W

Afera Hniliczek, konwersja hnilicka, sprawa hnilicka – skandal polityczno-wyznaniowy, jaki miał miejsce w Galicji w pierwszych miesiącach roku 1882.

W

Galicyjsko-Russkie Towarzystwo Dobroczynne – rosyjska organizacja działająca w latach 1902–1915 w Petersburgu i od 1913 do 1914 na Wołyniu. Jej celem było wspieranie ruchu moskalofilskiego w austriackiej Galicji, a tym samym przygotowywanie gruntu pod przyszłą aneksję tego regionu do Rosji. Organizacja była popierana przez rosyjskie koła nacjonalistyczne i hierarchię Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Towarzystwo pozyskiwało środki finansowe dla organizacji moskalofilskich w Galicji, na Bukowinie i Zakarpaciu, wspierało moskalofilów emigrujących do Rosji, jak również prowadziło w samej Rosji akcje propagandowe przedstawiające sytuację narodowościową i wyznaniową w tych regionach.

W

Instytut Stauropigijny we Lwowie – galicyjska organizacja kulturalno-oświatowa i naukowo-wydawnicza, utworzona w 1788 na bazie Bractwa Uspieńskiego, dekretem cesarza Józefa II.

W

Maksym Gorlicki, właśc. Maksym Sandowycz, Sandowicz – duchowny prawosławny pochodzenia łemkowskiego.

W

Narodnyj Dim we Lwowie – jedna z najstarszych ukraińskich instytucji kulturalno-oświatowych, utworzona w 1849 we Lwowie dzięki staraniom Głównej Rady Ruskiej, a szczególnie księdza Lwa Treszczakiwśkiego.

W

Obóz internowania w Talerhof – obóz dla internowanych Rusinów z Galicji i Bukowiny, oskarżonych o moskalofilstwo, utworzony przez władze austro-węgierskie, działający w Thalerhof, na terenie lotniska wojskowego koło Grazu od 4 września 1914 do maja 1917.

W

Michaił Pietrowicz Pogodin, ros. Михаи́л Петро́вич Пого́дин – rosyjski historyk, pisarz, dziennikarz, profesor Uniwersytetu Moskiewskiego i członek Petersburskiej Akademii Nauk. Jeden z ideologów ideologii wielkoruskiej i panslawizmu.

W

Ruch obrzędowy w Galicji – działania podejmowane przez duchowieństwo greckokatolickie w Galicji na rzecz usunięcia z liturgii elementów o genezie łacińskiej, jakie pojawiły się w niej między XVII a XIX stuleciem. Był on metodą walki o samostanowienie narodowe Rusinów (Ukraińców) galicyjskich. Wzorem dla duchownych zaangażowanych w ruch obrzędowy były tradycje Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Ruch obrzędowy, trwający z największą siłą od końca lat 50. XIX w. do początków kolejnej dekady, był prowadzony z inicjatywy oddolnej, bez skoordynowanego planu i bez oficjalnej sankcji hierarchii greckokatolickiej.

W

Święta Ruś – religijno-filozoficzna koncepcja, funkcjonująca na przestrzeni wieków w Rosji, w mniejszym stopniu na Białorusi i Ukrainie, zawiera wyobrażenie państwa, w którym w doskonałej harmonii funkcjonują Rosyjski Kościół Prawosławny oraz naród. W ocenie polskiego teologa prawosławnego Marka Ławreszuka

W

Świętojurcy – ukraińskie ugrupowanie polityczne, działające od 1848 we Lwowie przy wsparciu wyższych duchownych unickich.

W

Zoria Hałyćka – pierwsza ukraińska gazeta wydawana w Galicji.