
Balian z Ibelinu, znany również jako Balian z Ramli i Balian z Nablus – możnowładca z Królestwa Jerozolimskiego.

Gilbert z Syrii, 7 wielki mistrz zakonu joannitów w latach 1172-1177.
Henryk Walpot, właściwie Henryk I Walpot von Bassenheim – pierwszy wielki mistrz zakonu krzyżackiego, sprawujący swój urząd w latach 1198–1208.

Otto von Kerpen – wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1208-1209.
Roger de Moulins – ósmy wielki mistrz zakonu joannitów

Raymond du Puy – drugi (1120–1160) wielki mistrz zakonu joannitów, siódmy wielki mistrz lazarytów; błogosławiony Kościoła katolickiego.

Renald de Châtillon – książę-regent Antiochii w latach 1153-1160, następnie wasal Królestwa Jerozolimskiego i senior Zajordanii frankijskiej (Oultrejordain) od 1175 roku.

Hermann von Salza, herbu Lilium – wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1210–1239, faktyczny twórca potęgi zakonu.

Gerard Tonque, właśc. Gérard Tonque znany również jako Gérard de Martigues – założyciel zakonu szpitalników, podzielonego później na zakony świętego Łazarza i świętego Jana. Uznawany za pierwszego wielkiego mistrza obu zgromadzeń, choć sam używał tytułu przeora lub rektora szpitala; błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego.

Arnaud de Toroges – dziewiąty wielki mistrz zakonu templariuszy w latach 1180-1184.
Henryk von Tunna, nazywany też Henrykiem Bartem – trzeci w kolejności wielki mistrz zakonu krzyżackiego, sprawujący swój urząd w 1209 roku.
Jacques de Vitry – francuski kardynał.

Wilhelm z Tyru – arcybiskup Tyru od 1175 roku, kronikarz średniowieczny, autor dzieła, w którym opisywał dzieje I krucjaty oraz Królestwa Jerozolimy do roku 1184.