WJan Chrzciciel Albertrandi, inna forma nazwiska: Albetrandy, pseud. i krypt.: Antykiewicz; Jeden z tegoż Towarzystwa; Nieukolubski; Ten, który pierwotne tłumaczenie przed 40 laty wykonał; X. A. S. J.; X. A. Soc. Jesu; X. I. A. N. K. K. W.; X. J. A.; X. J. A. S. J., – polski biskup rzymskokatolicki, jezuita, biskup pomocniczy poznański w latach 1796–1798, biskup pomocniczy warszawski w latach 1798–1808, dziekan płocki, wikariusz generalny w archidiakonacie warszawskim w latach 1796-1797, prepozyt kapituły kolegiackiej św. Jana Chrzciciela w Warszawie w 1779 roku, kanonik kapituły katedralnej gnieźnieńskiej fundi Wiewiec w 1786 roku, historyk, tłumacz, poeta, publicysta i bibliotekarz, główny cenzor mianowany przez rosyjskiego komendanta Warszawy gen. Friedricha von Buxhoevedena po stłumieniu insurekcji kościuszkowskiej.
WCyprian Godebski herbu Godziemba – pułkownik Wojska Polskiego, poeta i prozaik, redaktor Zabaw Przyjemnych i Pożytecznych, członek Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Warszawie, wolnomularz; ojciec Franciszka Ksawerego, dziad rzeźbiarza Cypriana. Godebski zapoczątkował nurt literatury pozostającej w ścisłym związku z walką wyzwoleńczą, stworzył ideał żołnierza-poety.
WJan Aleksander Gorczyn znany także jako Gorczyński – polski drukarz, wydawca, rytownik, sztycharz, pisarz dewocyjno-religijny, matematyk, heraldyk i kompozytor.
WMichał Gröll – księgarz, nakładca i drukarz warszawski.
WJózef Epifani Minasowicz (Minasiewicz) herbu Przyjaciel, ps. i krypt.: Author Speciminis Musae Latinae; Brykacy Staruszkiewicz wojski derpski; Eudox Prawdzicki; Filon Achacy Patriałowski; Gaudenty Radoszycki; I. E. M.; I. E. M. K. K. K.; I. E. M. K. K. S. I. K. M.; J. E. M.; J. E. M. C. C. K.; J. E. M. K. K.; J. E. M. K. K. K.; J. K. Mci Sekr.; J. E. M. K. K. J. K. M. S.; Muzofil wierszpolski; M. T. A.; Patriałowski; Radosz Ochotnicki cześnik parnawski; Rzetelnicki; X. I. M.; X. Tomasz Czytelnicki proboszcz utopiński – polski wydawca, poeta, tłumacz, publicysta i redaktor.
WTadeusz Antoni Mostowski herbu Dołęga, krypt.: M-I; X, – polski literat, publicysta, polityk, wydawca, krytyk literacki, minister spraw wewnętrznych Księstwa Warszawskiego, minister prezydujący w Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji Królestwa Polskiego od grudnia 1815 roku do grudnia 1830 roku, członek Komisji Najwyższej Egzaminacyjnej przy Radzie Stanu Królestwa Kongresowego w 1830 roku.
WAdam Tadeusz Stanisław Naruszewicz – polski jezuita, nadworny historyk i poeta, dramatopisarz i tłumacz, biskup smoleński w latach 1788-1790, biskup łucki w latach 1790-1796, sekretarz Rady Nieustającej w latach 1781-1786, pisarz wielki litewski w latach 1781-1788, senator. Ojciec polskiego klasycyzmu. Już za życia nazywano go „polskim Horacym” i spadkobiercą Jana Kochanowskiego. Jeden z głównych prekursorów badań nad Słowiańszczyzną, obok Jana Potockiego, Zoriana Dołęgi-Chodakowskiego, Józefa Maksymiliana Ossolińskiego i Wawrzyńca Surowieckiego.
WJulian Ursyn Niemcewicz herbu Rawicz, ps. i krypt.: Anonim; Iwan Wasilewicz, oficer w wojsku moskiewskim; J.N.; J.U.N.; J.Ur.N.; Julius Orion; Mośko Jankiele – polski dramaturg, powieściopisarz, poeta, historyk, pamiętnikarz, publicysta, tłumacz, wolnomularz, zastępca wielkiego mówcy Wielkiej Loży Narodowej Wielkiego Wschodu Polskiego w 1781 roku, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1791–1792.
WŁukasz Opaliński herbu Łodzia, łacińska forma nazwiska: Luca Opalinius, pseud. anagramiczny: Paulus Naeocelius, – marszałek nadworny koronny, starosta pobiedziski, marszałek sejmu zwyczajnego w Warszawie (1638), podkomorzy kaliski (1638-1640), podkomorzy poznański, starosta hrubieszowski, poeta, satyryk, pisarz polityczny i teoretyk literatury.
WJózef Weyssenhoff – szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego, publicysta, prawnik, poseł inflancki, poseł z Inflant na Sejm Czteroletni w 1788 roku, kapitan wojsk litewskich, wolnomularz.