
Abd al-Malik ibn Marwan – kalif z dynastii Umajjadów w latach 685–705. Syn kalifa Marwana I i Aiszy, córki Mu’awiji I. Uważany za jednego z najwybitniejszych kalifów z dynastii Umajjadów.

Al-Walid I – kalif w latach 705-715.

Al-Walid Ibn Jazid, arab. الوليد بن يزيد, – jedenasty kalif z dynastii Umajjadów, panujący od lutego 743 aż do śmierci, oraz poeta arabski uważany za prekursora poezji epoki Abbasydów.
Hiszam ibn Abd al-Malik, arab. هشام بن عبد الملك, – dziesiąty kalif z dynastii Umajjadów, panujący od stycznia 724 aż do śmierci.

Jazid I ibn Muawiya – drugi kalif z dynastii Umajjadów, panował w latach 680–683.

Jazid ibn Abd al-Malik, arab. يزيد بن عبد الملك, – dziewiąty kalif z dynastii Umajjadów, panujący od roku 720 aż do śmierci.

Marwan I (albo Marwan Ibn al-Hakam – kalif z dynastii Umajjadów, rządzący w latach 684-685.

Marwan II – ostatni kalif z dynastii Umajjadów. Był wnukiem kalifa Marwana I. Doświadczenie wojskowe i polityczne zdobywał w Armenii i Azerbejdżanie. Został kalifem po obaleniu Ibrahima ibn al-Walida. Na lata jego rządów przypadł okres licznych powstań i niepokojów. Utracił władzę i życie w wyniku jednego z nich, powstania Abbasydów.

Sulajman Ibn Abd al-Malik, arab. سليمان بن عبد الملك – siódmy kalif z dynastii Umajjadów, panujący od roku 715 aż do śmierci.

Umar ibn Abd al-Aziz lub Omar II – kalif z dynastii Umajjadów (717-720). Jako jeden z pierwszych zaczął zachęcać do przyjmowania islamu przez nie-Arabów. Nowych muzułmanów nazywano mawali.