WDublińczycy – zbiór piętnastu opowiadań autorstwa Jamesa Joyce’a opublikowany w 1914. Autor, uznany później za pioniera techniki strumienia świadomości, korzystał tutaj z nieco bardziej realistycznej stylistyki. Opowiadania stanowią opis życia mieszkańców Dublina. Wiele postaci w nich występujących pojawiło się później w opus magnum Joyce’a – Ulissesie. Pozycja ta jest uważana za ważne dzieło XX-wiecznej nowelistyki.
WGość Draculi – zbiór opowiadań irlandzkiego pisarza Brama Stokera, po raz pierwszy wydany w 1914, dwa lata po śmierci autora.
WJulian the Apostate, a Dramatic Poem – poemat dramatyczny irlandzkiego poety i dramatopisarza Aubreya de Vere’a, opublikowany w 1822 w Londynie nakładem oficyny Johna Warrena. Utwór został podpisany pełnym nazwiskiem autora "Aubrey de Vere Hunt". Później pisarz odrzucił segment "Hunt". Dramat został napisany wierszem białym, czyli nierymowanym pentametrem jambicznym, to znaczy sylabotonicznym dziesięciozgłoskowcem, w którym akcenty padają na parzyste sylaby wersu. Bohaterem sztuki jest rzymski cesarz Julian Apostata, sprawujący władzę w latach 361-363, który porzucił chrześcijaństwo na rzecz religii starorzymskiej.Oh, ye mysterious and invisible beings That throng this palpable darkness, and do give These tombs of earth awful vitality! I hear the rushing of your sightless wings Sweep, with an unimaginable speed, Around this mortal substance! Vault of darkness, Thou gloomy mother of all hideous shadows, Thy void is pregnant with a phantom life; Thy vast receptacles are filled with breathings Cold expirations, that stir up my hair And cling to my damp forehead. Haply I stand Within the portal of Eternity, Amid death's heavy atmosphere environed By th' incorporeal essence of past life, And souls that wait their advent! Awful beings! Impetuous and incessant travellers!
WKroniki Czterech Mistrzów lub Kroniki Królestwa Irlandii przez Czterech Mistrzów spisane – kroniki średniowiecznej historii Irlandii. Wpisy rozciągają się pomiędzy datą Potopu w 2242 A.M. a rokiem 1616 n.e., jednak uważa się, że najwcześniejsze dotyczą ok. 550 roku n.e.
WKsięga z Leinster, znana wcześniej pod nazwą The Book of Noughaval – to średniowieczny irlandzki manuskrypt spisany około 1160 roku, obecnie przechowywany w Trinity College w Dublinie.
WLebor Gabála Érenn – średnioiryjski tytuł luźnego zbioru gawęd pisanych wierszem i prozą, opowiadających o mitycznym pochodzeniu i historii mieszkańców Irlandii począwszy od stworzenia świata aż do średniowiecza. Uznawany jako ważny element folkloru, zbiór ten został opracowany i zredagowany przez nieznanego uczonego w XI wieku i można ją opisać jako zlepek mitologii, legend, historii, folkloru i chrześcijańskiej historiografii. Znana jest zwykle pod tytułem Księga Inwazji lub Księga Podbojów, natomiast we współczesnym języku irlandzkim pod tytułem Leabhar Gabhála na hÉireann.
WMary Tudor: An Historical Drama – sztuka teatralna irlandzkiego poety i dramaturga Aubrey de Vere’a (1788-1846), ojca Aubreya Thomasa de Vere’a, opublikowana pośmiertnie w 1847, a następnie wznowiona w 1884. Ma charakter kroniki dramatycznej. Opowiada o panowaniu angielskiej królowej Marii I Tudor, zwanej Krwawą. Dramat został napisany wierszem białym, czyli nierymowanym pentametrem jambicznym, to znaczy sylabotonicznym dziesięciozgłoskowcem, w którym akcenty padają na parzyste sylaby wersu. Użycie tego rodzaju wiersza w dramacie o szesnastowiecznej monarchini jest o tyle naturalne, że właśnie wtedy bezrymowy pięciostopowy jamb zaczął być stosowany, najpierw w przekładzie rzymskiej epiki, a potem na scenie elżbietańskiej. Amerykański krytyk William Macneile Dixon, autor eseju The Poetry of the De Veres, był zdania, że biały wiersz Aubrey de Vere’a jest w większym stopniu dramatyczny niż to metrum w utworze Alfreda Tennysona na ten sam temat. Oba dzieła były zresztą porównywane nie jeden raz.How can it be? But one short month it seems Since I beheld him on his jennet's back, With hawk on wrist, his bounding hounds beside, Charge up the hill side through the golden gorse, Swallowing the west wind, till his cheeks glowed out Like ripened pears. The whirring pheasant sprang From the hedged bank; and, with a shout, in air The bright boy tossed his falcon; then with spur Pressed to his jennet's flank, and head thrown back, And all the spirit of life within his eye And voice, he drew not rein, till the spent quarry Lay cowering 'neath the hawk's expanded wings.
WMąż idealny – dramat komediowy w czterech aktach Oscara Wilde’a z 1895 roku. Fabuła oparta jest na motywie szantażowanego polityka, który ma do wyboru ulec szantażowi i stracić miłość swojej ukochanej, lecz pryncypialnej żony, lub nie ulec, ryzykując skandal.