
Izolinia – krzywa na mapie łącząca punkty o jednakowych wartościach danej cechy. Termin ten i pokrewne terminy pochodzą od stgr. ίσος ísos, „równy” i słowa „linia”, bądź odpowiednich innych słów.

Aklina lub inaczej równik magnetyczny – jedna z izoklin, czyli umownych linii na powierzchni Ziemi lub na mapie specjalnej-geofizycznej, łączących punkty o jednakowej inklinacji magnetycznej ; nazwa „aklina” odnosi się do izokliny, dla której inklinacja jest równa 0°.

Izobata – izolinia łącząca punkty o jednakowej głębokości zbiorników wodnych. Może odnosić się również do geologicznych powierzchni strukturalnych takich jak strop czy spąg.

Izogona – linia biegnąca na mapie wzdłuż miejsc o takiej samej wartości deklinacji magnetycznej. Szczególną odmianą izogony jest agona – linia łącząca punkty o zerowej deklinacji magnetycznej.

Izohieta – izolinia łącząca punkty na mapie klimatycznej o takich samych wartościach sum opadów frontalnych.

Izoknefa – izolinia łącząca punkty na mapie klimatycznej o takiej samej liczbie dni pochmurnych.
Izolampra – izolinia łącząca punkty na mapie klimatycznej o takiej samej liczbie dni pogodnych.

Izopachyta – izolinia, linia łącząca punkty o tej samej wartości miąższości warstwy lub zespołu warstw geologicznej. Mapą przedstawiającą izopachyty jest mapa izopachytowa.

Izosejsta – krzywa na mapie łącząca punkty na powierzchni ziemi, w których wystąpiło takie samo natężenie trzęsienia ziemi.

Warstwica lub poziomica, izohipsa – linia krzywa na mapie łącząca punkty o takiej samej wysokości nad poziomem morza. Powstaje poprzez przecięcie powierzchni terenu płaszczyznami poziomymi, równoległymi i oddalonymi od siebie o stałą wartość cięcia poziomicowego. Rysunek na mapie odtwarza ukształtowanie terenu, a mapa z poziomicami nazywana jest mapą poziomicową (warstwicową).