
Boża Stopka – głaz narzutowy w Puszczy Darżlubskiej, na terenie Nadmorskiego Parku Krajobrazowego. Znajduje się na Szlaku Grot Mechowskich, w pobliżu głazu zwanego Diabelskim Kamieniem. Oba głazy służyły w przeszłości jako punkty graniczne.
Cyprysik Lawsona – pomnik przyrody, cyprysik Lawsona, rosnący w centrum Mechowa w gminie wiejskiej Puck.

Dąb Bartuś – dąb szypułkowy zlokalizowany na terenie Parku Narodowego „Bory Tucholskie”, na wschód od wsi Małe Swornegacie, w pobliżu jezior Płęsno i Kacze Oko, nad Strugą Siedmiu Jezior; od 1991 roku ma status pomnika przyrody.
Dąb Napoleona – pomnik przyrody, dąb szypułkowy zlokalizowany w polu na zachód od Borkowa na Kociewiu, w gminie Morzeszczyn, przy drodze wojewódzkiej nr 234 ze Skórcza do Morzeszczyna.

Diabelski Kamień – głaz narzutowy, pomnik przyrody, znajdujący się w Nadmorskim Parku Krajobrazowym, na terenie Puszczy Darżlubskiej, koło miejscowości Połchówko w Gminie Krokowa. Głaz ma wysokość 1,8 m i obwód 12,5 m. Znajduje się na szlaku grot mechowskich, w pobliżu kamienia zwanego Bożą Stopką. Oba głazy służyły jako kamienie graniczne, oddzielające posiadłości bogatych gburów z Połchówka i Czechów.

Dwunastu Apostołów – pomnik przyrody nieożywionej nad brzegiem Zatoki Puckiej, na Pobrzeżu Kaszubskim, na obszarze puckiego osiedla Rozgard, w pobliżu Klifu puckiego. Pomnik stanowi grupę wypłukanych przez fale sztormowe głazów narzutowych i jest objęty obszarem Nadmorskiego Parku Krajobrazowego.

Pomniki przyrody w Gdańsku – stanowią ważny element krajobrazu Gdańska, podkreślają ekologiczny charakter miasta o dużej powierzchni terenów zielonych, dają schronienie dla licznych organizmów i są atrakcją turystyczną.

Na terenie Gdyni znajdują się 74 pomniki przyrody w postaci:50 drzew, 11 głazów narzutowych, 9 grup drzew, 2 pnączy 1 pomnika powierzchniowego, 1 alei.

Głaz Borkowskiego – głaz narzutowy w gdańskiej dzielnicy VII Dwór, leżący w Lasach Oliwskich na terenie Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Miejsce, w którym spoczywa, leży na obszarze lasów komunalnych miasta Gdańska i określane jest potocznie jako Kamieniołomy z powodu zalegania w pobliżu kilku głazów i gruzu skalnego po rozbitych skałach; jest to prawdopodobnie dno dawnego wyrobiska gliny, a wszystkie głazy odsłonięto podczas jego eksploatacji.

Groty Mechowskie – jaskinia we wsi Mechowo w obrębie Wysoczyzny Żarnowieckiej, wytworzona w osadach fluwioglacjalnych zlodowacenia bałtyckiego. Duża osobliwość geologiczna w skali Niżu Środkowoeuropejskiego, chroniona od 1955 roku jako pomnik przyrody nieożywionej. Po drugiej wojnie światowej udostępniona dla ruchu turystycznego – przebiega obok niej szlak turystyczny.
Gruby Dąb – dąb szypułkowy rosnący w dolinie Samborowo w Lasach Oliwskich, na obszarze Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Jego grubość to 5,61 metra, natomiast wysokość według różnych źródeł to 25 lub 28 metrów. Prawdopodobnie jest to najpotężniejsze drzewo w Trójmieście. Jest pomnikiem przyrody o numerze 206A. Jego wiek jest oceniany na około 300 lat lub 360 lat, co czyni go przypuszczalnie najstarszym drzewem w Trójmiejskim Parku Krajobrazowym. Wypuszcza liście później niż inne drzewa i jedynie w górnej części korony.

Kasztanowiec zwyczajny w Jastarni to jedna z atrakcji tego miasta. Właścicielem jest Skarb Państwa, a administruje go Urząd Miejski w Jastarni.

Jesion w Motarzynie – drzewo, które było najstarszym i najgrubszym jesionem wyniosłym w Polsce, miało status pomnika przyrody. Rosło we wsi Motarzyno w gminie Dębnica Kaszubska, w otoczeniu innych starych drzew w parku podworskim, tuż przy pałacu. W 2000 roku zostało powalone przez wiatr. Liczyło wówczas około 415 lat. Miało 715 cm obwodu. Średnica pierśnicy drzewa wynosiła 227,5 cm, a wysokość 28 m.

Na terenie Sopotu znajdują się 32 pomniki przyrody w postaci:24 drzew 5 grup drzew 1 alei drzew 2 głazów narzutowych

Tuszkowska Matka – pomnik przyrody, sosna pospolita rosnąca w lesie między Tuszkowami a Lipuszem, na terenie ścieżki dydaktycznej utworzonej przez Nadleśnictwo Lipusz. Drzewo runęło w wyniku silnej wichury w dniu 11 sierpnia 2017 r. Wysokość sosny wynosiła 35 m. Wiek wyliczony był na ok. 230 lat.