
Księgi symboliczne lub Księgi wyznaniowe – zbiór dokumentów, które są oficjalnymi świadectwami wiary poszczególnych Kościołów protestanckich. Wyznania protestanckie, dążąc do ustalenia własnej tożsamości wyznaniowej, formułowały swoją doktrynę w specjalnych zbiorach ksiąg, które noszą też nazwę ksiąg symbolicznych. Zawarte w nich nauczanie ma charakter normatywny w stosunku do członków poszczególnych Kościołów, ale z drugiej strony – podlega ono jedynej normie, za jaką w myśl zasady sola scriptura uchodzi Pismo Święte.

95 tez – dokument ogłoszony przez Marcina Lutra w dniu 31 października 1517 w Wittenberdze.

Institutio religionis christianae lub Institutio Christianae religionis nunc uere demum suo titulo respondens – to traktat teologiczny, napisany przez Jana Kalwina w 1536.

Krzyż hugenocki – symbol wiary wyznawców kalwinizmu, przede wszystkim we Francji, a współcześnie także w innych krajach. Składa się z krzyża maltańskiego oraz z gołębicy, niekiedy zastępowanej ampułką lub stylizowaną łzą. Dodatkowe ozdoby krzyża mają znaczenie symboliczne.

Pięć punktów kalwinizmu – w teologii reformowanej zbiór doktryn odnoszących się do zbawienia człowieka, znanych także jako doktryny łaski. Punkty te stanowią reakcję wyznawców kalwinizmu na remonstrancję arminiańską i zostały przyjęte przez Synod w Dordrechcie w 1619 r. jako obowiązujące. W języku angielskim określane są też poprzez mnemonikę TULIP:T – total depravity U – unconditional election L – limited atonement I – irresistible grace P – perseverance of the saints

Pięć zasad protestantyzmu – podstawowe zasady teologii protestanckiej wyrażone w języku łacińskim w formie haseł: Sola scriptura , Sola fide , Sola gratia , Solus Christus , Soli Deo gloria . Pojawiły się one w XVI wieku podczas reformacji i do dziś pozostają podstawą teologiczną protestantyzmu. Podsumowują one zasadnicze różnice teologiczne z katolicyzmem i wskazują na podstawowe zasady, jakie powinien wyznawać chrześcijanin, aby osiągnąć zbawienie. Uznawanie powyższych zasad jest podstawowym wyznacznikiem uznania danego wyznania chrześcijańskiego za protestanckie.

Róża Lutrowa – godło reformacji protestanckiej, zaprojektowane i opisane przez Marcina Lutra, a zarazem logo większości kościołów ewangelickich obrządku augsburskiego.

Warownym grodem jest nasz Bóg – napisana w 1529 roku przez Marcina Lutra pieśń, która z czasem stała się hymnem reformacji. Według luterańskiej tradycji została ułożona w trakcie podróży na sejm Rzeszy w Augsburgu jako wolne tłumaczenie Psalmu 46. Zawsze towarzyszy ona większym uroczystościom kościelnym, w tym także z okazji Święta Reformacji 31 października.