WBackbencher – pojęcie funkcjonujące w systemie politycznym Wielkiej Brytanii oraz innych państw opierających swój ustrój polityczny na modelu westminsterskim, m.in. Australii, Kanady i Nowej Zelandii. Oznacza członka parlamentu, który nie pełni żadnych funkcji w rządzie lub nie jest członkiem gabinetu cieni. W praktyce, status taki posiada większość parlamentarzystów.
WDolar kanadyjski – oficjalna waluta Kanady.
WHansard to nazwa oficjalnego raportu zawierającego kompletny zapis obrad Parlamentu Brytyjskiego, tj. Izby Gmin oraz Izby Lordów. Podobny biuletyn o tej samej nazwie wydawany jest, oprócz Wielkiej Brytanii, także w kilku innych krajach.
WHerb Kanady – to jeden z symboli państwowych Kanady.
WO Canada – kanadyjska pieśń patriotyczna, od 1980 będąca hymnem państwowym tego kraju.
WIzba Gmin Kanady – izba niższa parlamentu federalnego Kanady. Składa się z 338 deputowanych wybieranych na kadencję nie dłuższą niż cztery lata. W wyborach stosuje się ordynację większościową i jednomandatowe okręgi wyborcze.
WKonfederacja Kanady – polityczny i prawny proces tworzenia Kanady.
WMonarcha Kanady – głowa państwa w Kanadzie. Obecnie jest nim królowa Elżbieta II. Zastępuje ją gubernator generalny, którego kadencja trwa 5 lat.
WParlament Kanady – najwyższa władza ustawodawcza w Kanadzie.
WSocjalizm demokratyczny i socjaldemokracja zaliczane są obok liberalizmu i konserwatyzmu do głównych ruchów politycznych Kanady.
WPoczątki relacji Unii Europejskiej z Kanadą sięgają lat 70. XX w. W 1972 r. zapoczątkowano wzajemne konsultacje ws. stosunków bi- i multilateralnych, które odbywają się dwa razy rocznie. Rok później Parlament Europejski wraz z Kanadyjską Izbą Gmin zapoczątkowały coroczne spotkania parlamentarzystów, a Kanada akredytowała specjalnego ambasadora przy Wspólnocie. 6 lipca 1976 r. zawarto ramowy układ o handlu i współpracy gospodarczej, który ustalił sposoby kontaktów między komisarzem wspólnoty ds. stosunków zewnętrznych i kanadyjskim ministrem handlu międzynarodowego. Nad szczegółami dzisiejszych relacji w poszczególnych kwestiach gospodarczych pracują różne podkomitety i grupy robocze, zajmujące się m.in.: telekomunikacją, inwestycjami, ochroną środowiska czy handlem drewnem, papierem, minerałami, metalami i technologiami informatycznymi.
WZgromadzenie Legislacyjne Nowego Brunszwiku – składa się współcześnie z 49 deputowanych. Deputowani wybierani są w 49 jednomandatowych okręgach.