium – rzymskie miasto znajdujące się na obszarze obecnego miasta St Albans w hrabstwie Hertfordshire w Anglii. Miasto położone było nad rzeką Ver. Verulamium to było największym obok Londinium ośrodkiem rzymskim w Brytanii i od ok. 60 r. n.e. było stolicą (municipium) rzymskiej Brytanii.

W

Vindolanda – obóz rzymski położony na terenie Brytanii pomiędzy rzekami Tyne i Solway. Zbudowany w I wieku, a opuszczony najprawdopodobniej wiosną lub wczesnym latem 105 roku. Stacjonująca tam jednostka miała wzmocnić wyprawę wojenną cesarza Trajana do Dacji.

W

Wał Antonina – fortyfikacja złożona z kamieni i darni, zbudowana przez Rzymian wzdłuż dzisiejszego Central Belt of Scotland, pomiędzy zatoką Firth of Forth a zatoką Firth of Clyde. Reprezentuje najbardziej na północ wysuniętą granicę Imperium Rzymskiego. Ma prawie 63 km długości, 3 metry wysokości i 5 m szerokości. Jej walory obronne zostały wzmocnione przez głęboki rów znajdujący się po północnej stronie wału.

W

Wał Hadriana, inaczej mur Hadriana – rzymski wał obronny w północnej Brytanii, wybudowany w latach 121-129 n.e. na odcinku od wsi Bowness nad zatoką Solway Firth do twierdzy Segedunum w Wallsend nad rzeką Tyne, w czasach cesarza Hadriana. Pomyślany jako zapora przed wojowniczymi plemionami Piktów z Kaledonii, nigdy nie spełnił pokładanych w nim nadziei. Pozostałości wału Hadriana można oglądać m.in. w pobliżu Segedunum, w Housesteads i Great Chesters, są one chronione jako dziedzictwo narodowe. Mur Hadriana wraz z murem Antonina są wpisane na listę UNESCO.

W

Watling Street – jedna z ważniejszych rzymskich dróg w Brytanii, łącząca porty z Londynem i St Albans.