WChesapeake and Ohio Canal, w skrócie C&O Canal – kanał wodny wzdłuż rzeki Potomak, łączący Waszyngton z miastem Cumberland w Marylandzie. Według oryginalnych planów kanał miał połączyć zatokę Chesapeake z rzeką Ohio, od czego pochodzi jego nazwa, jednak inwestycja nie została nigdy do końca zrealizowana.
WKanał Erie – otwarty w 1825 historyczny szlak wodny o długości 584 km, część śródlądowego szlaku wodnego między Wielkimi Jeziorami i Atlantykiem. Dawny system połączeń wodnych zaczyna się w Buffalo nad rzeką Niagara, a kończy w Albany nad rzeką Hudson.
WIntracoastal Waterway – śródlądowa droga wodna o długości 4800 km w Stanach Zjednoczonych, przebiegająca wzdłuż wybrzeża Atlantyku oraz Zatoki Meksykańskiej. Jej przebieg rozpoczyna się w Bostonie, zaś kończy się w Brownsville w Teksasie. Niektóre części Intracoastal Waterway przebiegają przez naturalne zatoki, słonowodne rzeki i cieśniny, podczas gdy inne są sztucznymi kanałami żeglugowymi. ICW jest żeglowną trasą na całej długości, umożliwiającą uniknięcie wielu niebezpieczeństw wiążących się z żeglugą na otwartym morzu.
WKanał Champlain – kanał żeglugowy w Stanach Zjednoczonych, łączący rzekę Hudson z jeziorem Champlain na granicy z Kanadą. Jego długość wynosi 98 km. Jest częścią systemów New York State Canal System oraz Lakes to Locks Passage.
WKanał Morris otwarty 4 listopada 1831 łączył rzekę Delaware w okolicy Phillipsburga i rzekę Passaic w centrum miasta Newark w New Jersey. Początkowo miał 90 mil długości, w 1836 przedłużono go do Jersey City.
WNew York State Canal System – system kanałów w stanie Nowy Jork w Stana Zjednoczonych. Łączy rzekę Hudson z jeziorem Erie, a także przez odgałęzienia z jeziorami Ontario, Champlain, Cayuga i Seneca. Łączna długość kanałów wynosi 843 km.
WPatowmack Canal – kanał wybudowany pod koniec XVIII wieku wzdłuż zachodniego brzegu rzeki Potomak w amerykańskim stanie Wirginia. Działał od 1802 do 1828 roku i umożliwiał żeglugę na Potomaku w rejonie wodospadów Great Falls.