W

Pomnik zwycięstwa – pomnik w formie łuku triumfalnego, zlokalizowany w Bolzano (Bozen), stolicy autonomicznej prowincji Trydent-Górna Adyga.

W

Pomnik Bartolomeo Colleoniego w Wenecji – renesansowy pomnik konny kondotiera Bartolomeo Colleoniego dłuta Andrei del Verrocchio (1481–88). Pomnik jest wykonany z brązu i ma wysokość 395 cm.

W

Pomnik Gattamelaty – pomnik konny z brązu weneckiego kondotiera Erasma da Narni autorstwa Donatella z 1453.

W

Grobowiec antypapieża Jana XXIII – wykonany w marmurze nagrobek przyścienny. Zamówiony przez pełnomocników Cossy już po jego śmierci, wykonany przez Donatella oraz Michelozza dla przystającego do florenckiej katedry baptysterium, powstał w latach 20. XV wieku. Stanowi jeden z wcześniejszych przykładów sztuki renesansowej we Florencji. Według słów Ferdinanda Gregoroviusa, jest „jednocześnie grobowcem wielkiej schizmy w Kościele i ostatnim miejscem pochówku papieża znajdującym się poza Rzymem”.

W

Latarnia Volty – wieża znajdująca się w miejscowości San Maurizio w gminie Brunate wybudowana w 1927 roku upamiętniając setną rocznicę śmierci Alessandro Volty. Popularne miejsce turystyczne okolic Como.

W

Pomnik Lira – pomnik ku czci byłej włoskiej waluty obowiązującej w latach 1861 – 2002. Włochy są jednym z państw strefy euro, które tym sposobem upamiętniło swój narodowy pieniądz. Znajduje się w miejscowości Rieti. Przedstawia kobietę trzymającą oburącz monetę o nominale 1 lir. Na awersie jest róg obfitości. Wysokość pomnika 330 cm, waga 1200 kilogramów. Na uroczystym odsłonięciu wstęgę przecięła Sophia Loren. Miało to miejsce 1 marca 2003 roku. W ceremonii uczestniczył także wicepremier Gianfranco Fini. Zapewnia się, że jako surowiec posłużyły przetopione monety o nominale 200 lirów w liczbie ponad dwóch milionów sztuk. 200 lirów to w przybliżeniu 10 eurocentów. Zatem, suma siły nabywczej tych monet wynosiła minimum 206.582,75 euro, czyli 400.000.000 lirów.

W

Pomnik Wiktora Emanuela II – pomnik znajdujący się w Mediolanie, w centralnej części placu Piazza del Duomo, naprzeciwko katedry mediolańskiej. Składa się z wysokiego, ozdobionego reliefami cokołu i umieszczonego na nim posągu przedstawiającego włoskiego króla Wiktora Emanuela II siedzącego na koniu. Został wykonany w latach 1878–1896 przez rzeźbiarza Ercole Rosę.

W

Pomnik Wiktora Emanuela II, egzonim wariantowy: Ołtarz Ojczyzny ; nazywany także: Vittoriano – neoklasycystyczny pomnik, znajdujący się w Rzymie, w rione Campitelli, na północnym zboczu Kapitolu, przy placu Weneckim. Zaprojektowany przez Giuseppe Sacconiego monument zaczęto budować w 1885 roku jako formę upamiętnienia króla Wiktora Emanuela II, który odegrał istotną rolę w procesie zjednoczenia Włoch. W 1911 roku dokonano odsłonięcia nieukończonego jeszcze pomnika, zaś dziesięć lat później w jego centralnej części utworzono Grób nieznanego żołnierza. W 1935 roku wszystkie prace budowlane przy monumencie zostały zakończone, ponadto we wnętrzach budowli otwarto Centralne Muzeum Zjednoczenia Włoch.