WJosé de Acosta – hiszpański przyrodoznawca, misjonarz i jezuita. Był jednym z pierwszych Europejczyków który zajmował się badaniem geografii, przyrody i demografii Ameryki Łacińskiej. Napisał na ten temat obszerną pracę, która przez wieki pozostawała głównym źródłem informacji dla innych uczonych zajmujących się tym tematem. Jest ona ceniona przede wszystkim za nowatorskie podejście do tematu, Acosta nie ograniczał się do biernego opisu zjawisk i rzeczy, poszukiwał przyczyn i logicznego dla nich wytłumaczenia. Acosta odrzucał wiele poglądów charakterystycznych dla przyrodników żyjących w jego czasach. Uważał, że Biblii nie można odczytywać literalnie. Był jednym z pionierów geofizyki, interesowały go bowiem takie zjawiska jak trzęsieniami ziemi, aktywność wulkaniczna, prądy, pływy i zjawiska meteorologiczne. Zasłynął jako twórca pierwszej teorii starającej się w naukowy sposób opisać przyczyny powstawania tropikalnych pasatów.
WFrancis Beaufort – irlandzki fizyk i meteorolog.
WTor Harold Percival Bergeron – szwedzki meteorolog.
WVilhelm F.K. Bjerknes – norweski meteorolog i fizyk. W 1904 zaproponował technikę numerycznego prognozowania pogody. Wraz ze swoim synem założył sieć stacji meteorologicznych w Norwegii. W roku 1917 otrzymał propozycję pracy w Bergen i założył Bergen Geophysical Institute. W instytucie tym Vilhelm Bjerknes, jego syn Jacob Bjerknes, Halvor Solberg oraz Tor Bergeron opracowali teorię frontów polarnych. Model ten stanowi podstawy nowoczesnych prognoz pogody w średnich szerokościach geograficznych i przyczynił się do opisu niżów barycznych.
WChristophorus Henricus Didericus Buys-Ballot (1817-1890) – holenderski meteorolog i fizyk. W 1845 roku przeprowadził pierwsze doświadczenie, które potwierdziło przewidzianą przez Christiana Andreasa Dopplera zmianę częstotliwości fal dźwiękowych przy ruchu względnym obserwatora i źródła. Jest on twórcą w meteorologii reguły barycznej, zwanej też prawem Buys-Ballota.
WPaul Josef Crutzen – holenderski chemik atmosfery i meteorolog. W 1995 r. otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii za pracę nad zmianami ilości ozonu.
WHugo Hildebrand Hildebrandsson – szwedzki meteorolog. W roku 1880 Międzynarodowe Stowarzyszenie Meteorologiczne zleciło mu stworzenie Atlasu chmur.
WPär Holmgren – szwedzki meteorolog, prezenter telewizyjny, publicysta i polityk, poseł do Parlamentu Europejskiego IX kadencji.
WWladimir Peter Köppen, Władimir Pietrowicz Köppen – rosyjsko-niemiecki geograf, meteorolog, klimatolog i botanik, badający oświetlenie słońca w różnych częściach Ziemi. Syn Petera Köppena, rosyjskiego etnografa i statystyka. Młodszy brat Friedricha Theodora.
WAndrija Mohorovičić − chorwacki geofizyk, meteorolog i sejsmolog.
WMario José Molina Henríquez – meksykański chemik atmosfery, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w 1995.
WLuigi Palmieri – włoski fizyk, meteorolog, astronom oraz polityk.
WCarl-Gustaf Arvid Rossby był meteorologiem szwedzkim i amerykańskim. Pierwszy wyjaśnił ruch długich fal w atmosferze ziemskiej za pomocą metod mechaniki cieczy. Fale te noszą jego nazwisko.
WPietro Angelo Secchi – włoski uczony i jezuita. Interesował i zajmował się głównie fizyką, matematyką i astronomią. Stosował metody spektroskopii do badania ciał niebieskich, był pionierem w klasyfikowaniu gwiazd ze względu na ich typ widmowy. Oprócz tego badał plamy słoneczne, protuberancje, zjawisko korony słonecznej, podwójne gwiazdy, prognozowanie pogody i magnetyzm ziemski. Był dyrektorem Obserwatorium Watykańskiego.
WTeofrast z Eresos, – grecki uczony i filozof. Uczeń i przyjaciel Arystotelesa, w latach 322-287 p.n.e., jako jego następca, był scholarchą Lýkeionu w szkole perypatetyków. Był nauczycielem Demetriusza z Faleronu.
WWitelon, inne formy imienia: Witelo, Witello, Vitellio, Vitelo, Vitello, Vitello Thuringopolonis – mnich, polski fizyk, matematyk, filozof, optyk, twórca podstaw psychologii spostrzegania.