W

Bryndzové halušky - jedno z najpopularniejszych dań kuchni słowackiej. Są to drobne kluseczki z ciasta ziemniaczano-mącznego (haluszki) przecierane przez sito. Podawane z bryndzą. Wierzch dania polewa się roztopioną słoniną i skwarkami. Co roku w górskiej osadzie Turecká u podnóża Wielkiej Fatry odbywają się światowe mistrzostwa w gotowaniu i konsumpcji tej potrawy.

W

Bundz, bunc – ser z mleka owczego, produkowany głównie na Podhalu.

W

Golonka – nazwa tradycyjnej polskiej potrawy z tuszy świni domowej.

W

Gołka – tradycyjna nazwa wędzonego sera krowiego, produkowanego w sposób zbliżony do oscypka.

W

Kołduny (kałduny) – małe lub średniej wielkości pierogi, tradycyjna potrawa kuchni litewskiej, białoruskiej, polskiej. Najbardziej klasycznym nadzieniem kołdunów jest siekana surowa wołowina, łój wołowy, duszona cebula i przyprawy. Ciasto na kołduny wyrabiane jest z mąki, wody, jajek i niewielkiej ilości masła. Po ulepieniu kołduny są gotowane w wodzie albo rosole bądź pieczone.

W

Kwaśnica – tradycyjne danie polskiej kuchni góralskiej; zupa przygotowywana z kiszonej kapusty i mięsa, spożywana zwykle z ziemniakami lub chlebem.

W

Pierogi ruskie, pierogi galicyjskie – popularny w Polsce i na Ukrainie rodzaj pierogów, których nazwa wywodzi się od Rusi Czerwonej. Nie należy jej mylić, jak to często jest robione, z Rosją, gdzie ten typ pierogów nie jest zbyt dobrze znany, ponieważ były bardzo popularne wśród Polaków mieszkających na terenach Rusi.

W

Pischinger – torcik z wafli przekładanych masą czekoladowo-orzechową, oblany lukrem czekoladowym. Pomysłodawcą tortu był wiedeński cukiernik Oscar Pischinger, tworzący swoje cukiernicze dzieła w drugiej połowie XIX wieku. Po dzień dzisiejszy w byłej Galicji jest przygotowywany przez gospodynie dla niespodziewanych gości.

W

Proziaki, chleb sodowy – placki mączne z dodatkiem "prozy" pochodzące z Podkarpacia, znane też w innych częściach Polski.

W

Suska sechlońska – odmiana handlowa suszonych owoców śliwy domowej, produkowanych metodami tradycyjnymi wyłącznie na terenie gmin: Czchów, Gnojnik, Iwkowa, Łososina Dolna, Gródek nad Dunajcem, Lipnica Murowana i Laskowa. Produkt posiada Chronione Oznaczenie Geograficzne Unii Europejskiej.

W

Śliwowica łącka – rodzaj śliwowicy produkowanej i rozprowadzanej poza legalnym rynkiem, mocny napój alkoholowy wytwarzany w sposób tradycyjny ze śliwek, przede wszystkim z odmiany Węgierka Zwykła. Ma charakterystyczny żółtawy kolor oraz zapach śliwek. Napój ten jest produkowany w gminie Łącko, znajdującej się na pograniczu Beskidu Sądeckiego, Wyspowego i Gorców.