WKrenologia, hydrologia źródeł – nauka wchodząca w skład hydrologii. Interesuje się źródłami. Omawia geologiczne i geomorfologiczne warunki ich powstania, opisuje ich zasilanie i wydajność, a także skład chemiczny i stosunki termiczne.
WGejzeryt – rodzaj martwicy krzemionkowej, tworzącej się wokół gejzerów. Termin wprowadził w roku 1812 Jean Claude Delamétherie.
WHelokren – typ źródła charakteryzujący się powolnym wyciekaniem wód podziemnych na powierzchnię. Helokreny określane są też jako: wysięki, wykapy.
WKrenal – strefa źródliskowa, źródlisko. Krenal dzielony jest na strefę wypływu wód podziemnych – eukrenal oraz strefę odpływu – hypokrenal, sąsiadujący z górnym odcinkiem strefy strumienia – epirhitralem.
WWywierzysko, reokren – typ bardzo wydajnego źródła krasowego. Najczęściej występuje w regionach górskich. Jest to przeważnie źródło typu wokluzyjskiego – nazwa źródła, w którym wypływają na powierzchnię wody podziemne na obszarach krasowych. Wydajność takiego źródła może być znaczna; jeśli jest mniejsza od ilości wody wpływającej do ponoru (wchłonu), wówczas mówimy o ujemnym bilansie zlewni.
WLimnokren – typ źródła, w którym wypływająca woda podziemna gromadzi się w małej niecce, tworząc zbiornik wody stagnującej. Jakkolwiek limnokren zewnętrznie przypomina mały staw lub zbiornik okresowy, odznacza się specyficznymi warunkami siedliskowymi: stosunkowo niską i stałą temperaturą wody oraz trwałością.
WMłaka – powierzchniowy, nieskupiony wypływ wód podziemnych, także wokół źródła, zwykle zatorfiony lub zabagniony wskutek utrudnionego odpływu wody. Często porośnięty roślinnością bagienną.
WTermy Bukowina Tatrzańska – kompleks basenów geotermalnych zasilanych wodą termalną, który zlokalizowany jest w Bukowinie Tatrzańskiej. Jest to jeden z najnowocześniejszych obiektów w Europie. Wody ujmowane są głębokim otworem Bukowina Tatrzańska PIG/PNiG. Kompleks usytuowany jest na skraju Tatrzańskiego Parku Narodowego.
WWysięk (helokren) – miejsce słabego, nieskoncentrowanego wypływu wód gruntowych na powierzchnię terenu. Zazwyczaj woda ta pozbawiona jest odpływu, wskutek tego teren wysięku jest zawilgocony lub zabagniony. Wysączająca się woda powoduje zawilgocenie terenu i nie ma widocznego odpływu na zewnątrz, lecz paruje lub ponownie infiltruje. Stąd wyróżnia się wysięki ewaporacyjne, infiltracyjne i infiltracyjno-ewaporacyjne. Wysięki mogą być stałe lub okresowe.
WYumura Onsen (湯村温泉) – mała wioska, kurort z gorącymi źródłami w dystrykcie Mikata, prefekturze Hyōgo w Japonii.
WŹródlisko – zespół źródeł zgrupowanych blisko siebie.
WŹródło – naturalny, skoncentrowany, samoczynny wypływ wody podziemnej na powierzchnię Ziemi. W hydrobiologii strefa źródliskowa określana jest nazwą krenal, dzielący się na eukrenal i hypokrenal, natomiast organizmy je zamieszkujące to krenon.
WŹródło dolinne – rodzaj źródła występujący w dnie lub na zboczach doliny, w miejscu przecięcia się powierzchni doliny z zwierciadłem wód podziemnych.
WŹródło mineralne - źródło wyprowadzające na powierzchnię terenu wodę mineralną, tj. zawierającą ponad 1000 mg/dm3 rozpuszczonych składników stałych pochodzenia geogenicznego.
WŹródło termalne, źródło ciepłe, źródło gorące, cieplica – źródło, z którego wypływa woda termalna o temperaturze wyższej o co najmniej 5°C od średniej rocznej temperatury powietrza na danym obszarze lub wyższej niż 20°C.