
Giovanni Giorgio Biandrata, pol. Jan Jerzy Blandrata – włoski lekarz, teolog, działacz reformacyjny w Polsce i na Litwie.
Jan Crell, Johannes Crell, Crellius − teolog, duchowny i pisarz braci polskich.

Marcin Czechowic – teolog protestancki, polemista, pisarz i poeta religijny. Reprezentował radykalny nurt plebejski w ruchu braci polskich. Był jednym z pionierów pacyfizmu w Polsce. Głosił całkowity zakaz zabijania. Jest uznawany za mistrza wczesnej prozy polskiej. W 1603 roku jako autor trafił do pierwszego polskiego Indeksu Ksiąg Zakazanych powstałego z inicjatywy biskupa Bernarda Maciejowskiego.
Stanisław Lubieniecki herbu Rola, ps. Christianus Thimoteus, Brutus – polski astronom, historyk, pisarz i członek wspólnoty braci polskich zabiegający o odwołanie edyktu z 1658 roku o banicji braci polskich. Jego nazwisko w pismach anglojęzycznych zapisywane jest również jako Lubiniezky lub Lubyenyetsky, rezydent króla polskiego w Hamburgu w latach 1667–1674.

Samuel Przypkowski herbu Radwan, pseud.: Julius Celsus, Ireneus Philaletes, – pisarz religijny i polityczny, działacz braci polskich, poeta.

Marcin Ruar – działacz reformacyjny braci polskich, propagator unitarianizmu i tolerancji religijnej m.in. w Polsce, pisarz, duchowny i teolog.

Faust Socyn, wł. Fausto Sozzini, – włoski reformator religijny, teolog, polemista, pisarz i poeta. Twórca socynianizmu i doktryny religijnej braci polskich, dziadek Andrzeja Wiszowatego. Wpływ poglądów Socyna na ówczesną Europę zachodnią i środkową był znaczący i przyczynił się do stworzenia racjonalizmu i koncepcji państwa demokratycznego.
Jonasz Szlichtyng inne formy nazwiska: Schlichting, Jonas Slichtingius de Bukowiec, pseud.: Jan Simplicius, Eques Polonus, Iraeneus Sedaletophilus(?), – szlachcic polski, pisarz i teolog braci polskich. Ojciec Krzysztofa Szlichtynga.

Andrzej Wiszowaty herbu Pierzchała, inna forma nazwiska: Andreas Wissowatius, – filozof, teolog, ideolog religijny braci polskich, kaznodzieja ariański, pisarz-polemista, poeta, redaktor i wydawca.
Johann Ludwig von Wolzogen, baron von Tarenfeldt, Freiherr von Neuhäusel – spolonizowany austriacki filozof, teolog, matematyk. Mieszkał wiele lat w Polsce, działając w ruchu braci polskich. Pisał w języku polskim i łacińskim.