WIkona – obraz sakralny powstały w kręgu kultury bizantyńskiej, wyobrażający postacie świętych, sceny z ich życia, sceny biblijne lub liturgiczno-symboliczne, charakterystyczny dla chrześcijańskich Kościołów wschodnich, w tym prawosławnego i greckokatolickiego. Pierwowzorem ikon były portrety grobowe z Fajum lub wczesnochrześcijańskie malarstwo katakumbowe.
WChrystus i św. Menas, także Ikona Przyjaźni − koptyjska ikona z VI-VII w. pochodząca z klasztoru w Bawit (Bauein) w Środkowym Egipcie, znajdująca się w kolekcji Luwru.
WKlejmo – niewielka samodzielna kompozycja umieszczona na obramowaniu ikony jako dopełnienie jej głównego tematu ukazanego w polu ikony.
WMuzeum Ikon Onufrego – największe albańskie muzeum poświęcone największemu albańskiemu twórcy ikon Onufremu, utworzone 27 lutego 1986, z siedzibą w Beracie.
WMuzeum Szaryskie w Bardejowie – muzeum regionu Szarysz w Bardejowie na Słowacji.
WMuzeum Ukraińskich Ikon Domowych XVI-XX ww. stanowi część Kompleksu Historyczno-Kulturalnego „Zamek Radomyśl”, który znajduje się w miasteczku Radomyśl. Zbiór muzeum to prywatna kolekcja ikon zebranych przez znaną ukraińską lekarkę i działaczkę społeczną, dr med. Olhę Bohomołeć w ciągu 16 lat.
WObjawienia Boga Ojca – orędzia przekazane przez s. Eugenię Elisabettę Ravasio w 1932 roku we Francji, będące jedynymi prywatnymi objawieniami, których bezpośrednim podmiotem jest Bóg Ojciec, uznanymi w Kościele katolickim przez miejscowego ordynariusza.
WRyza – ozdobna metalowa koszulka pokrywająca ikony. Ryzy były stosowane w XV wieku. Ryzy powtarzały zarys postaci, ale przykrywały znaczną część ikony, pozostawiając odkryte jedynie twarze i ręce postaci. Często były wykonywane z cennych materiałów – ze srebra i były ozdabiane kamieniami szlachetnymi
WIkony ślubne – w prawosławiu dwie ikony, tworzące zestaw związany ze ślubem.