WKsięstwo bełskie – staroruskie udzielne księstwo powstałe w 1170 roku wskutek feudalnego rozdrobnienia Rusi, lenno Królestwa Polskiego od roku 1366.
WKsięstwo chełmskie – część księstwa halicko-włodzimierskiego, po walkach z Litwinami lenno Królestwa Polskiego od 1366, w 1378 r. utracone na rzecz Węgier, odzyskane i inkorporowane do Polski w 1387.
WKsięstwo czernihowskie (Czernihowszczyzna) – jedno z największych księstw udzielnych Rusi Kijowskiej XI-XIII wieku, położone na lewym brzegu środkowego biegu Dniepru, w dorzeczu Desny i Sejmu.
WRuś Halicko-Wołyńska lub Ruś Halicko-Włodzimierska – jednostka polityczna (dzielnica) powstała w wyniku rozpadu Rusi Kijowskiej z głównymi ośrodkami w Haliczu i Włodzimierzu Wołyńskim. Inne ważniejsze grody i zarazem ośrodki administracyjne księstwa: Bełz, Brześć, Chełm, Czerwień, Drohobuż, Dźwinogród, Lwów, Łuck, Peresopnica, Przemyśl, Szumsk i Trembowla.
WPo śmierci Włodzimierza Wielkiego między jego następcami wybuchły walki o władzę zwierzchnią. Wielkim księciem kijowskim był Świętopełk. Jarosław, nazwany później Mądrym, panował w Nowogrodzie Wielkim, Mścisław – w Tmutarakaniu. W 1019 roku Jarosław zajął Kijów, rozbiwszy wojska swego brata nad Altą. W 1024 roku, gdy był zajęty tłumieniem powstania suzdalskiego, na jego ziemie najechał Mścisław na czele wojsk rusko-kaukaskich. Po przegranej bitwie pod Listwicą Jarosław był zmuszony zgodzić się na podział Rusi. Na mocy pokoju z 1026 roku Mścisław otrzymał ziemie, położone na lewym brzegu Dniepru z głównymi grodami Czernihowem i Perejasławiem. W 1036 roku Mścisław zmarł, nie pozostawiwszy następcy. Jego ziemie powróciły pod władzę Kijowa.
WLatopis Radziwiłłowski lub Latopis Królewiecki – kopia średniowiecznej kroniki ruskiej, z 617 ilustracjami historii Rusi Kijowskiej do 1206 roku. Kopia ta została sporządzona przypuszczalnie na Litwie w XV lub na początku XVI wieku. Tekst kroniki odpowiada starszemu Latopisowi Troickiemu z Ławry Troicko-Siergijewskiej i podobnie jak Latopis Troicki, zawiera tzw. drugą redakcję Powieści minionych lat znaną z Latopisu Ławrientiewskiego (1377).
WKsięstwo Moskiewskie – ruskie księstwo udzielne (dzielnicowe) istniejące od roku 1213 do około 1263 roku ze stolicą w Moskwie, położone nad rzeką Moskwą, prawym dopływem Wołgi, wydzielane i pozostające w stosunku lennym do Wielkiego Księstwa Włodzimierskiego. Przez cały czas istnienia księstwa władzę w nim sprawowali książęta z dynastii Rurykowiczów wywodzący się linii bezpośredniej od Ruryka.
WKsięstwo muromsko-riazańskie – początkowo ziemia, wschodząca w skład księstwa czernichowskiego, która następnie pod koniec XI wieku wyodrębniła się w osobne księstwo. Jako samodzielny organizm państwowy istniało w latach 1097–1129. Kontynuacją dziejową księstwa muromsko-riazańskiego były księstwa muromskie i riazańskie.
WKsięstwo mińskie – księstwo udzielne ze stolicą w Mińsku wydzielone z księstwa połockiego po 1101 roku, istniejące na terenach współczesnej Białorusi od początku XII do 1413 roku.
WPeremyl – wieś na Ukrainie, w rejonie horochowskim obwodu wołyńskiego, dawniej znaczący gród Księstwa Włodzimiersko-Wołyńskiego, leżący nad Styrem.
WKsięstwo połockie – pierwsze ruskie księstwo udzielne ze stolicą w Połocku, powstałe z wydzielenia z Rusi Kijowskiej w końcu X wieku. Istniało jako niezależny byt państwowy z przerwami do ok. 1392 roku.
WRuś Włodzimiersko-Suzdalska – kraina historyczna w środkowej Rosji, położona w międzyrzeczu Oki i Wołgi. Wspólna nazwa zbiorcza ruskich organizmów politycznych: ziemi rostowskiej, Księstwa Rostowsko-Suzdalskiego, Księstwa Włodzimiersko-Suzdalskiego i Wielkiego Księstwa Włodzimierskiego.
WKsięstwo tmutarakańskie – udzielne księstwo ruskie ze stolicą w Tmutarakani, istniejące na przełomie X i XI wieku. Obejmowało Półwysep Tamański, leżący po wschodniej stronie cieśniny Kerczeńskiej, naprzeciwko Kercza. Okresowo zajmowało też sąsiednie terytoria, m.in. rejon dzisiejszego miasta Kercz.
WKsięstwo twerskie – jedno z państw ruskich w średniowieczu na obszarze dzisiejszej Rosji; jako samodzielny byt polityczny istniejące od połowy XIII w. do roku 1485. W XV wieku rywalizowało z Wielkim Księstwem Moskiewskim i Republiką Nowogrodzką o hegemonię nad Rosją.
WKsięstwa Wierchowskie – historyczne określenie 12 niewielkich księstw ruskich, położonych u źródeł i w górnym biegu rzeki Oki i jej dopływu Ugry stanowiących przedmiot sporu pomiędzy Wielkim Księstwem Litewskim i Wielkim Księstwem Moskiewskim na przełomie XV i XVI wieku.
WKsięstwo witebskie – księstwo udzielne ze stolicą w Witebsku wydzielone z księstwa połockiego po 1101 roku, istniejące na terenach współczesnej Białorusi od początku XII do około 1393 roku.