W

Jinja – miejsce kultu w japońskiej religii shintō. Odróżnia się także inne typy i rodzaje tych budowli o nazwach: jingū, miya, taisha, mori, hokora.

W

Komainu – kamienne figury par lwów-psów, mitycznych bestii strzegących przed demonami: chramy shintō, świątynie buddyjskie, prywatne domostwa.

W

Torii – symboliczna brama o charakterystycznym kształcie, prowadząca do świętego obszaru chramów i miejsc świętych shintō (w shintō ptaki są uważane za posłańców kami. Chramy mogą mieć jedną lub więcej torii. Największa z nich nazywa się „pierwszą torii” i stoi przy wejściu na teren chramu. Mogą być ustawione również w różnych punktach, aby wskazywać poziom świętości w zbliżaniu się do głównego pawilonu.

W

Atsuta-jingū – chram shintō w dzielnicy Atsuta, w Nagoi, w Japonii.

W

Haiden – budynek poświęcony modłom i obrzędom kultowym lub oratorium w chramie shintō.

W

Honden – najświętszy budynek w chramie shintō, przeznaczony wyłącznie dla czczonych w nim kami, symbolizowanych najczęściej przez lustro lub niekiedy przez statuę. Honden jest zamknięty dla wyznawców, a kapłani shintō wchodzą do niego wyłącznie dla odprawienia rytuałów. W najważniejszych chramach dostęp do hondenu ma wyłącznie cesarz. Rytuały otwarcia i zamknięcia drzwi są istotną częścią życia chramu.

W

Ise-jingū – chram shintō poświęcony bogini Amaterasu, znajdujący się w japońskim mieście Ise w prefekturze Mie.

W

Itsukushima-jinja – chram shintō na wyspie Itsukushima w mieście Hatsukaichi. Znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Część budynków i przedmiotów została uznana przez rząd japoński za skarby narodowe.

W

Izumo-taisha lub Izumo-ōyashiro – jeden z dwóch najstarszych chramów shintō w Japonii, w prefekturze Shimane.

W

Seitenkyū – największe w Japonii sanktuarium taoistyczne w mieście Sakado, w prefekturze Saitama.

W

Złoty Pawilon , oficjalna nazwa Rokuon-ji – świątynia zen w Kioto. Budynek reprezentuje tzw. kulturę Kitayama z okresu Muromachi.