WAskaukalis – miejscowość w Europie Środkowej wzmiankowana przez Klaudiusza Ptolemeusza w Geografii, jedna z 94 umieszczonych na Germania Magna, czwarta mapa Europy, jej położenie było utożsamiane z dzisiejszym Nakłem, Bydgoszczą lub Kruszą Zamkową.
WAtlas geograficzny ilustrowany Królestwa Polskiego – atlas geograficzny wydany w Warszawie w latach 1903–1907 przez Józefa Michała Bazewicza; rejestrował toponimy z obszaru Królestwa Polskiego; wielokrotnie wznawiany, stanowi cenne źródło wiadomości geograficznych, historycznych i gospodarczych.
WCzerwień – główny ośrodek Grodów Czerwieńskich. Obecnie w polskiej historiografii zwykle uznaje się, że Czerwieniem było grodzisko we wsi Czermno w gminie Tyszowce. Jednak w przeszłości pojawiały się inne lokalizacje, przede wszystkim Czerwonogród nad Dniestrem na Podolu Zachodnim i inne.
WGranica polsko-gdańska – istniejąca w okresie międzywojennym (1920-1939) granica państwowa o długości 139 km pomiędzy Wolnym Miastem Gdańskiem i Polską.
WGranica polsko-szwedzka – granica międzypaństwowa pomiędzy Rzecząpospolitą (Inflanty) a Królestwem Szwecji istniejąca w latach 1561-1722.
WGranica polsko-środkowolitewska – granica Polski z Litwą Środkową, formalnie była granicą państwową od 12 października 1920 roku do 24 marca 1922 roku.
WKalisia – miejscowość w Europie Środkowej wzmiankowana przez Klaudiusza Ptolemeusza w Geografii, jedna ze 137 miejscowości umieszczonych na mapie Germania Magna, czwarta mapa Europy, dawniej dość powszechnie identyfikowana z Kaliszem. Oprócz podobieństwa nazwy identyfikację tę potwierdzać miała podawana przez aleksandryjskiego geografa szerokość geograficzna (52°50′), podobna do faktycznej szerokości geograficznej dzisiejszego Kalisza (51°45′27″).
WMapa Świętej Warmii została wykonana w roku 1755 przez matematyka i geografa z Elbląga, Jana Fryderyka Enderscha (1705-1796). Wykonał ją na zlecenie biskupa warmińskiego Adama Stanisława Grabowskiego, a obejmowała ona obszar księstwa warmińskiego.
WNiemieckie urzędowe nazwy miejscowości położonych obecnie na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, obowiązujące do 1945 roku
WRozbiory Polski – okres w dziejach Polski i Litwy w latach 1772–1795, kiedy Rzeczpospolita Obojga Narodów za sprawą sąsiednich Rosji, Prus i Austrii dokonała na ich rzecz cesji części swojego terytorium, jako wynik przegranej wojny bądź pod groźbą użycia siły.
WIII rozbiór Polski (1795) – ostatni z trzech rozbiorów Polski, do których doszło pod koniec XVIII wieku
WSarmacja europejska – pojęcie geograficzne pierwszy raz użyte w starożytności przez geografa aleksandryjskiego Klaudiusza Ptolemeusza.
WSezesko - miejscowość wymieniona w bulli wrocławskiej o niepewnej identyfikacji.
WSłownik geograficzny Królestwa Polskiego – geograficzny słownik encyklopedyczny wydany w latach 1880–1902 w Warszawie przez Filipa Sulimierskiego, Bronisława Chlebowskiego i Władysława Walewskiego; rejestrował toponimy z obszaru Rzeczypospolitej Obojga Narodów oraz niektórych terenów ościennych ; wielokrotnie wznawiany, stanowi cenne źródło wiadomości geograficznych, historycznych, gospodarczych, demograficznych i biograficznych.
WSuwalszczyzna Sopoćkińska, zwana też Trójkątem Sopoćkińskim – mały region geograficznie i etnograficznie wyodrębniony po II wojnie światowej, gdy część byłego powiatu augustowskiego weszła w skład Związku Sowieckiego. Podział ten był niezgodny zarówno z postanowieniami jałtańskimi jak i umową polsko-sowiecką z 1945 r., które uznawały tzw. Linię Curzona za wschodnią granicę Polski. Stanowi południowo-wschodni skrawek historycznej Suwalszczyzny.
WTrójkąt Trzech Cesarzy – określenie miejsca, gdzie w latach 1846–1915 zbiegały się granice trzech europejskich mocarstw biorących udział w rozbiorze Polski: Prus, Austrii i Rosji. Ten punkt na mapie to w zasadzie trójstyk trzech cesarstw.
WZbrucz – rzeka na zachodniej Ukrainie o długości 247 km, lewy dopływ Dniestru.
WZiemie Odzyskane – określenie odnoszące się do ziem zachodnich i północnych współczesnej Polski, które zgodnie z postanowieniami konferencji poczdamskiej zostały przyznane Polsce.