W

Antillia lub Antilia – legendarna wyspa położona na Oceanie Atlantyckim, na zachód od Półwyspu Iberyjskiego, której istnienia domniemywano w XV wieku.

W

Wyspy Aurory – nieistniejący w rzeczywistości archipelag położony na południowym Atlantyku, odkryty rzekomo w 1762 roku i przez kilkadziesiąt lat umieszczany na mapach.

W

Bermeja lub Vermeja – rzekoma wyspa w Zatoce Meksykańskiej, położona niedaleko północnych wybrzeży półwyspu Jukatan.

W

Brasil, Hy-Brasil – legendarna wyspa na Oceanie Atlantyckim, położona rzekomo na zachód od Irlandii.

W

Buss – rzekoma wyspa na północnym Atlantyku, odkryta jakoby we wrześniu 1578 roku, w trakcie trzeciej ekspedycji Martina Frobishera w poszukiwaniu Przejścia Północno-Zachodniego.

W

Dougherty Island – nieistniejąca w rzeczywistości wyspa w południowej części Oceanu Spokojnego, odkryta rzekomo w 1841 roku i do początku XX wieku zaznaczana na mapach.

W

Frisland – fikcyjna wyspa na północnym Atlantyku, według XVI i XVII-wiecznych podań leżąca niedaleko południowych brzegów Islandii.

W

Groclant – nieistniejąca w rzeczywistości wyspa, na skutek pomyłki umieszczana na kilku mapach z przełomu XVI i XVII wieku.

W

Kassyterydy – wzmiankowane w dziełach autorów antycznych wyspy leżące ponoć na Oceanie Atlantyckim, uważane za źródło cyny i ołowiu.

W

Maria Theresa – domniemana rafa koralowa na południowym Pacyfiku, na południe od archipelagu Tuamotu i na wschód od Nowej Zelandii. Na francuskich mapach oznaczana też jako Tabor. Prawdopodobnie jest „widmową” wyspą.

W

Mayda – fikcyjna wyspa położona jakoby na Oceanie Atlantyckim, od XIV wieku przez ponad pięćset lat umieszczana na mapach.

W

Pepys Island – rzekoma wyspa położona u wybrzeży Ameryki Południowej, w wyniku błędu przez kilkadziesiąt lat umieszczana na mapach.

W

Sandy Island – nieistniejąca wyspa rzekomo położona pomiędzy Australią a Nową Kaledonią na Morzu Koralowym. Wyspa zaznaczona jest na niektórych mapach, oraz w niektórych wydaniach Times Atlas of the World.

W

Taprobana lub Taprobane – według starożytnych geografów wyspa położona na południe od Indii. Przypuszczalnie identyczna z Cejlonem, z czasem podobnie jak Thule obrosła w liczne, nieprawdopodobne legendy.

W

Thule – starożytna nazwa wyspy w północnej części Oceanu Atlantyckiego, wzmiankowana po raz pierwszy w IV wieku p.n.e. przez greckiego żeglarza Pyteasza z Massalii w jego dziele Perí Okeanu. Według jego relacji Thule miała znajdować się o 6 dni żeglugi na północ od wyspy Wielka Brytania. Thule identyfikowana jest zwykle z Islandią, Szetlandami lub wybrzeżem Norwegii.

W

Wyspa Kalifornia – błędne określenie Kalifornii jako wyspy, datowane na XVI wiek. Sądzono wtedy, że Kalifornia była oddzielona w całości od kontynentu amerykańskiego przez cieśninę, a nie, jak obecnie wiadomo, przez Zatokę Kalifornijską.

W

Wyspa Świętego Brendana – legendarna wyspa na Atlantyku, do której miał dopłynąć święty Brendan.