
Historia Pomorza Zachodniego – na Pomorzu Zachodnim krzyżowały się interesy Polski, Brandenburgii, Państwa Zakonnego, Meklemburgii, Szwecji, Danii i Cesarstwa Niemieckiego.

Bitwa morska przy przylądku Darsin – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 1184.
Bitwa pod Cedynią odbyła się 24 czerwca 972 między wojskami księcia Polan Mieszka I a margrabiego Marchii Łużyckiej Hodona, wspomaganego przez możnowładcę Zygfryda von Walbeck. Wyprawa była prywatnym przedsięwzięciem możnowładców niemieckich, niezgodnym z wcześniejszymi traktatami Mieszka I z Ottonem I. Bitwa stanowiła jedyny większy epizod najazdu Hodona na Pomorze Zachodnie opanowane kilka lat wcześniej przez Polan.

Drang nach Osten – pojęcie historyczne określające politykę niemieckiej ekspansji terytorialnej na tereny słowiańskie i nadbałtyckie, stosowane w odniesieniu do czasów średniowiecznych, przełomu XIX i XX wieku oraz w kontekście polityki nazistowskiej w XX wieku. Współcześnie pojęcie to nabrało szerszego kontekstu.

Herb księstwa pomorskiego – to jeden z symboli księstwa pomorskiego, który zaczął kształtować się około połowy XV wieku z połączenia poszczególnych herbów ziemskich.

Herb Prowincji Pomorze – jeden z symboli Prowincji Pomorze, jednostki administracyjnej państwa pruskiego, a potem zjednoczonych w XIX w. Niemiec.
W średniowieczu region Pomorza zamieszkiwany był przez słowiańskie plemiona: Pomorzan (Kaszubów) w części przedodrzańskiej oraz Połabian w części zaodrzańskiej. Główne ośrodki znajdowały się w Gdańsku, Kołobrzegu, Wolinie, Arkonie.

Jomswikingowie – legendarna zbrojna drużyna, stacjonująca w Jomsborgu w X i XI wieku. Według sag utworzona została dla ochrony duńskich wpływów w kraju Słowian. Miała również brać udział w wielu starciach na Bałtyku oraz najeżdżać pobliskie kraje. Sławę Jomswikingom przyniosła bitwa w zatoce Hjorungavagr.

Konflikt o spław Regą – jeden z zatargów handlowych na Pomorzu między Gryficami a białobockim klasztorem i Trzebiatowem, trwający w latach 1317–1686.

Księstwo pomorskie – historyczne państwo na wybrzeżu Bałtyku. Władzę w nim sprawowali książęta pomorscy z dynastii Gryfitów. Okresowo lenno polskie, duńskie, a następnie księstwo Świętego Cesarstwa Rzymskiego. We wczesnym średniowieczu językiem używanym na tych ziemiach był język pomorski. Od późnego średniowiecza na Pomorzu Zachodnim przeważał język niemiecki, choć język pomorski (kaszubski) zachował się częściowo na Pomorzu Słupskim do czasów współczesnych. Zazwyczaj przez „księstwo pomorskie” rozumie się księstwa Gryfitów obejmujące Pomorze Zachodnie, choć istniały też księstwa na Pomorzu Wschodnim.

Księstwo rugijskie – połabskie księstwo wasalne Królestwa Danii, istniejące w latach 1168–1325, obejmujące wyspę Rugia oraz ziemie na Pomorzu Przednim. Było rządzone przez książąt z lokalnej dynastii Wisławiców. W 1325 roku księstwo włączone do władztwa książąt z dynastii Gryfitów.

Księstwo Słupskie – księstwo istniejące w latach 1368-1478, jedno z księstw pomorskich. Obejmowało ziemie dzisiejszych powiatów: słupskiego, sławieńskiego, bytowskiego, lęborskiego oraz fragmentów wejherowskiego i koszalińskiego.

Nicolas Sanson – francuski geograf i kartograf. Był założycielem francuskiej szkoły kartograficznej oraz geografem Ludwika XIV. Stworzył wiernopowierzchniową siatkę kartograficzną dla całej Ziemi.

Sejm trzebiatowski – landtag z 1534 roku, na którym zdecydowano o przyjęciu na Pomorzu Zachodnim nauki protestanckiej jako religii państwowej.
Bitwa Mieszka I z Wichmanem i Wolinianami została stoczona 22 września 967 roku na obszarze Pomorza Zachodniego. Dokładne miejsce jej stoczenia nie jest znane. Bitwa ta była ostatnim epizodem walk polskiego księcia z saskim hrabią-awanturnikiem i generalnym starciem między Polanami a plemionami pomorskimi, którego stawką było panowanie nad obszarem na wschód od Odry.

Wielka Mapa Księstwa Pomorskiego – powstała w latach 1610–1618 na zamówienie księcia szczecińskiego Filipa II. Autorem mapy Pomorza Zachodniego był niemiecki kartograf Eilhardus Lubinus.

Wojna wkrzańska 1425-1427