WAłatau Zailijski – pasmo górskie w Tienszanie, na granicy Kirgistanu i Kazachstanu, rozciągające się na długości ok. 400 km. Najwyższym szczytem jest położony w Kazachstanie Tałgar, wznoszący się na wysokość 4973 m n.p.m. U podnóża gór znajduje się miasto Ałmaty.
WGóry Ałajskie, Ałaj – góry w Kirgistanie i częściowo w Tadżykistanie. Rozciągają się z zachodu na wschód na długości ok. 400 km i szerokości 70−80 km. Od północy ogranicza je Kotlina Fergańska, od południa zaś Dolina Ałajska. Najwyższy szczyt, Tandykul, znajduje się na granicy kirgisko-tadżyckiej i ma wysokość 5539 m n.p.m.. Góry zbudowane są ze skał okruchowych i krystalicznych z łupkami metamorficznymi. Na przedgórzach dominuje roślinność półpustynna, nieco wyżej występują suche stepy. Do wysokości 3000 m n.p.m. pojawiają się łąki stepowe i lasy, tzw. arcza, które spotykane są głównie na stokach północnych. Powyżej 3000 m n.p.m. przeważają łąki typu alpejskiego. W partiach szczytowych roślinność zanika i występują wieczne śniegi oraz lodowce górskie.
WGóry Fergańskie – pasmo górskie w Tienszanie, w zachodnim Kirgistanie, rozciągające się na długości ok. 225 km, od Zbiornika Toktogulskiego do granicy z Chinami. Najwyższy szczyt ma wysokość 4940 m n.p.m. Występują lodowce górskie i złoża węgla kamiennego.
WGóry Kirgiskie – pasmo górskie w Tienszanie, w Kirgistanie i Kazachstanie. Rozciąga się na długości ok. 370 km, od jeziora Issyk-kul na wschodzie, do rzeki Tałas, w okolicach miasta Taraz na zachodzie. Najwyższy szczyt Alamüdün Zachodni ma wysokość 4875 m n.p.m. Powyżej granicy 3700 m n.p.m. znajdują się wieczne śniegi i lodowce górskie. Występują źródła mineralne.
WKüngej Ałatau – pasmo górskie w Tienszanie, w Kirgistanie i Kazachstanie. Rozciąga się na długości ok. 275 km, ograniczając od północy Kotlinę Issykulską z jeziorem Issyk-kul. Najwyższy szczyt ma wysokość 4771 m n.p.m. W wyższych partiach gór występują lodowce górskie.
WPamir – łańcuch górski w Azji Centralnej; węzeł orograficzny, z którego rozchodzą się góry Hindukusz, Karakorum, Kunlun i góry systemu ałajskiego, łączącego się z Tienszanem. Przeważająca część Pamiru leży w Tadżykistanie, skrajne części zaś w Chinach i Afganistanie. Region tworzy nieregularny czworobok ograniczony od północy Kotliną Ałajską, od wschodu Górami Kaszgarskimi, od południa grzbietem Hindukuszu, a od zachodu doliną rzeki Pandż. Najwyższym szczytem Pamiru jest położony w Tadżykistanie Szczyt Ismaila Samaniego, który osiąga wysokość 7495 m n.p.m..
WTerskej Ałatoo – pasmo górskie w Tienszanie, we wschodnim Kirgistanie, ograniczające od południa Kotlinę Issykulską z jeziorem Issyk-kul. Rozciąga się na długości ok. 375 km i szerokości ok. 40 km. Najwyższy szczyt, Karakoł, ma wysokość 5216 m n.p.m.. Stoki południowe są łagodne, północne zaś strome i wysokie, rozcięte wąskimi dolinami. Góry zbudowane są głównie z granitów, łupków metamorficznych i wapieni. Występują lodowce górskie.
WTienszan, Tien-szan – łańcuch górski w Azji Centralnej, na pograniczu Kazachstanu, Uzbekistanu, Kirgistanu i Chin. Długość łańcucha wynosi około 2500 km, najwyższym szczytem jest Szczyt Zwycięstwa.
WGóry Turkiestańskie – część systemu górskiego Hisaro-Ałaju, w Uzbekistanie, Tadżykistanie i Kirgistanie; ograniczają od południowego zachodu Kotlinę Fergańską. Rozciągają się równoleżnikowo na długości 340 km. Najwyższy szczyt (Askały) osiąga 5621 m n.p.m. Góry zbudowane z dolnopaleozoicznych piaskowców i łupków. Na zboczach północnych występują zarośla jałowca, w zapadliskach – łąki, zbocza południowe prawie zupełnie pozbawione roślinności. W górnych partiach występują lodowce. W północnej części znajdują się złoża węgla brunatnego (Sülüktü) i rtęci (Chajdarkan).
WWładimir Putin atyndagy czoku – góra w obwodzie czujskim w Kirgistanie, w Tienszanie, w paśmie Gór Kirgiskich, o wysokości 4446,2 m n.p.m., nazwana na cześć prezydenta Rosji Władimira Putina.